پلورالیسم هنجاری در سیره مهدی (مقاله): تفاوت میان نسخه‌ها

نویسندگان این مقاله می‌نویسند: «یکی از مباحث بحث برانگیز [[کلام]] [[جدید]] در حوزۀ [[مهدویت پژوهی]]، مسئلۀ چگونگی [[رفتار]] و ارتباط [[امام زمان]]{{ع}} با [[پیروان]] سایر [[ادیان]] در [[دوران ظهور]] است. یکی از آن مسائل، «[[پلورالیسم]] هنجاری در [[سیره]] [[مهدی]]» است. متاسفانه از دیرباز، به [[دلیل]] سوءبرداشت و [[فهم]] قشری از برخی متون و [[روایات]]، [[باور]] به [[خشونت]] و برخورد تند [[امام عصر]] {{ع}} با نامسلمانان در اذهان تودۀ [[شیعیان]] نفوذ کرده و موجب بی رغبتی و [[هراس]] برخی زودباوران از [[درک]] آن روزگار پرفضیلت شده است؛ از این رو، نوشتار حاضر با توجه به [[نیاز]] [[علمی]] جامعۀ امروزی به مباحث [[اخلاقی]] و با توجه به بحران معیار در [[رفتار]] با غیر هم کیشان، درصدد [[فهم]] منطقی از الگوی [[رفتار]] ارتباطی با [[پیروان]] سایر [[ادیان]]، در پرتو آموزه‌های [[مهدویت]]، برآمده و به سبک مسئله محور و روش تحلیلی توصیفی به [[تبیین]] مبانی، [[ادله]] و مؤلفه‌های این الگوی [[اخلاقی]] پرداخته است. در این مقاله، ادعا و [[استدلال]] شده است که طبق [[سیره]] و [[فرهنگ مهدوی]]، مناسبات ما با غیرمسلمانان باید مبتنی بر [[احترام]] و [[مهرورزی]]، [[آزادی]] و [[کرامت]] [[انسان]]، رعایت [[حقوق]] [[اقلیت]] ها، [[رفق و مدارا]]، تاکید بر اصول مشترک، همزیستی مسالمت آمیز، گفتمان [[عقلی]] و [[مذاکره]] [[علمی]] باشد».