پرش به محتوا

جهاد اقتصادی در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۲۶: خط ۲۶:
بر پایه این [[استدلال]] و [[آموزه‌های قرآنی]] است که بر [[اقتصاد]] [[معنویت]] محور به معنای بنیاد و زیربنای حرکت‌های [[اقتصادی]] تأکید می‌‌شود؛ چراکه جهت گیری‌های اقتصادی و سمت و سوی آن را معنویت و بینش‌ها و نگرش‌ها و [[باورها]] مشخص می‌‌سازد. این گونه است که [[جامعه]] [[ایمانی]] و [[دینی]] از نظر نگاه به مسایل اقتصادی تفاوت جوهری و جدی با [[جوامع]] غیرایمانی پیدا می‌‌کند و نگرش [[اسلام]] به اقتصاد بر خلاف نگرش اشتراکی [[مارکسیسم]] یا [[کاپیتالیسم]] [[سرمایه]] دار محور خودنمایی می‌‌کند.<ref>[[خلیل منصوری|منصوری، خلیل]]، [[اقتصاد معنویت محور اساس جهاد اقتصادی (مقاله)|اقتصاد معنویت محور اساس جهاد اقتصادی]].</ref>.
بر پایه این [[استدلال]] و [[آموزه‌های قرآنی]] است که بر [[اقتصاد]] [[معنویت]] محور به معنای بنیاد و زیربنای حرکت‌های [[اقتصادی]] تأکید می‌‌شود؛ چراکه جهت گیری‌های اقتصادی و سمت و سوی آن را معنویت و بینش‌ها و نگرش‌ها و [[باورها]] مشخص می‌‌سازد. این گونه است که [[جامعه]] [[ایمانی]] و [[دینی]] از نظر نگاه به مسایل اقتصادی تفاوت جوهری و جدی با [[جوامع]] غیرایمانی پیدا می‌‌کند و نگرش [[اسلام]] به اقتصاد بر خلاف نگرش اشتراکی [[مارکسیسم]] یا [[کاپیتالیسم]] [[سرمایه]] دار محور خودنمایی می‌‌کند.<ref>[[خلیل منصوری|منصوری، خلیل]]، [[اقتصاد معنویت محور اساس جهاد اقتصادی (مقاله)|اقتصاد معنویت محور اساس جهاد اقتصادی]].</ref>.


==جنگ اقتصادی==
===جنگ اقتصادی===
{{اصلی|جنگ اقتصادی}}
{{اصلی|جنگ اقتصادی}}
===جنگ روانی اقتصادی===
====جنگ روانی اقتصادی====
{{همچنین|جنگ روانی}}
یکی از عوامل تخریب‌کننده یا تضعیف‌گر [[اقتصاد مقاوم]]، [[جنگ روانی]] علیه [[ثبات]] و [[امنیت اقتصادی]] است. ایجاد [[شایعات]] نادرست، [[احتکار]]، [[اختلاس]] از [[بیت‌المال]] و دیگر روش‌های سلب [[اعتماد]] از [[نظام سیاسی]] ولایی و نشان دادن ناکارآمدی [[نظام اقتصادی]] [[اجتماع]]، از مهم‌ترین ابزارهای جنگ روانی در حوزه [[فعالیت‌های اقتصادی]] است که از دیرباز مورد استفاده [[دشمنان داخلی]] یعنی [[منافقان]] و [[دشمنان خارجی]] قرار گرفته است. در مطلب حاضر نویسنده نقش جنگ روانی [[دشمن]] در ایجاد [[بی‌ثباتی]] [[اقتصادی]] را از منظر [[قرآن]] بررسی کرده است.<ref>[[خلیل منصوری|منصوری، خلیل]]، [[نگاه قرآن به جنگ روانی اقتصادی (مقاله)|نگاه قرآن به جنگ روانی اقتصادی]].</ref>.
