←منابع
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←منابع) برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
[[تشکیل خانواده]] و برقراری روابط سالم میان [[زن]] و شوهر، همواره از اموری است که [[انبیای الهی]] و به ویژه [[نبی اکرم]] {{صل}} به آن توجه خاص و بر آن، تأکید فراوانی داشته‌اند؛ چرا که [[خانواده]]، پایه اصلی [[سعادت]] هر فرد و [[جامعه]] محسوب می‌شود و اگر افراد [[خانواده]] بتوانند با روابطی شایسته و مناسب به [[روح]] و جسم یکدیگر [[آرامش]] ببخشند و زمینه شکوفایی صفات و استعدادهای درونی خود را فراهم آورند، جامعه‌ای موفق پدید خواهد آمد. [[زن]] و شوهر با ایجاد محیط گرم و با [[صفا]] در خانه، هم فرزندانی شایسته و با [[ادب]] پرورش خواهند داد، و هم خود نیز از این محیط سالم نیرو گرفته، زندگی‌شان، همواره پر فروغ و با [[نشاط]] خواهد بود؛ به این [[دلیل]]، در [[اسلام]]، به ویژه بر روابط خوب [[زن]] و مرد، بسیار تأکید شده است و هر آن‌چه که به بهتر و مستحکم‌تر شدن آن کمک کند؛ به ویژه آن عملی که خود [[زن]] و شوهر انجام دهند، [[ستایش]] و دارای ثوابی [[عظیم]] دانسته شده است<ref>[[سید جواد موسوی بردکشکی|موسوی، سید جواد]]، [[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، [[گلشاد حیدری|حیدری، گلشاد]] و [[فاطمه عادلی|عادلی، فاطمه]]، [[فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم (کتاب)|فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم]]، ص۶۸۴.</ref>. | [[تشکیل خانواده]] و برقراری روابط سالم میان [[زن]] و شوهر، همواره از اموری است که [[انبیای الهی]] و به ویژه [[نبی اکرم]] {{صل}} به آن توجه خاص و بر آن، تأکید فراوانی داشته‌اند؛ چرا که [[خانواده]]، پایه اصلی [[سعادت]] هر فرد و [[جامعه]] محسوب می‌شود و اگر افراد [[خانواده]] بتوانند با روابطی شایسته و مناسب به [[روح]] و جسم یکدیگر [[آرامش]] ببخشند و زمینه شکوفایی صفات و استعدادهای درونی خود را فراهم آورند، جامعه‌ای موفق پدید خواهد آمد. [[زن]] و شوهر با ایجاد محیط گرم و با [[صفا]] در خانه، هم فرزندانی شایسته و با [[ادب]] پرورش خواهند داد، و هم خود نیز از این محیط سالم نیرو گرفته، زندگی‌شان، همواره پر فروغ و با [[نشاط]] خواهد بود؛ به این [[دلیل]]، در [[اسلام]]، به ویژه بر روابط خوب [[زن]] و مرد، بسیار تأکید شده است و هر آن‌چه که به بهتر و مستحکم‌تر شدن آن کمک کند؛ به ویژه آن عملی که خود [[زن]] و شوهر انجام دهند، [[ستایش]] و دارای ثوابی [[عظیم]] دانسته شده است<ref>[[سید جواد موسوی بردکشکی|موسوی، سید جواد]]، [[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، [[گلشاد حیدری|حیدری، گلشاد]] و [[فاطمه عادلی|عادلی، فاطمه]]، [[فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم (کتاب)|فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم]]، ص۶۸۴.</ref>. | ||
==اصول [[حاکم]] بر روابط [[زن]] و شوهر== | |||
طبق [[آموزه‌های دینی]]، از [[نشانه‌ها]] و [[آیات الهی]] این است که [[خداوند]] برای [[انسان‌ها]] از جنس خودشان [[همسر]] آفرید تا در کنارشان [[آرامش]] یابند و خداوند میان آنها [[دوستی]] ([[مودت]]) و [[رحمت]] برقرار ساخت {{متن قرآن|وَمِنْ آيَاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَكُمْ مِنْ أَنْفُسِكُمْ أَزْوَاجًا لِتَسْكُنُوا إِلَيْهَا وَجَعَلَ بَيْنَكُمْ مَوَدَّةً وَرَحْمَةً}}<ref> «و از نشانه‌های او این است که از خودتان همسرانی برایتان آفرید تا کنار آنان آرامش یابید و میان شما دلبستگی پایدار و مهر پدید آورد» سوره روم، آیه ۲۱.</ref>. | |||
