مقام اجتباء الهی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۶: | خط ۶: | ||
}} | }} | ||
از جمله [[مقامات]] [[امامان معصوم]] {{عم}} | از جمله [[مقامات]] [[امامان معصوم]] {{عم}} مقام [[اجتباء الهی]] که در [[زیارت جامعه کبیره]] با عبارت {{متن حدیث|وَ اجْتَبَاكُمْ بِقُدْرَتِهِ}} آمده است. | ||
== | == معناشناسی == | ||
واژه [[اجتبا]] از باب افتعال و از ریشه "ج ب ی" است. لغویان، [[جبی]] را بهمعنای جمع کردن "گردآوری" دانستهاند<ref> لسانالعرب، ج۲، ص۱۷۴؛ الصحاح، ج۶، ص۹۷؛ ترتیبالعین، ص۱۲۶.</ref>؛ بدین سبب | واژه [[اجتبا]] از باب افتعال و از ریشه "ج ب ی" است. لغویان، [[جبی]] را بهمعنای جمع کردن "گردآوری" دانستهاند<ref>لسانالعرب، ج۲، ص۱۷۴؛ الصحاح، ج۶، ص۹۷؛ ترتیبالعین، ص۱۲۶.</ref>؛ بدین سبب حوض را که محلّ گردآوری آب است، [[جابیه]]، و [[خراج]] را که از اطراف و اکناف گردآوری میشود، مَجْبی نامیدهاند<ref>النهایه، ج۱، ص۲۳۱؛ ترتیب العین، ص۱۲۶.</ref>. از آنجا که باب افتعال بر قصد و [[اختیار]] دلالت میکند میتوان اجتبا را بهمعنای اختیار کردن شیء برای گردآوری و [[رهایی]] بخشیدن آن از تشتّت و پراکندگی دانست<ref> التّحقیق، ج۲، ص۵۳.</ref>. | ||
اجتبا و [[برگزیدن]] [[بنده]] از ناحیه [[خداوند]] بهمعنای اختصاص دادن او به فیضهای خاص [[الهی]] است که نتیجه آن حاصل شدن انواع [[نعمتها]] برای او، بدون هیچگونه سعی و تلاشی است و این | اجتبا و [[برگزیدن]] [[بنده]] از ناحیه [[خداوند]] بهمعنای اختصاص دادن او به فیضهای خاص [[الهی]] است که نتیجه آن حاصل شدن انواع [[نعمتها]] برای او، بدون هیچگونه سعی و تلاشی است و این موهبت تنها برای [[پیامبران]] و صدیقان و [[شهدا]] خواهد بود<ref> مفردات، ص۱۸۶، "جبی"؛ دائرةالفرائد، ج۵، ص۴۱.</ref>.<ref>[[حسن رضایی| رضایی، حسن]]، [[اجتبا (مقاله)|مقاله «اجتبا»]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۲ (کتاب)| دائرةالمعارف قرآن کریم ج۲]]، ص ۱۱۶ - ۱۲۰.</ref> | ||
== [[امامان معصوم]] {{عم}}؛ برگزیدگان خداوند == | == [[امامان معصوم]] {{عم}}؛ برگزیدگان خداوند == | ||
"[[اجتباء]]"، "[[گزینش]]" است و به معنای " | "[[اجتباء]]"، "[[گزینش]]" است و به معنای "برگزیدهگزینی" است؛ یعنی: "خداوند با توانایی خود، شما را برگزید". هر موجودی در نظام هستی برای مأموریّتی برگزیده میشود، به قدرت الهی است لکن چون گزینش [[ائمه اطهار]] {{عم}} برای ایفای رسالتی خاص در جهان هستی و بر عهده گرفتن خلافت الهی، اهمیتی ویژه دارد"، به گونهای ویژه، به قدرت خدا اشاره شده است، در نتیجه گزینش آنان نیز ویژه خواهد بود. | ||