یکی از عوامل تخریب‌کننده یا تضعیف‌گر [[اقتصاد مقاوم]]، [[جنگ روانی]] علیه [[ثبات]] و [[امنیت اقتصادی]] است. ایجاد [[شایعات]] نادرست، [[احتکار]]، [[اختلاس]] از [[بیت‌المال]] و دیگر روش‌های سلب [[اعتماد]] از [[نظام سیاسی]] ولایی و نشان دادن ناکارآمدی [[نظام اقتصادی]] [[اجتماع]]، از مهم‌ترین ابزارهای جنگ روانی در حوزه [[فعالیت‌های اقتصادی]] است که از دیرباز مورد استفاده [[دشمنان داخلی]] یعنی [[منافقان]] و [[دشمنان خارجی]] قرار گرفته است. در مطلب حاضر نویسنده نقش جنگ روانی [[دشمن]] در ایجاد [[بی‌ثباتی]] [[اقتصادی]] را از منظر [[قرآن]] بررسی کرده است.<ref>[[خلیل منصوری|منصوری، خلیل]]، [[نگاه قرآن به جنگ روانی اقتصادی (مقاله)|نگاه قرآن به جنگ روانی اقتصادی]].</ref>.


===اقتصاد، مهم‌ترین بستر فعالیت دشمنان===
====اقتصاد، مهم‌ترین بستر فعالیت دشمنان====
{{همچنین|اقتصاد|دشمن}}
{{همچنین|دشمن|مبارزه با دشمن}}
دشمنان [[انسان]] و [[انسانیت]]، راه‌های گوناگونی را در پیش می‌گیرند تا به اهداف شوم و نابکارانه خود دست یابند. از زمانی که [[ابلیس]] به‌صراحت علیه [[خلافت الهی]] انسان موضع‌گیری و [[تمرد]] کرد، می‌توان رد پای [[جنگ]] اقتصادی را [[شناسایی]] و ردگیری کرد؛ زیرا ابلیس با استفاده از نقاط [[ضعف]] انسان از جمله نیازهای اقتصادی، [[خواسته‌ها]] و اهداف خویش را پیش برده است؛ از همین رو، با بهره‌گیری از مسئله غذا و [[تغذیه]]، خواسته خویش را تحقق بخشید و موجبات [[هبوط حضرت آدم]]{{ع}} را فراهم آورد.<ref>{{متن قرآن|فَوَسْوَسَ إِلَيْهِ الشَّيْطَانُ قَالَ يَا آدَمُ هَلْ أَدُلُّكَ عَلَى شَجَرَةِ الْخُلْدِ وَمُلْكٍ لَا يَبْلَى}} «اما شیطان او را وسوسه کرد، گفت: ای آدم! می‌خواهی تو را به درخت جاودانگی و (آن) فرمانروایی که فرسوده نمی‌شود راهبر شوم» سوره طه، آیه ۱۲۰؛ {{متن قرآن|فَوَسْوَسَ لَهُمَا الشَّيْطَانُ لِيُبْدِيَ لَهُمَا مَا وُورِيَ عَنْهُمَا مِنْ سَوْآتِهِمَا وَقَالَ مَا نَهَاكُمَا رَبُّكُمَا عَنْ هَذِهِ الشَّجَرَةِ إِلَّا أَنْ تَكُونَا مَلَكَيْنِ أَوْ تَكُونَا مِنَ الْخَالِدِينَ * وَقَاسَمَهُمَا إِنِّي لَكُمَا لَمِنَ النَّاصِحِينَ * فَدَلَّاهُمَا بِغُرُورٍ فَلَمَّا ذَاقَا الشَّجَرَةَ بَدَتْ لَهُمَا سَوْآتُهُمَا وَطَفِقَا يَخْصِفَانِ عَلَيْهِمَا مِنْ وَرَقِ الْجَنَّةِ وَنَادَاهُمَا رَبُّهُمَا أَلَمْ أَنْهَكُمَا عَنْ تِلْكُمَا الشَّجَرَةِ وَأَقُلْ لَكُمَا إِنَّ الشَّيْطَانَ لَكُمَا عَدُوٌّ مُبِينٌ}} «پس شیطان آن دو را به وسوسه افکند تا از شرمگاه‌هایشان آنچه را بر آن دو پوشیده بود بر آنها آشکار