یکی از [[فلسفه]] [[تشکیل خانواده]]، [[آرامش]] [[زن]] و شوهر با [[ازدواج]] و تشکیل خانواده است و این [[آرامش]] وقتی محقق می‌شود که ارتباط زن و شوهر دوستانه و صمیمی باشد. پس باید بکوشیم کانون [[خانواده]] را با [[اخلاق]] و [[رفتار]] خود گرم نگه داریم. بی‌شک ازدواج به گفته بسیاری از [[اندیشوران]] به عنوان «پیچیده‌ترین نوع رابطه‌های [[انسانی]] است که بدون [[ارتباطات]] کار آمد به کام‌یابی نخواهد انجامید»<ref>مهارت‌های ارتباطی، ص۶.</ref>. | |||
امروزه در بسیاری از کشورها آمار [[طلاق]] بسیار نگران کننده است که به صورت یک معضل [[اجتماعی]] در آمده است؛ چه باید کرد تا کانون گرم خانواده فرو نپاشد؟ در پاسخ باید گفت که رعایت امور ذیل می‌تواند آنها را در این زمینه کمک کند: | |||
#گرامی داشتن: زن و مرد باید هم‌دیگر را گرامی بدارند؛ [[امام صادق]]{{ع}} می‌فرمود: «زنی خوش‌بخت است که شوهرش را گرامی داشته به او [[احترام]] بگذارد»<ref>{{متن حدیث|... وَ سَعِيدَةٌ سَعِيدَةٌ امْرَأَةٌ تُكْرِمُ زَوْجَهَا}}؛ منتخب میزان الحکمه، ح۲۸۱۱.</ref>. زن و مرد هر دو باید نهایت تلاش خود را به کار گیرند تا احترام هم‌دیگر را نگه دارند. آنها اگر از پدر و مادر هم دیگر، یا از [[خویشان]] و بستگانشان به [[بدی]] یاد کنند، بدون تردید این رفتار به مرور [[زمان]] اثر منفی در [[روابط دوستانه]] آنها خواهد گذاشت. اما چنان چه آنها احترام یکدیگر و [[فامیل]] هم‌دیگر را نگهدارند، این امر به مرور زمان موجب ازدیاد [[محبت]] و [[دوستی]] بین آنها می‌گردد. | |||
#[[خدمت]] به هم‌دیگر: اگر مرد به زنش خدمت نماید، [[خداوند]] به او [[پاداش]] می‌دهد؛ [[رسول اکرم]]{{صل}} فرمود: «اگر مردی به زنش آب بدهد آن مرد [[اجر]] و پاداش دارد»<ref>{{متن حدیث| إِذَا سقی الرَّجُلُ امْرَأَتَهُ أُجِرَ }}؛ منتخب میزان الحکمه، ص۲۸۰۶.</ref>. از [[امام کاظم]]{{ع}} نیز [[روایت]] شده است: [[جهاد]] [[زن]] در [[نیکو]] [[شوهرداری]] کردن اوست: {{متن حدیث|جِهَادُ الْمَرْأَةِ حُسْنُ التَّبَعُّلِ}}<ref>منتخب میزان الحکمه، ص۲۸۰۵.</ref>. در [[حدیث نبوی]] آمده است: خدمتی که [[انسان]] به [[زن]] خود می‌کند، [[صدقه]] است: {{متن حدیث| خِدْمَتِكَ زَوْجَتَكَ صَدَقَةُ }}<ref>نهج الفصاحه، ح۱۴۳۵.</ref>. مرد باید بکوشد زمینه [[آسایش]] و [[رفاه]] زن خود را فراهم سازد و زن نیز [[وظیفه]] دارد تا خوب شوهرداری نماید. | |||
#[[هدیه دادن]]: در [[حدیثی]] از [[پیامبر اسلام]] نقل شده است: هر که به [[بازار]] رود و تحفه‌ای بخرد و برای [[خانواده]] خود به [[خانه]] آورد، چنان است که که گویا صدقه‌ای برای جمعی از [[فقرا]] داده است: {{متن حدیث|مَنْ دَخَلَ السُّوقَ فَاشْتَرَى تُحْفَةً فَحَمَلَهَا إِلَى عِيَالِهِ كَانَ كَحَامِلِ صَدَقَةٍ إِلَى قَوْمٍ مَحَاوِيجَ}}<ref>منتخب میزان الحکمه، ح۲۸۲۲.</ref>. در بسیاری از [[روایات]]، به هدیه دادن تأکید شده است که این امر موجب ازدیاد [[محبت]] می‌گردد. | |||
#[[صبر بر بد اخلاقی زن]]: در حدیثی از پیامبر اسلام{{صل}} آمده است که فرمود: کسی که بر [[اخلاق]] بد همسرش [[صبر]] نماید، در هر شب و [[روز]] به اندازه [[صبر ایوب]] به او [[ثواب]] می‌دهند: {{متن حدیث|مَنْ صَبَرَ عَلَى سُوءِ خُلُقِ امْرَأَةٍ وَ احْتَسَبَهُ أَعْطَاهُ اللَّهُ تَعَالَى بِكُلِّ مَرَّةٍ يَصْبِرُ عَلَيْهَا مِنَ الثَّوَابِ مَا أَعْطَى أَيُّوبَ{{ع}}...}}<ref>منتخب میزان الحکمه، ح۲۸۱۲.</ref>. زن و شوهر باید اساس زندگی‌شان را بر گذشت و [[شکیبایی]] قرار بدهند، که هر چند به قول [[شاعر]] صبر تلخ است، اما بار شیرین دارد. با فرض این که زن انسان بد اخلاق هم باشد و مرد، وی را [[تحمل]] کند، شاید بعد از مدتی به [[کاستی]] خود پی برد و درصدد [[اصلاح]] اخلاق خود بر آید. | |||