"[[اجتباء]]" در همه جای قرآن در "برگزیدن پیامبران" به کار رفته است مگر آیه: {{متن قرآن| وَإِذَا لَمْ تَأْتِهِم بِآيَةٍ قَالُواْ لَوْلاَ اجْتَبَيْتَهَا }}<ref> آنگاه که آیهای نیاوردی، میگویند: چرا آنها را جمع نکردی؟!؛ سوره اعراف، آیه: ۲۰۳.</ref> | "[[اجتباء]]" در همه جای قرآن در "برگزیدن پیامبران" به کار رفته است مگر آیه: {{متن قرآن| وَإِذَا لَمْ تَأْتِهِم بِآيَةٍ قَالُواْ لَوْلاَ اجْتَبَيْتَهَا }}<ref> آنگاه که آیهای نیاوردی، میگویند: چرا آنها را جمع نکردی؟!؛ سوره اعراف، آیه: ۲۰۳.</ref>.. | ||
منظور کفّار این بود که حضرت، آیهها را خودش میآورد و مربوط به خدا نیست، لذا میگفتند: چرا آیهها را جمع و جور نکردی و نیاوردی؟ | منظور کفّار این بود که حضرت، آیهها را خودش میآورد و مربوط به خدا نیست، لذا میگفتند: چرا آیهها را جمع و جور نکردی و نیاوردی؟. | ||
[[راغب اصفهانی]] میگوید: "اجتبای بنده از سوی خداوند این است که او را از فیض ویژهای که بدون سعی و تلاش حاصل شود، بهرهمند گرداند؛ مقامی که تنها برای انبیا و برخی از کسانی که همانند صدّیقین و شهدا قریب الافق با انبیا هستند، به دست میآید"<ref>المفردات، ص۸۷ | [[راغب اصفهانی]] میگوید: "اجتبای بنده از سوی خداوند این است که او را از فیض ویژهای که بدون سعی و تلاش حاصل شود، بهرهمند گرداند؛ مقامی که تنها برای انبیا و برخی از کسانی که همانند صدّیقین و شهدا قریب الافق با انبیا هستند، به دست میآید"<ref>المفردات، ص۸۷.</ref>. | ||
[[فخر رازی]] گوید: "اجتبا وقتی در حقّ انبیا بهکار میرود، تفسیری جز نبوّت ندارد"<ref>المعجم فی فقه القرآن و سرّ بلاغته، ج۹، ص۴۳ | [[فخر رازی]] گوید: "اجتبا وقتی در حقّ انبیا بهکار میرود، تفسیری جز نبوّت ندارد"<ref>المعجم فی فقه القرآن و سرّ بلاغته، ج۹، ص۴۳.</ref>. | ||
[[آلوسی بغدادی]] گوید: "با توجّه به این که ریشه اجتبا از جبی است -که به معنای جمع است- مجتبی کسی است که خوبیها در او جمع شده تا دیگری او را برگزیده و نزدیک به خود ساخته است"<ref>المعجم فی فقه القرآن و سرّ بلاغته، ج۹، ص۴۳.</ref>. | [[آلوسی بغدادی]] گوید: "با توجّه به این که ریشه اجتبا از جبی است -که به معنای جمع است- مجتبی کسی است که خوبیها در او جمع شده تا دیگری او را برگزیده و نزدیک به خود ساخته است"<ref>المعجم فی فقه القرآن و سرّ بلاغته، ج۹، ص۴۳.</ref>. | ||
جلوهای از قدرت نمایی خداوند را باید در همین برگزیدگان دید؛ یک [[پیغمبر]] و این همه کمالات، یک [[علی]] و این همه کمالات<ref>[[سید احمد خاتمی|خاتمی، سید احمد]]، [[در آستان امامان معصوم ج۲ (کتاب)|در آستان امامان معصوم]]؛ | جلوهای از قدرت نمایی خداوند را باید در همین برگزیدگان دید؛ یک [[پیغمبر]] و این همه کمالات، یک [[علی]] و این همه کمالات<ref>[[سید احمد خاتمی|خاتمی، سید احمد]]، [[در آستان امامان معصوم ج۲ (کتاب)| در آستان امامان معصوم ج۲]]؛ ص۱۸۸.</ref>. | ||
== منابع == | == منابع == |