سازد و گفت: پروردگارتان شما را از این درخت باز نداشت مگر بدین رو که مبادا دو فرشته شوید یا از جاودانگان گردید * و برای آن دو سوگند خورد که من از خیرخواهان شمایم * پس آنان را با فریب فرو لغزاند؛ و چون از آن درخت چشیدند شرمگاه‌هایشان بر آنان نمودار گشت و به چسباندن از برگ‌های بهشت بر آنها آغازیدند و پروردگارشان به آن دو ندا داد: آیا شما را از این درخت باز نداشته و به شما نگفته بودم که به راستی شیطان، شما را دشمنی آشکار است؟» سوره اعراف، آیه ۲۰-۲۲.</ref> البته [[ابلیس]] در این راه از ابزارهای [[جنگ روانی]] نیز به خوبی [[سود]] برده است. به طوری که با ایجاد یک جو روانی، بستری را برای [[فریبکاری]] و [[همراهی]] [[آدم]] و [[حوا]] برای [[ارتکاب گناه]] و خوردن از درخت ممنوع فراهم آورد. ابلیس با سوءاستفاده از [[احساسات]] [[حضرت آدم]]{{ع}} مسیری را نشان می‌دهد که به ظاهر، آدم سریع‌تر و آسان‌تر به مقاصدی چون [[جاودانگی]] و [[پادشاهی]] و [[مالکیت]] ثابت دست می‌یابد.<ref>طه، آیه ۱۲۰</ref> پس حتی به [[مقدسات]] حضرت آدم{{ع}} به عنوان یک ابزار پیشبرد اهداف شوم خویش نگاه می‌کند و با استفاده از [[سوگند دروغین]] به [[فریب]] او پرداخته و او را به سمت و سویی [[هدایت]] می‌کند که از پیش [[برنامه‌ریزی]] کرده است. [[خدا]] درباره جنگ روانی ابلیس و تحریک او برای [[مخالفت با قوانین]] و [[احکام الهی]] می‌فرماید: {{متن قرآن|وَقَاسَمَهُمَا إِنِّي لَكُمَا لَمِنَ النَّاصِحِينَ * فَدَلَّاهُمَا بِغُرُورٍ فَلَمَّا ذَاقَا الشَّجَرَةَ بَدَتْ لَهُمَا سَوْآتُهُمَا وَطَفِقَا يَخْصِفَانِ عَلَيْهِمَا مِنْ وَرَقِ الْجَنَّةِ وَنَادَاهُمَا رَبُّهُمَا أَلَمْ أَنْهَكُمَا عَنْ تِلْكُمَا الشَّجَرَةِ وَأَقُلْ لَكُمَا إِنَّ الشَّيْطَانَ لَكُمَا عَدُوٌّ مُبِينٌ}}<ref>«و برای آن دو سوگند خورد که من از خیرخواهان شمای * پس آنان را با فریب فرو لغزاند؛ و چون از آن درخت چشیدند شرمگاه‌هایشان بر آنان نمودار گشت و به چسباندن از برگ‌های بهشت بر آنها آغازیدند و پروردگارشان به آن دو ندا داد: آیا شما را از این درخت باز نداشته و به شما نگفته بودم که به راستی شیطان، شما را دشمنی آشکار است؟» سوره اعراف، آیه ۲۱-۲۲.</ref>
