بحث:صبر در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها
←=پیامدها و آثار
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
|||
| خط ۳۱۳: | خط ۳۱۳: | ||
#'''تبدیل [[سختی]] به آسانی''': [[ابوبصیر]] می‌‌گوید از [[امام صادق]]{{ع}} شنیدم که می‌‌فرمود: {{متن حدیث|اِنَّ الْحُـرَّ حُرٌّ عَلی جَمیِع اَحْوالِهِ اِنْ نابَتْهُ نائِبَةٌ صَبَرَ لَها، وَ اِنْ تَدارَکَتْ عَلَیْهِ الْمَصائِبُ لَمْ تَکْسُرْهُ وَ اِنْ اُسِرَ وَ قُهِرَ وَ اسْتُبْدِلَ بِالْیُسْرِ عُسْراً}}؛ انسان [[آزاده]] همیشه آزاده است، اگر حادثه ای برای او پیش آید، صبر و [[شکیبایی]] دارد، و اگر مصیبتها بر او فرو ریزد، او را نمی‌شکند اگر چه [[اسیر]] و مغلوب شود و [[آسایش]] او به [[سختی]] تبدیل شود.<ref>بحارالانوار، ج ۷۱، ص۶۹</ref>.<ref>[[خلیل منصوری|منصوری، خلیل]]، [[صبر ویژگی‌ها و آثار آن (مقاله)|صبر ویژگی‌ها و آثار آن]].</ref>. | #'''تبدیل [[سختی]] به آسانی''': [[ابوبصیر]] می‌‌گوید از [[امام صادق]]{{ع}} شنیدم که می‌‌فرمود: {{متن حدیث|اِنَّ الْحُـرَّ حُرٌّ عَلی جَمیِع اَحْوالِهِ اِنْ نابَتْهُ نائِبَةٌ صَبَرَ لَها، وَ اِنْ تَدارَکَتْ عَلَیْهِ الْمَصائِبُ لَمْ تَکْسُرْهُ وَ اِنْ اُسِرَ وَ قُهِرَ وَ اسْتُبْدِلَ بِالْیُسْرِ عُسْراً}}؛ انسان [[آزاده]] همیشه آزاده است، اگر حادثه ای برای او پیش آید، صبر و [[شکیبایی]] دارد، و اگر مصیبتها بر او فرو ریزد، او را نمی‌شکند اگر چه [[اسیر]] و مغلوب شود و [[آسایش]] او به [[سختی]] تبدیل شود.<ref>بحارالانوار، ج ۷۱، ص۶۹</ref>.<ref>[[خلیل منصوری|منصوری، خلیل]]، [[صبر ویژگی‌ها و آثار آن (مقاله)|صبر ویژگی‌ها و آثار آن]].</ref>. | ||
===پیامدها و آثار== | ===پیامدها و آثار=== | ||
چه آثار و برکاتی را در [[دنیا]] و [[آخرت]] و از نظر مادی و [[معنوی]] نصیبت ما خواهد شد؟ [[آموزه‌های قرآنی]] بر اساس یک شیوه [[تربیت علمی]] و [[روان‌شناسی]] به این [[پرسش]] پاسخ می‌‌دهد؛ از این روست که بیان [[فلسفه]] و اهداف هر [[حکم]] و [[دستوری]] از جمله دستور به صبر کردن را بیان کرده تا انگیزه در [[انسان]] برای کسب این فضلیت و تمرین و تقویت آن پدید آید. در این جا به پیامدها و اثار صبر اشاره می‌‌شود. | چه آثار و برکاتی را در [[دنیا]] و [[آخرت]] و از نظر مادی و [[معنوی]] نصیبت ما خواهد شد؟ [[آموزه‌های قرآنی]] بر اساس یک شیوه [[تربیت علمی]] و [[روان‌شناسی]] به این [[پرسش]] پاسخ می‌‌دهد؛ از این روست که بیان [[فلسفه]] و اهداف هر [[حکم]] و [[دستوری]] از جمله دستور به صبر کردن را بیان کرده تا انگیزه در [[انسان]] برای کسب این فضلیت و تمرین و تقویت آن پدید آید. در این جا به پیامدها و اثار صبر اشاره می‌‌شود. | ||
