|
|
| خط ۶: |
خط ۶: |
| }} | | }} |
|
| |
|
| متکلمین اسلامی برای [[امام]] شرایطی را برشمرده‌اند که دسته‌ای از آنها همچون رجولیت، [[حریت]] و عالم بودن به [[امور دینی]] مورد اتفاق [[شیعه]] و [[سنی]] هستند و در بعضی دیگر [[اختلاف]] شده است. [[امامیه]] برخلاف سایر مذاهب اسلامی، [[منصوص بودن]]، [[عصمت]] و [[افضلیت]] را از شرایط اساسی در [[انتصاب امام]] می‌دانند. تاکید بر وجود این شرایط در امام حاکی از [[ضرورت]] وجود این شرایط در اوست که از جمله آنها شرط عصمت است. در دیدگاه امامیه غیر [[معصوم]] هرگز نمی‌تواند به [[مقام امامت]] برسد. متکلمان امامیه عصمت [[امامان معصوم]]{{ع}} را با استناد به [[آیات]] متعددی از [[قرآن کریم]] [[ثابت]] می‌کنند که مهمترین آنها [[اثبات عصمت]] از آیات ابتلای [[حضرت ابراهیم]]{{ع}}، [[آیه صادقین]]، [[آیه تطهیر]] و [[آیه]] امر به [[اطاعت از اولی الامر]] است.
| | [[عصمت]] به معنای دوری از [[خطا]] و [[گناه]] است، به شخص دارای این صفت [[معصوم]] گفته می‌شود. متکلمان امامیه جهت '''اثبات عصمت امام''' به [[آیات]] متعددی از [[قرآن کریم]] [[ثابت]] استناد کرده‌اند که مهمترین آنها [[اثبات عصمت]] از آیات ابتلای [[حضرت ابراهیم]]{{ع}}، [[آیه صادقین]]، [[آیه تطهیر]] و [[آیه]] امر به [[اطاعت از اولی الامر]] و [[آیه صلوات بر نبی]] است. |
|
| |
|
| == معناشناسی [[عصمت]] == | | == معناشناسی [[عصمت]] == |