دشمنان [[انسان]] و [[انسانیت]]، راه‌های گوناگونی را در پیش می‌گیرند تا به اهداف شوم و نابکارانه خود دست یابند. از زمانی که [[ابلیس]] به‌صراحت علیه [[خلافت الهی]] انسان موضع‌گیری و [[تمرد]] کرد، می‌توان رد پای [[جنگ]] اقتصادی را [[شناسایی]] و ردگیری کرد؛ زیرا ابلیس با استفاده از نقاط [[ضعف]] انسان از جمله نیازهای اقتصادی، [[خواسته‌ها]] و اهداف خویش را پیش برده است؛ از همین رو، با بهره‌گیری از مسئله غذا و [[تغذیه]]، خواسته خویش را تحقق بخشید و موجبات [[هبوط حضرت آدم]]{{ع}} را فراهم آورد.<ref>{{متن قرآن|فَوَسْوَسَ إِلَيْهِ الشَّيْطَانُ قَالَ يَا آدَمُ هَلْ أَدُلُّكَ عَلَى شَجَرَةِ الْخُلْدِ وَمُلْكٍ لَا يَبْلَى}} «اما شیطان او را وسوسه کرد، گفت: ای آدم! می‌خواهی تو را به درخت جاودانگی و (آن) فرمانروایی که فرسوده نمی‌شود راهبر شوم» سوره طه، آیه ۱۲۰؛ {{متن قرآن|فَوَسْوَسَ لَهُمَا الشَّيْطَانُ لِيُبْدِيَ لَهُمَا مَا وُورِيَ عَنْهُمَا مِنْ سَوْآتِهِمَا وَقَالَ مَا نَهَاكُمَا رَبُّكُمَا عَنْ هَذِهِ الشَّجَرَةِ إِلَّا أَنْ تَكُونَا مَلَكَيْنِ أَوْ تَكُونَا مِنَ الْخَالِدِينَ * وَقَاسَمَهُمَا إِنِّي لَكُمَا لَمِنَ النَّاصِحِينَ * فَدَلَّاهُمَا بِغُرُورٍ فَلَمَّا ذَاقَا الشَّجَرَةَ بَدَتْ لَهُمَا سَوْآتُهُمَا وَطَفِقَا يَخْصِفَانِ عَلَيْهِمَا مِنْ وَرَقِ الْجَنَّةِ وَنَادَاهُمَا رَبُّهُمَا أَلَمْ أَنْهَكُمَا عَنْ تِلْكُمَا الشَّجَرَةِ وَأَقُلْ لَكُمَا إِنَّ الشَّيْطَانَ لَكُمَا عَدُوٌّ مُبِينٌ}} «پس شیطان آن دو را به وسوسه افکند تا از شرمگاه‌هایشان آنچه را بر آن دو پوشیده بود بر آنها آشکار سازد و گفت: پروردگارتان شما را از این درخت باز نداشت مگر بدین رو که مبادا دو فرشته شوید یا از جاودانگان گردید * و برای آن دو سوگند خورد که من از خیرخواهان شمایم * پس آنان را با فریب فرو لغزاند؛ و چون از آن درخت چشیدند شرمگاه‌هایشان بر آنان نمودار گشت و به چسباندن از برگ‌های بهشت بر آنها آغازیدند و پروردگارشان به آن دو ندا داد: آیا شما را از این درخت باز نداشته و به شما نگفته بودم که به راستی شیطان، شما را دشمنی آشکار است؟» سوره اعراف، آیه ۲۰-۲۲.</ref> البته [[ابلیس]] در این راه از ابزارهای [[جنگ روانی]] نیز به خوبی [[سود]] برده است. به طوری که با ایجاد یک جو روانی، بستری را برای [[فریبکاری]] و [[همراهی]] [[آدم]] و [[حوا]] برای [[ارتکاب گناه]] و خوردن از درخت ممنوع فراهم آورد. ابلیس با سوءاستفاده از [[احساسات]] [[حضرت آدم]]{{ع}} مسیری را نشان می‌دهد که به ظاهر، آدم سریع‌تر و آسان‌تر به مقاصدی چون [[جاودانگی]] و [[پادشاهی]] و [[مالکیت]] ثابت دست می‌یابد.