شکرگزاری در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها
←توحید
(←تقوا) |
(←توحید) |
||
| خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
===[[توحید]]=== | ===[[توحید]]=== | ||
بنابر قولی، [[توحید]] و [[پرهیز]] از [[شرک]]، از زبان یوسف{{ع}}شکر خوانده شده است که بیشتر [[مردم]] از آن، روی گردانده به شرک می‌گرایند: «و | بنابر قولی، [[توحید]] و [[پرهیز]] از [[شرک]]، از زبان یوسف{{ع}}شکر خوانده شده است که بیشتر [[مردم]] از آن، روی گردانده به شرک می‌گرایند: {{متن قرآن|وَاتَّبَعْتُ مِلَّةَ آبَائِي إِبْرَاهِيمَ وَإِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ مَا كَانَ لَنَا أَنْ نُشْرِكَ بِاللَّهِ مِنْ شَيْءٍ ذَلِكَ مِنْ فَضْلِ اللَّهِ عَلَيْنَا وَعَلَى النَّاسِ وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَشْكُرُونَ}}<ref>«و از آیین پدرانم ابراهیم و اسحاق و یعقوب پیروی می‌کنم؛ در خور ما نیست که هیچ چیز را شریک خداوند بدانیم؛ این از بخشش خداوند به ما و به مردم است امّا بیشتر مردم سپاس نمی‌گزارند» سوره یوسف، آیه ۳۸.</ref>.<ref>تفسیر مراغی، ج۱۲، ص۱۴۷؛ المیزان، ج۷، ص۱۰۴.</ref> | ||
===[[عبرت]]=== | ===[[عبرت]]=== | ||
در آیه ۲۴۳ [[سوره بقره]] / ۲ پس از اشاره به هزاران تن که از [[بیم]] [[مرگ]] از خانه‌های خود بیرون رفتند و [[خدا]] همه آنان را میراند و سپس زنده کرد، از [[فضل خدا]] بر [[انسان‌ها]] و [[ناسپاسی]] بیشتر آنان یاد شده است: «اَلَم تَرَ اِلَی الَّذینَ خَرَجوا مِن دِیـرِهِم و هُم اُلوفٌ حَذَرَ المَوتِ فَقالَ لَهُمُ اللّهُ موتوا ثُمَّ اَحیـهُم اِنَّ اللّهَ لَذو فَضلٍ عَلَی النّاسِ و لـکِنَّ اَکثَرَ النّاسِ لا یَشکُرون» که بنابر احتمالی، مقصود از شکر [[عبرت گرفتن]] و بصیرت‌طلبی است.<ref>تفسیر بیضاوی، ج۱، ص۱۴۹؛ کنز الدقائق، ج۲، ص۳۷۳.</ref> | در آیه ۲۴۳ [[سوره بقره]] / ۲ پس از اشاره به هزاران تن که از [[بیم]] [[مرگ]] از خانه‌های خود بیرون رفتند و [[خدا]] همه آنان را میراند و سپس زنده کرد، از [[فضل خدا]] بر [[انسان‌ها]] و [[ناسپاسی]] بیشتر آنان یاد شده است: «اَلَم تَرَ اِلَی الَّذینَ خَرَجوا مِن دِیـرِهِم و هُم اُلوفٌ حَذَرَ المَوتِ فَقالَ لَهُمُ اللّهُ موتوا ثُمَّ اَحیـهُم اِنَّ اللّهَ لَذو فَضلٍ عَلَی النّاسِ و لـکِنَّ اَکثَرَ النّاسِ لا یَشکُرون» که بنابر احتمالی، مقصود از شکر [[عبرت گرفتن]] و بصیرت‌طلبی است.<ref>تفسیر بیضاوی، ج۱، ص۱۴۹؛ کنز الدقائق، ج۲، ص۳۷۳.</ref> | ||