باطل در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

بنابراین نمی‌توان هرگز جز درباره [[معصوم]]{{ع}} از مدار بودن شخصیت‌ها برای [[حق]] سخن گفت و در مورد هرکس دیگری باید او را به حق سنجید نه اینکه حق را با او به [[داوری]] نشست.<ref>[[خلیل منصوری|منصوری، خلیل]]، [[شخصیت‌زدگی آفت تشخیص حق از باطل (مقاله)|شخصیت‌زدگی آفت تشخیص حق از باطل]].</ref>.

باطل، نقیض حق و به معنای چیزی است که با تحقیق و بررسی، [[بی‌ثباتی]] آن روشن شود.<ref>مفردات الفاظ قرآن کریم، راغب اصفهانی، ص‌۱۲۹، «بطل»</ref> پس باطل به معنای پوچ و هیچ است؛ زیرا چیزی نیست، بلکه توهمی است که خود را با حق سر پا نگه داشته است.