<ref>طه، آیه ۱۲۰</ref> پس حتی به [[مقدسات]] حضرت آدم{{ع}} به عنوان یک ابزار پیشبرد اهداف شوم خویش نگاه می‌کند و با استفاده از [[سوگند دروغین]] به [[فریب]] او پرداخته و او را به سمت و سویی [[هدایت]] می‌کند که از پیش [[برنامه‌ریزی]] کرده است. [[خدا]] درباره جنگ روانی ابلیس و تحریک او برای [[مخالفت با قوانین]] و [[احکام الهی]] می‌فرماید: {{متن قرآن|وَقَاسَمَهُمَا إِنِّي لَكُمَا لَمِنَ النَّاصِحِينَ * فَدَلَّاهُمَا بِغُرُورٍ فَلَمَّا ذَاقَا الشَّجَرَةَ بَدَتْ لَهُمَا سَوْآتُهُمَا وَطَفِقَا يَخْصِفَانِ عَلَيْهِمَا مِنْ وَرَقِ الْجَنَّةِ وَنَادَاهُمَا رَبُّهُمَا أَلَمْ أَنْهَكُمَا عَنْ تِلْكُمَا الشَّجَرَةِ وَأَقُلْ لَكُمَا إِنَّ الشَّيْطَانَ لَكُمَا عَدُوٌّ مُبِينٌ}}<ref>«و برای آن دو سوگند خورد که من از خیرخواهان شمای * پس آنان را با فریب فرو لغزاند؛ و چون از آن درخت چشیدند شرمگاه‌هایشان بر آنان نمودار گشت و به چسباندن از برگ‌های بهشت بر آنها آغازیدند و پروردگارشان به آن دو ندا داد: آیا شما را از این درخت باز نداشته و به شما نگفته بودم که به راستی شیطان، شما را دشمنی آشکار است؟» سوره اعراف، آیه ۲۱-۲۲.</ref>
از این [[آیات]] به دست می‌آید که [[دشمنان]] در [[جنگ روانی]] از همه ابزارهای [[حق و باطل]] برای دست‌یابی به مقاصد شوم خویش بهره می‌گیرند؛ از همین رو، با قیافه [[حق]] به جانبه و نوعی [[دلسوزی]] خیرخواهانه به [[مردم]] فریبی رو می‌آورند تا ایشان را با خود همراه سازند و پس از [[سقوط]] به آنان بخندند و بر ایشان مسلط شوند. در این راستا دشمنان همواره در جنگ روانی و نرم، به جای [[تندخویی]]، [[بدگویی]]، درشت‌گویی و مانند آنها، به [[نرمی]] سخن می‌گویند و نوعی [[همدلی]] و [[همراهی]] را به شنونده و مخاطبان خود [[القا]] می‌کنند. البته در این راه حق و باطل را به هم می‌آمیزند و چنان [[باطل]] را [[تزیین]] می‌کنند که ظاهری موجه و حق داشته باشد؛ زیرا برهنگی باطل به طور طبیعی ‌اشئمزازآفرین است و موجب واگرایی و وازدگی [[انسان]] از آن می‌شود.
از این [[آیات]] به دست می‌آید که [[دشمنان]] در [[جنگ روانی]] از همه ابزارهای [[حق و باطل]] برای دست‌یابی به مقاصد شوم خویش بهره می‌گیرند؛ از همین رو، با قیافه [[حق]] به جانبه و نوعی [[دلسوزی]] خیرخواهانه به [[مردم]] فریبی رو می‌آورند تا ایشان را با خود همراه سازند و پس از [[سقوط]] به آنان بخندند و بر ایشان مسلط شوند. در این راستا دشمنان همواره در جنگ روانی و نرم، به جای [[تندخویی]]، [[بدگویی]]، درشت‌گویی و مانند آنها، به [[نرمی]] سخن می‌گویند و نوعی [[همدلی]] و [[همراهی]] را به شنونده و مخاطبان خود [[القا]] می‌کنند. البته در این راه حق و باطل را به هم می‌آمیزند و چنان [[باطل]] را [[تزیین]] می‌کنند که ظاهری موجه و حق داشته باشد؛ زیرا برهنگی باطل به طور طبیعی ‌اشئمزازآفرین است و موجب واگرایی و وازدگی [[انسان]] از آن می‌شود.
