عصمت حضرت آدم: تفاوت میان نسخه‌ها
←خوردن از میوه درخت ممنوعه
(←منابع) |
|||
| خط ۱۴۱: | خط ۱۴۱: | ||
[[تذکر]]: هر کدام از این وجوه، دارای نقاط روشن و نقاط تاریک است. برای [[حفظ]] عصمت حضرت آدم {{ع}} باید وجوه [[عقلی]] را بر شواهد [[نقلی]] ترجیح داد تا مبادا دامن اصل [[نبوت]] به گرد [[گناه]]، هرچند کوچک، [[آلوده]] شود؛ زیرا بر اساس نظر [[مفسران]] بزرگ، همه [[معاصی]]، کبیره‌اند و هر معصیتی در حد نفس خود بزرگ است؛ گرچه در مقام سنجش با [[معصیت]] مهم‌تر، کوچک تلقی شود<ref>ر.ک: عبدالله جوادی آملی، تسنیم، تحقیق احمد قدسی، ج۳، ص۳۴۷-۳۵۱.</ref>.<ref>[[جعفر انواری|انواری، جعفر]]، [[نور عصمت بر سیمای نبوت (کتاب)|نور عصمت بر سیمای نبوت]] ص ۱۶۳-۱۷۵.</ref> | [[تذکر]]: هر کدام از این وجوه، دارای نقاط روشن و نقاط تاریک است. برای [[حفظ]] عصمت حضرت آدم {{ع}} باید وجوه [[عقلی]] را بر شواهد [[نقلی]] ترجیح داد تا مبادا دامن اصل [[نبوت]] به گرد [[گناه]]، هرچند کوچک، [[آلوده]] شود؛ زیرا بر اساس نظر [[مفسران]] بزرگ، همه [[معاصی]]، کبیره‌اند و هر معصیتی در حد نفس خود بزرگ است؛ گرچه در مقام سنجش با [[معصیت]] مهم‌تر، کوچک تلقی شود<ref>ر.ک: عبدالله جوادی آملی، تسنیم، تحقیق احمد قدسی، ج۳، ص۳۴۷-۳۵۱.</ref>.<ref>[[جعفر انواری|انواری، جعفر]]، [[نور عصمت بر سیمای نبوت (کتاب)|نور عصمت بر سیمای نبوت]] ص ۱۶۳-۱۷۵.</ref> | ||
=== | === آیات سوره طه === | ||
یکی دیگر از آیاتی که توهم عدم عصمت حضرت آدم را برای برخی به وجود آورده، داستان معروف خوردن میوه درختن ممنوعه است. [[خداوند متعال]] بعد از [[خلقت آدم]] {{ع}}، بهره‌مندی از تمامی نعمت‌های بهشتی را بر آن حضرت [[مباح]] نمود: به جز تناول میوه‌های یک درخت خاص. اما [[حضرت آدم]] {{ع}} به سبب [[وسوسه‌های شیطان]]، از [[فرمان الهی]] [[سرپیچی]] کرد و از میوه آن درخت استفاده نمود. [[خداوند]] کریم درباره این جریان، می‌فرماید: {{متن قرآن|وَعَصَى آدَمُ رَبَّهُ فَغَوَى * ثُمَّ اجْتَبَاهُ رَبُّهُ فَتَابَ عَلَيْهِ وَهَدَى}}<ref>«آدم با پروردگارش نافرمانی کرد و بیراه شد * سپس پروردگارش او را برگزید و او را بخشود و راهنمایی کرد» سوره طه، آیه ۱۲۱-۱۲۲.</ref>. | یکی دیگر از آیاتی که توهم عدم عصمت حضرت آدم را برای برخی به وجود آورده، داستان معروف خوردن میوه درختن ممنوعه است. [[خداوند متعال]] بعد از [[خلقت آدم]] {{ع}}، بهره‌مندی از تمامی نعمت‌های بهشتی را بر آن حضرت [[مباح]] نمود: به جز تناول میوه‌های یک درخت خاص. اما [[حضرت آدم]] {{ع}} به سبب [[وسوسه‌های شیطان]]، از [[فرمان الهی]] [[سرپیچی]] کرد و از میوه آن درخت استفاده نمود. [[خداوند]] کریم درباره این جریان، می‌فرماید: {{متن قرآن|وَعَصَى آدَمُ رَبَّهُ فَغَوَى * ثُمَّ اجْتَبَاهُ رَبُّهُ فَتَابَ عَلَيْهِ وَهَدَى}}<ref>«آدم با پروردگارش نافرمانی کرد و بیراه شد * سپس پروردگارش او را برگزید و او را بخشود و راهنمایی کرد» سوره طه، آیه ۱۲۱-۱۲۲.</ref>. | ||