معانقه در معارف و سیره نبوی: تفاوت میان نسخه‌ها
←پرسش مستقیم
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
|||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
در [[روایت]] دیگری از [[امام صادق]] {{ع}} آمده است که حضرت فرمود: وقتی دو [[مؤمن]] همدیگر را در آغوش گرفته، با هم معانقه می‌کنند، [[رحمت خداوند]] آن دو را فرا می‌گیرد: {{متن حدیث|إِنَّ الْمُؤْمِنَيْنِ إِذَا اعْتَنَقَا غَمَرَتْهُمَا الرَّحْمَةُ}}<ref>اصول کافی، باب المعانقه، ح۲.</ref>.<ref>[[محمد جواد برهانی|برهانی، محمد جواد]]، [[سیره اجتماعی پیامبر اعظم (کتاب)|سیره اجتماعی پیامبر اعظم]] ص ۲۳.</ref> | در [[روایت]] دیگری از [[امام صادق]] {{ع}} آمده است که حضرت فرمود: وقتی دو [[مؤمن]] همدیگر را در آغوش گرفته، با هم معانقه می‌کنند، [[رحمت خداوند]] آن دو را فرا می‌گیرد: {{متن حدیث|إِنَّ الْمُؤْمِنَيْنِ إِذَا اعْتَنَقَا غَمَرَتْهُمَا الرَّحْمَةُ}}<ref>اصول کافی، باب المعانقه، ح۲.</ref>.<ref>[[محمد جواد برهانی|برهانی، محمد جواد]]، [[سیره اجتماعی پیامبر اعظم (کتاب)|سیره اجتماعی پیامبر اعظم]] ص ۲۳.</ref> | ||
در [[سیره پیامبر گرامی اسلام]]{{صل}} آمده است، وقتی [[جعفر بن ابی طالب]] از [[حبشه]] آمد، حضرت ایستاد و [[دوازده]] گام به استقبال جعفر آمد و بعد با او معانقه کرد و بین دو چشم او را بوسید و از شدت [[خوشحالی]] گریست: {{متن حدیث|عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ الْعَسْكَرِيِّ عَنْ آبَائِهِ{{عم}} قَالَ: إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ{{صل}} لَمَّا جَاءَهُ جَعْفَرُ بْنُ أَبِي طَالِبٍ مِنَ الْحَبَشَةِ قَامَ إِلَيْهِ وَ اسْتَقْبَلَهُ اثْنَتَيْ عَشْرَةَ خُطْوَةً وَ عَانَقَهُ وَ قَبَّلَ مَا بَيْنَ عَيْنَيْهِ إِلَى أَنْ قَالَ وَ بَكَى فَرَحاً بِرُؤْيَتِهِ}}<ref>الفقه الاجتماع، ص۵۷۱.</ref>. | |||
در [[روایت]] دیگری از [[امام صادق]]{{ع}} آمده است که حضرت فرمود: وقتی دو [[مؤمن]] هم دیگر را در آغوش گرفته، با هم معانقه می‌کنند، [[رحمت خداوند]] آن دو را فرا می‌گیرد: {{متن حدیث|إِنَّ الْمُؤْمِنَيْنِ إِذَا اعْتَنَقَا غَمَرَتْهُمَا الرَّحْمَةُ}}<ref>اصول کافی، باب المعانقه، ح۲.</ref>.<ref>[[نجف لک‌زایی|لک‌زایی، نجف]]، [[سیره پیامبر اعظم در گذر از جامعه جاهلی به جامعه اسلامی (کتاب)| سیره پیامبر اعظم در گذر از جامعه جاهلی به جامعه اسلامی]]، ص 23.</ref> | |||
== پرسش مستقیم == | == پرسش مستقیم == | ||