#[[صداقت]]: [[انسان]] باید صادق باشد؛ یعنی به [[راستی]] آن چیزی باشد که هست، بدون این که خودنمایی کند. شخص قابل [[اعتماد]] کسی است که به احساس‌های خود، [[آگاه]] است و در [[زمان]] مناسب آنها را بروز می‌دهد. راست‌گو در هر شرایطی، به گونه‌ای با دیگران و همسرش [[رفتار]] می‌کند که آنها او را آن‌گونه میشناسند که هست؛ یعنی بیرون و درونش یکی است، اما شخص اعتمادناپذیر، [[احساس‌ها]]، [[ارزش‌ها]]، [[انگیزه‌ها]] و اندیشه‌های [[واقعی]] خود را پنهان میسازد و متأسفانه حالت [[دفاعی]] و [[پنهان‌کاری]] او در برابر دیگران باعث می‌شود تا او در [[روابط اجتماعی]] خود موفق نباشد. [[صداقت]] برای هر گونه روابط پویا مورد نیاز است<ref>مهارت‌های ارتباطی، ص۴۱۵.</ref>. | |||
#[[آسان‌گیری]]: [[زندگی]] را نمی‌توان با نق زدن و [[اعتراض]] به سر کرد. [[زن]] و شوهر که زیر یک چتر، زندگی می‌کنند باید همواره بکوشند زندگی را زیاد سخت نگیرند. شاید نتوان خانه‌ای را یافت که در آن هیچ‌گونه دعوا و مشاجره‌ای بین [[زن]] و شوهر وجود نداشته باشد. در یک ضرب‌المثل [[انگلیسی]] آمده که [[نزاع]] بین زن و شوهر مانند [[طوفان]] در میان لیوان است؛ یعنی اهمیت چندانی ندارد و زودگذراست. اما [[انسان]] [[عاقل]] باید خود را حتی در گرداب چنین طوفانی نیز قرار ندهد که تکرار آن خطرناک است. | |||
#تأمین نیازهای ضروری: در [[دین مبین اسلام]] آمده که یکی از [[وظایف]] شوهر فراهم کردن نیازهای ضروری زنش است. او باید استراحت‌گاه، [[لباس]] و [[خوراک]] همسرش را آن‌گونه که [[شأن]] و امکانات‌شان اقتضا می‌کند، تهیه نماید. در [[رسالة الحقوق]] [[امام سجاد]] و همچنین [[فروع کافی]] آمده است: {{متن حدیث|تُطْعِمَهَا وَ تَكْسُوَهَا}}<ref>رسالة الحقوق، ص۹، فروع کافی، باب ۳۴۳، ح۱.</ref>؛ «شوهر باید خوراک و لباس زنش را فراهم کند». [[حدیثی]] از [[امام صادق]]{{ع}} نقل شده که: {{متن حدیث|يُشْبِعُهَا وَ يَكْسُوهَا وَ إِنْ جَهِلَتْ غَفَرَ لَهَا}}<ref>کافی، باب حق المرأة علی الزوج، ص۵۱۱.</ref>؛ «شوهر خوراک و لباس زنش را تهیه کند و اگر خطایی از وی دید، او را ببخشد». | |||
#[[بخشش]] خطاها: امام سجاد{{ع}} می‌فرماید: {{متن حدیث|وَ إِذَا جَهِلَتْ عَفَوْتَ عَنْهَا}}<ref>رسالة الحقوق، ص۹.</ref>؛ اگر [[همسر]] کسی اشتباهی را مرتکب شد، [[انسان]] باید از اشتباهایش چشم بپوشد». نه این که در پی [[آزار]] او براید که به دور از [[مردانگی]] است.<ref>[[محمد جواد برهانی|برهانی، محمد جواد]]، [[سیره اجتماعی پیامبر اعظم - برهانی (کتاب)| سیره اجتماعی پیامبر اعظم]]، ص 102-106.</ref> | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده:1100808.jpg|22px]] [[محمد جواد برهانی|برهانی، محمد جواد]]، [[سیره اجتماعی پیامبر اعظم - برهانی (کتاب)|'''سیره اجتماعی پیامبر اعظم''']] | |||
# [[پرونده:152259.jpg|22px]] [[سید جواد موسوی بردکشکی|موسوی]]، [[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی]]، [[گلشاد حیدری|حیدری]] و [[فاطمه عادلی|عادلی]]، [[فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم (کتاب)|'''فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم''']] | # [[پرونده:152259.jpg|22px]] [[سید جواد موسوی بردکشکی|موسوی]]، [[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی]]، [[گلشاد حیدری|حیدری]] و [[فاطمه عادلی|عادلی]]، [[فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم (کتاب)|'''فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم''']] | ||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||