امام صادق در کلام اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

شیوه [[امام صادق]] {{ع}} در مواجهه با [[حکومت جور]]، روشنگری و [[هدایت]] [[جامعه]] بود و هیچ گاه [[امام]] {{ع}} به دستگاه [[حاکم]] نپیوست و مهر تأیید بر [[مشروعیت]] آنها ننهاد. در [[روایت]] است که چون [[خلیفه عباسی]] از [[امام]] {{ع}} می‌خواهد که به دربار رَوَد و او را [[نصیحت]] کند، می‌فرماید: "آن که [[دنیاطلب]] است، تو را [[نصیحت]] نمی‌کند و آن که در پی [[آخرت]] است، نزد تو نمی‌آید"<ref>کشف الغمة، ۲/ ۴۲۰.</ref>. این شیوه، بر [[عباسیان]] گران آمد و سرانجام تصمیم بر [[قتل]] [[امام]] بستند. بنابر [[روایات]]، [[امام صادق]] {{ع}} به [[دستور]] [[منصور دوانیقی]] [[مسموم]] گشت و به [[تاریخ]] ۱۴۸ ه. در شصت و پنج سالگی به [[شهادت]] رسید و پیکر [[مقدس]] او در [[مدینه]] میان [[قبرستان بقیع]] به خاک سپرده شد<ref>مناقب آل ابی‌طالب‌، ۴/ ۳۰۲.</ref>.<ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۱۱۲.</ref>

پاسخ به این شبهه در چند نکته بازگو می‌شود:

وی می‌نویسد: «[[حافظ عبدالعزیز جنابذی]] [[روایت]] کرده است که [[ابوعبدالله جعفر بن محمد]]{{صل}} مادرش [[ام‌فروه]] از طرفی دختر [[قاسم بن محمد بن ابوبکر]] است و از طرف دیگر مادرش [[اسماء]] دختر [[عبدالرحمان بن ابوبکر]] است؛ از این رو امام صادق{{ع}} فرمود: ابوبکر دو بار مرا به [[دنیا]] آورده است، یعنی از دو طرف نسب من به ابوبکر می‌رسد»<ref>کشف الغمه، ج۲، ص۳۷۴.</ref>.

همچنین چگونه ممکن است امام صادق{{ع}} به شفاعت کسی امید ببندد که جدش [[امیرمؤمنان علی]]{{ع}} حاضر نشد به ازای به دست آوردن [[حکومت]]، به [[سیره]] وی [[رضایت]] دهد<ref>تاریخ یعقوبی، ج۲، ص۱۶۲؛ البدأ و التاریخ، ج۵، ص۱۹۲؛ البدایة والنهایة، ج۷، ص۱۴۶.</ref>؟

== منابع ==