عبدالملک بن مروان در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

ای مصعب پیش من بیا، من پسر عموی تو، محمد بن مروان هستم. [[امیرالمؤمنین]] تو را درباره [[جان]] و مالت و هرچه کرده‌ای امان داده است که به هرکجا بخواهی مقیم شوی و اگر جز این قصدی درباره تو داشت، انجام داده بود؛ بنابراین جان خود را تلف مکن<ref>مروج الذهب، ج۲، ص۱۱۱-۱۱۰.</ref>.

در این هنگام یکی از [[مردم]] [[شام]] به سمت عیسی بن مصعب رفت که سرش را جدا کند. [[مصعب]] سوی او رفت و دونیمش کرد. [[شامیان]] اسب مصعب را پی کردند و [[عبیدالله بن زیاد بن ظبیان]] سوی وی رفت. هر دو به [[نبرد]] پرداختند و به یکدیگر ضربه وارد می‌کردند. مصعب ضربتی به سر عبیدالله زد؛ ولی از آنجا که زخم‌های زیادی خورده بود و رمقی برایش باقی نمانده بود، عبیدالله ضربتی به مصعب زد و او را کشت و سرش را جدا کرد و به نزد [[عبدالملک]] آورد. عبدالملک با دیدن سر مصعب بسیار خوش‌حال شد و [[سجده شکر]] به جای آورد. از کشته شدن مصعب، یارانش از پس عبدالملک [[امان]] خواستند و او به ایشان امان داد<ref>الاخبار الطوال، ص۳۵۶.</ref>. مصعب [[روز]] سه‌شنبه، سیزدهم جمادی‌الاول سال هفتادودوم، کشته شد و عبدالملک دستور داد تا مصعب و پسرش [[عیسی]] را در دیرالجاثلیق [[دفن]] کنند. پس از [[قتل]] مصعب، عبدالملک [[مردم کوفه]] و [[بصره]] را به [[بیعت]] با خود فراخواند و آنها نیز بدون ایجاد مشکلی با او بیعت کردند و پس از بیعت عبدالملک به [[کوفه]] وارد شد<ref>مروج الذهب، ج۲، ص۱۱۲.</ref>.

== منابع ==