جهاد اقتصادی در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

آن چه موجب [[هراس]] [[دشمنان]] [[امت اسلام]] و [[ایران اسلامی]] است، تبدیل [[ایران]] به یک [[نظام]] و [[جامعه]] [[برتر]] در [[جامعه جهانی]] است؛ زیرا می‌‌تواند به عنوان الگوی [[رهایی]] و [[عدالت خواهی]] و [[روحیه]] [[خودباوری]] در [[جهان]] مطرح شود و بساط دشمنان [[بشریت]] را برچیند.<ref>[[خلیل منصوری|منصوری، خلیل]]، [[نقش تجاری‌سازی تولید علم در جهاد اقتصادی (مقاله)|نقش تجاری‌سازی تولید علم در جهاد اقتصادیی]].</ref>.

[[فرهنگ]] مانند هر پدیده [[انسانی]] دارای دو وجه مادی و [[معنوی]] است؛ خاستگاه این دو بعدی بودن را می‌‌بایست در ساختار انسانی و [[طبیعت]] هستی جست وجو کرد. هنگامی که ما از [[فرهنگ عمومی]] سخن به میان می‌‌آوریم به دو جنبه مادی و معنوی آن توجه می‌‌دهیم. بی‌گمان [[تمدن]] و [[مدنیت]]، وجه ظاهری و مادی فرهنگ است که با آن به خوبی آشنا هستیم.

به یک معنا جنبه مادی [[علم]] را می‌‌بایست در تبدیل آن به فن‌آوری جست وجو کرد. اما این [[پرسش]] مطرح است که مراد از فن‌آوری چیست؟<ref>[[خلیل منصوری|منصوری، خلیل]]، [[تبدیل علم به فن‌آوری زمینه‌ساز جهاد اقتصادی (مقاله)|تبدیل علم به فن‌آوری زمینه‌ساز جهاد اقتصادی]].</ref>.

فن‌آوری به معنای [[هنر]] تبدیل علم به فن و [[صنعت]] است. فن‌آوری تبدیل [[دانایی]] به [[توانایی]] و علم به [[قدرت]] است. هنر [[تغییر]] و [[تصرف]] از طریق [[دانش]] و دانایی در موجودات [[جهان هستی]] است.

به سخن دیگر، فن‌آوری‌های علمی، فن‌آوری‌هایی هستند که ریشه در [[پیشرفت علم]] و [[دانایی]] شگرف [[بشر]] در عصر کنونی دارد. [[توسعه]] این دسته از فن‌آوری‌ها در گرو [[پیشرفت‌های علمی]] و فعالیت‌های گسترده [[پژوهشی]] است؛ چراکه فن‌آوری‌های مرتبط با نانو یا [[زیستی]] تنها در [[سایه]] [[شناخت کامل]] از ژانوم [[انسانی]] و [[قدرت]] [[تصرف]] و [[تغییر]] در آن شدنی است. اینها فن‌آوری‌های نوین و مدرنی هستند که موجب [[ایجاد قدرت]] و [[ثروت]] شده و شکوفایی و [[رشد]] و [[توسعه اقتصادی]] را به دنبال دارند و نقش [[انسان]] را به عنوان [[استعمار]] الارض و [[آبادانی]] آن و [[خلافت]] و مظهریت [[ربوبیت]] به نمایش می‌‌گذارد و متاله و ربانی شدن انسان را تقویت می‌‌کند.<ref>[[خلیل منصوری|منصوری، خلیل]]، [[تبدیل علم به فن‌آوری زمینه‌ساز جهاد اقتصادی (مقاله)|تبدیل علم به فن‌آوری زمینه‌ساز جهاد اقتصادی]].</ref>.

گروهی از صاحب‌نظران فن‌آوری‌ها را به دو دسته فن‌آوری‌های نرم و سخت تقسیم می‌‌کنند. به عنوان نمونه خانم دکتر زوئینگ جین (۱۹۹۵) در فصل اول کتاب تغییر جهانی فن‌آوری، از فن‌آوری‌های سخت به نرم، سخن به میان می‌‌آورد.

فرد دیگری ممکن است از زاویه مکانیزم و سازوکار به آن بنگرد. در این حالت هرچه دقت در سازوکار فن‌آوری و مکانیزم آن پیچیده‌تر باشد، فن‌آوری جدیدتر و هرچه درجه دستی بودن آن بیش‌تر باشد، آن را سنتی‌تر ارزیابی می‌‌کند.<ref>[[خلیل منصوری|منصوری، خلیل]]، [[تبدیل علم به فن‌آوری زمینه‌ساز جهاد اقتصادی (مقاله)|تبدیل علم به فن‌آوری زمینه‌ساز جهاد اقتصادی]].</ref>.

اما می‌‌توان از زوایه دیگری نیز به فن‌آوری نگریست. به این معنا که یک فن‌آوری تا چه اندازه فرصت یا تهدیدی برای [[بشریت]] یا [[جهان]] است؟

به نظر می‌‌رسد که هرچه فن‌آوری برای [[نسل]] [[بشر]] و [[محیط زیست]] مفیدتر باشد و سازگاری بهتر با آن داشته باشد و یا بر [[رشد اقتصادی]] و شکوفایی آن تاثیرگذارتر باشد و موجبات [[اشتغال]] را فراهم آورد، این فن‌آوری جدیدتر و مثبت‌تر است. چنان که فن‌آوری، تهدیدی برای [[انسان]] و جهان باشد یا مانعی بر سر شکوفایی و اشتغال شود، منفی‌تر می‌‌باشد.