خط ۴۵: خط ۴۶:
به هر حال، [[اقتصاد]] به سبب آنکه مایه قوام [[اجتماع]] و ستون اصلی و میانی چادر و [[خیمه]] اجتماع است، باید [[استوار]] باشد تا [[مردمان]] را زیر خود گرد آورد.<ref>{{متن قرآن|وَلَا تُؤْتُوا السُّفَهَاءَ أَمْوَالَكُمُ الَّتِي جَعَلَ اللَّهُ لَكُمْ قِيَامًا وَارْزُقُوهُمْ فِيهَا وَاكْسُوهُمْ وَقُولُوا لَهُمْ قَوْلًا مَعْرُوفًا}} «و دارایی‌هایتان را که خداوند (مایه) پایداری (زندگی) شما گردانیده است به کم‌خردان نسپارید و از در آمد آن، آنان را روزی و پوشاک رسانید و با آنان با زبانی شایسته سخن گویید» سوره نساء، آیه ۵.</ref> همین امر مهم [[اجتماعی]]، مهم‌ترین ابزار [[دشمنان]] برای [[سلطه]] و نابودی اجتماع است؛ زیرا دشمنان با بهره‌گیری از مسایل [[اقتصادی]] و [[نیازهای مردم]] در این عرصه بر آن می‌‌شوند تا سلطه خویش را گسترش دهند. از همین روست که با برپایی [[جنگ]] اقتصادی در قالب تحریم‌ها و [[جنگ روانی]] اقتصادی برای رسیدن به اهداف سلطه گرانه خویش [[اقدام]] می‌‌کنند.<ref>[[خلیل منصوری|منصوری، خلیل]]، [[نگاه قرآن به جنگ روانی اقتصادی (مقاله)|نگاه قرآن به جنگ روانی اقتصادی]].</ref>.
به هر حال، [[اقتصاد]] به سبب آنکه مایه قوام [[اجتماع]] و ستون اصلی و میانی چادر و [[خیمه]] اجتماع است، باید [[استوار]] باشد تا [[مردمان]] را زیر خود گرد آورد.<ref>{{متن قرآن|وَلَا تُؤْتُوا السُّفَهَاءَ أَمْوَالَكُمُ الَّتِي جَعَلَ اللَّهُ لَكُمْ قِيَامًا وَارْزُقُوهُمْ فِيهَا وَاكْسُوهُمْ وَقُولُوا لَهُمْ قَوْلًا مَعْرُوفًا}} «و دارایی‌هایتان را که خداوند (مایه) پایداری (زندگی) شما گردانیده است به کم‌خردان نسپارید و از در آمد آن، آنان را روزی و پوشاک رسانید و با آنان با زبانی شایسته سخن گویید» سوره نساء، آیه ۵.</ref> همین امر مهم [[اجتماعی]]، مهم‌ترین ابزار [[دشمنان]] برای [[سلطه]] و نابودی اجتماع است؛ زیرا دشمنان با بهره‌گیری از مسایل [[اقتصادی]] و [[نیازهای مردم]] در این عرصه بر آن می‌‌شوند تا سلطه خویش را گسترش دهند. از همین روست که با برپایی [[جنگ]] اقتصادی در قالب تحریم‌ها و [[جنگ روانی]] اقتصادی برای رسیدن به اهداف سلطه گرانه خویش [[اقدام]] می‌‌کنند.<ref>[[خلیل منصوری|منصوری، خلیل]]، [[نگاه قرآن به جنگ روانی اقتصادی (مقاله)|نگاه قرآن به جنگ روانی اقتصادی]].</ref>.


===شایعات اقتصادی، جنگ نرم علیه مردم===
====شایعات اقتصادی، جنگ نرم علیه مردم====
{{همچنین|شایعات|جنگ نرم}}
{{همچنین|شایعات|جنگ نرم}}
یکی از فعالیت‌های دشمنان در راستای [[سلطه‌گری]]، بهره‌گیری از همه ابزارهای جنگ نرم از جمله جنگ نرم و روانی در [[فعالیت‌های اقتصادی]] است.
یکی از فعالیت‌های دشمنان در راستای [[سلطه‌گری]]، بهره‌گیری از همه ابزارهای جنگ نرم از جمله جنگ نرم و روانی در [[فعالیت‌های اقتصادی]] است.
