ویژگی‌های عصر غیبت صغری: تفاوت میان نسخه‌ها

[[غیبت صغری]]، با ویژگی‌های خاص خود، دورانی لازم و ضروری بود که به [[حکمت خداوند]]، در [[تاریخ شیعه]] رقم خورد، تا [[جامعه]] [[شیعی]] را به کامل‌ترین صورت ممکن مهیای فصلی تازه از زندگی خود کند. برخی از این ویژگی‌های [[غیبت صغرا]] بدین قرار است:

# '''محدود بودن به زمان معین‌''': زمان غیبت صغری محدود بود و از نگاه زمانی ۶۹ سال و چند ماه طول کشید و به [[دلیل]] کوتاه بودن مدت آن "غیبت صغری" نامیده شد؛ به خلاف [[غیبت کبری]] که غیر از [[خدا]] کسی از مدت آن [[آگاهی]] ندارد.

# '''پنهان نبودن [[حضرت مهدی]] {{ع}} از همگان‌''': در [[دوران غیبت صغری]]، [[امام]] از نگاه‌ها پنهان بود؛ لکن این [[غیبت]]، همگانی نبود؛ بلکه کسانی مانند [[نواب خاص]] و برخی از وکلای آن حضرت، می‌توانستند با ایشان در تماس باشند و پرسش‌ها و نامه‌های [[مردم]] را خدمت [[امام]] ببرند و پاسخ او را به مردم برسانند. اما در غیبت کبری، امام به طور کلی از نگاه‌ها پنهان است و راه نامه‌نگاری بسته است؛ یعنی بنای غیبت کبری و اقتضای آن، این است که حضرت دیده نشود. البته این بدان معنا نیست که امکان ندارد دیده شود؛ بلکه ممکن است برخی افراد، حضرت را ببینند.

# '''ارتباط [[حضرت مهدی]] {{ع}} با [[مردم]] به وسیله افراد مشخص‌''': در غیبت صغری، حضرت چهار نماینده داشت که آنها را به صورت معین و مشخص تعیین کرده و [[برگزیده]] بود. آنان موظف بودند بین [[امام]] و [[مردم]] ارتباط برقرار کنند. اقامتگاه و مکان حضرت را نیز می‌دانستند؛ ولی در غیبت کبری چنین نیست<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت ج۱ (کتاب)|درسنامه مهدویت]]، ص ۷۳.</ref>.