خلافت پیامبر خاتم: تفاوت میان نسخه‌ها

[[امامان شیعه]]، همواره مدّعی آن بوده‌اند و تصدّی خلافت از سوی دیگران را [[غصب]] و ناروا می‌دانستند. حتی [[امام حسین]]{{ع}} در [[مدینه]] پس از مرگ معاویه، در پاسخ [[مروان]] که از آن حضرت می‌خواست با یزید [[بیعت]] کند، به سخن پیامبر استناد فرمود که شنیدم جدّم [[رسول خدا]]{{صل}} می‌فرمود: "خلافت بر [[دودمان]] [[ابو سفیان]] [[حرام]] است"<ref>{{متن حدیث|الْخِلَافَةُ مُحَرَّمَةٌ عَلَى آلِ أَبِي سُفْيَان‏}}؛ موسوعة کلمات الامام الحسین، ص۲۸۵</ref>. از جرائم معاویه نیز این بود که در حال [[حیات]] خویش، می‌کوشید [[مردم]] را به پذیرش خلافت یزید پس از خودش وادارد و از بزرگان و چهره‌های سرشناس بیعت می‌گرفت و همین کار مورد نقد برخی از صحابۀ [[پیامبر]]، از جمله خود امام حسین{{ع}} قرار گرفت<ref>موسوعة کلمات الامام الحسین، ص۲۵۶.</ref>. با توجّه به بار محتوایی و اهمیت [[سیاسی]] این واژه، بی‌جهت نیست که در طول [[تاریخ]]، قدرت‌ طلبان درپی تصدّی و غصب آن بوده‌اند و آن را در عمل به [[حکومت]] و [[سلطنت]] تبدیل کرده‌اند.