# [[خوشبختی]]: از مهم‌ترین آثار و پیامدهای صبر می‌‌توان به همان فلسفه وغایت [[زندگی]] در همه [[انسان‌ها]] اشاره کرد. هر کسی [[دوست]] می‌‌دارد تا [[خوشبخت]] و [[سعادتمند]] باشد؛ یعنی [[آرامش]] و [[آسایش]] [[جاودانه]] بدون [[درد]] و [[رنج]] و [[گرسنگی]] و [[تشنگی]]، عریانی و سرمایی و مانند آنها را داشته باشد و هرگز [[خوف]] و [[ترس]] از دست دادن آن وجود نداشته باشد. صبر چنین پیامدی برای [[بشر]] دارد. [[امام]] [[موسی کاظم]]{{ع}} می‌‌فرماید: {{متن حدیث|اِصبِر عَلي طاعَةِ اللّه، وَاصبِر عَن مَعاصِي اللّه؛ فَإنَّمَا الدُّنيا ساعَةٌ، فَما مَضي مِنها فَلَيسَ تَجِدُ لَهُ سُرورا وَلا حُزنا، وَ ما لَم يَأتِ مِنها فَلَيسَ تَعرِفُهُ، فَاصبِر عَلي تِلكَ السّاعَةِ الَّتي أنتَ فيها فَكَأَنَّكَ قَدِ اغتَبَطتَ}}؛ بر [[طاعت خدا]] صبر کن و در [[ترک معاصی]] او [[شکیبا]] باش؛ زیرا دنیا لحظه ای بیش نیست. آنچه گذشته جای [[شادی]] و [[غم]] ندارد و از آنچه نیامده نیز خبری نداری. پس لحظه ای را که در آن به سر می‌‌بری، [[صبور]] باش چنان که گویی خوشبخت و [[خوشحالی]].<ref>بحارالأنوار، ج۷۵، ص۳۱۱، ح ۱</ref> | # [[خوشبختی]]: از مهم‌ترین آثار و پیامدهای صبر می‌‌توان به همان فلسفه وغایت [[زندگی]] در همه [[انسان‌ها]] اشاره کرد. هر کسی [[دوست]] می‌‌دارد تا [[خوشبخت]] و [[سعادتمند]] باشد؛ یعنی [[آرامش]] و [[آسایش]] [[جاودانه]] بدون [[درد]] و [[رنج]] و [[گرسنگی]] و [[تشنگی]]، عریانی و سرمایی و مانند آنها را داشته باشد و هرگز [[خوف]] و [[ترس]] از دست دادن آن وجود نداشته باشد. صبر چنین پیامدی برای [[بشر]] دارد. [[امام]] [[موسی کاظم]]{{ع}} می‌‌فرماید: {{متن حدیث|اِصبِر عَلي طاعَةِ اللّه، وَاصبِر عَن مَعاصِي اللّه؛ فَإنَّمَا الدُّنيا ساعَةٌ، فَما مَضي مِنها فَلَيسَ تَجِدُ لَهُ سُرورا وَلا حُزنا، وَ ما لَم يَأتِ مِنها فَلَيسَ تَعرِفُهُ، فَاصبِر عَلي تِلكَ السّاعَةِ الَّتي أنتَ فيها فَكَأَنَّكَ قَدِ اغتَبَطتَ}}؛ بر [[طاعت خدا]] صبر کن و در [[ترک معاصی]] او [[شکیبا]] باش؛ زیرا دنیا لحظه ای بیش نیست. آنچه گذشته جای [[شادی]] و [[غم]] ندارد و از آنچه نیامده نیز خبری نداری. پس لحظه ای را که در آن به سر می‌‌بری، [[صبور]] باش چنان که گویی خوشبخت و [[خوشحالی]].<ref>بحارالأنوار، ج۷۵، ص۳۱۱، ح ۱</ref> | ||