خط ۶۶: خط ۶۷:
اصولا [[منافقان]] و [[دشمنان داخلی]] با ایجاد [[ترس]] و شایعاتی مبنی بر حملات نظامی و [[اقتصادی]] و مانند آنها بر این هستند که ترسی را در [[دل]] [[مؤمنان]] و [[امت]] افکنند و آنان را از انجام [[مسئولیت]] و حرکت در مسیر درست و صحیح باز دارند. از این روست که [[خدا]] به مؤمنان هشدار می‌‌دهد به جای ترس و [[خشیت]] از [[دشمنان]] تحت تاثیر [[شایعات]] و [[اخبار]] [[فتنه انگیز]]، بهتر است که از خدا خشیت داشته باشند و [[امنیت]] و [[آرامش]] و [[آسایش]] را از [[فضل الهی]] بخواهند.<ref>{{متن قرآن|الَّذِينَ قَالَ لَهُمُ النَّاسُ إِنَّ النَّاسَ قَدْ جَمَعُوا لَكُمْ فَاخْشَوْهُمْ فَزَادَهُمْ إِيمَانًا وَقَالُوا حَسْبُنَا اللَّهُ وَنِعْمَ الْوَكِيلُ}} «کسانی که مردم به آنان گفتند: مردم در برابر شما هم‌داستان شده‌اند، از آنها پروا کنید! اما بر ایمانشان افزود و گفتند: خداوند ما را بس و او کارسازی نیکوست» سوره آل عمران، آیه ۱۷۳.</ref>.<ref>[[خلیل منصوری|منصوری، خلیل]]، [[نگاه قرآن به جنگ روانی اقتصادی (مقاله)|نگاه قرآن به جنگ روانی اقتصادی]].</ref>.
اصولا [[منافقان]] و [[دشمنان داخلی]] با ایجاد [[ترس]] و شایعاتی مبنی بر حملات نظامی و [[اقتصادی]] و مانند آنها بر این هستند که ترسی را در [[دل]] [[مؤمنان]] و [[امت]] افکنند و آنان را از انجام [[مسئولیت]] و حرکت در مسیر درست و صحیح باز دارند. از این روست که [[خدا]] به مؤمنان هشدار می‌‌دهد به جای ترس و [[خشیت]] از [[دشمنان]] تحت تاثیر [[شایعات]] و [[اخبار]] [[فتنه انگیز]]، بهتر است که از خدا خشیت داشته باشند و [[امنیت]] و [[آرامش]] و [[آسایش]] را از [[فضل الهی]] بخواهند.<ref>{{متن قرآن|الَّذِينَ قَالَ لَهُمُ النَّاسُ إِنَّ النَّاسَ قَدْ جَمَعُوا لَكُمْ فَاخْشَوْهُمْ فَزَادَهُمْ إِيمَانًا وَقَالُوا حَسْبُنَا اللَّهُ وَنِعْمَ الْوَكِيلُ}} «کسانی که مردم به آنان گفتند: مردم در برابر شما هم‌داستان شده‌اند، از آنها پروا کنید! اما بر ایمانشان افزود و گفتند: خداوند ما را بس و او کارسازی نیکوست» سوره آل عمران، آیه ۱۷۳.</ref>.<ref>[[خلیل منصوری|منصوری، خلیل]]، [[نگاه قرآن به جنگ روانی اقتصادی (مقاله)|نگاه قرآن به جنگ روانی اقتصادی]].</ref>.


===احتکار؛ ابزاری برای جنگ روانی اقتصادی===
====احتکار؛ ابزاری برای جنگ روانی اقتصادی====
{{همچنین|احتکار}}
{{همچنین|احتکار}}
از جمله ابزارهایی که در [[جنگ روانی اقتصادی]] به کار گرفته می‌شود، احتکار است. احتکار در لغت از ریشه حکر گرفته شده که به معنای [[ظلم]]، [[عسر]]، [[سوء]] [[معاشرت]] آمده است. از نظر [[حقوقی]] احتکار، عبارت است از اینکه کسی کالای مورد احتیاج و ضروری [[عامه]] را زیاد از [[مصرف]] خود داشته و برای جلوگیری از فروش به [[دولت]] یا [[مردم]] پنهان کند.
از جمله ابزارهایی که در [[جنگ روانی اقتصادی]] به کار گرفته می‌شود، احتکار است. احتکار در لغت از ریشه حکر گرفته شده که به معنای [[ظلم]]، [[عسر]]، [[سوء]] [[معاشرت]] آمده است. از نظر [[حقوقی]] احتکار، عبارت است از اینکه کسی کالای مورد احتیاج و ضروری [[عامه]] را زیاد از [[مصرف]] خود داشته و برای جلوگیری از فروش به [[دولت]] یا [[مردم]] پنهان کند.
۲۱۷٬۴۹۱

ویرایش