امام مهدی به چه صورت مبارزه می‌کنند؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

:::::#چه اشکالی دارد که شخصی با شمشیر ولی همراه با اعجاز الهی که حضرت را مساعدت می‌کند با دشمنان خود به مقابله بپردازد؟ که در آن صورت اسلحه‌های مدرن به قدرت الهی از کار می‌افتد.

:::::#ممکن است واژه شمشیر در اینجا کدی باشد برای معرفی تسلیحات، یعنی [[امام زمان]] با دشمنانش وارد جنگ می‌شود و مقصود از شمشیر، قوت و اسلحه است زیرا مسلمانان در آن عصر یعنی قبل از هزار سال اسلحه‌ای به جز شمشیر نداشته و به ذهن آنها چنین تسلیحاتی خطور نمی‌کرده است، لذا از "اسلحه" به شمشیر تعبیر شده است. بنابراین: [[امام زمان]] {{ع}} نیز با قدرت و اعجاز الهی و یا از راه تسلط بر تسلیحات موجود بر ضد مخالفان و ظالمان استفاده می‌کند. و از طرفی می‌توان گفت: امام زمان {{ع}} با تسلط بر مراکز تصمیم‌گیری و از کار انداختن وسایل جنگی آنها که با هسته‌های مرکزی ارتباط دارد، تمام آنها را از راه اعجاز یا از طریق عادی از کار می‌اندازد و بر آنها غلبه می‌کند.

:::::#مطابق برخی روایات، شمشیرهای اصحاب حضرت از آهن است، ولی نه مثل این آهن‌هایی که در دسترس ما قرار دارد، بلکه به گونه‌ای است که اگر یکی از آنان با شمشیر خود به کوه بزند، آن را دو نیم می‌کند و به تعبیر دیگر، وسیله‌ دفاعی آنان به گونه است که اسلحه‌ دشمن هرگز بر آنها کارگر نیست<ref>بصائر الدرجات، ص ۱۴۱.</ref>. لذا ممکن است اسلحه‌ای را که حضرت و یارانش به کار می‌برند از وسایلی باشد که بتواند همه دستگاه‌های دشمنان را از کار بیندازد ولی در مقابل هیچ دستگاهی بر آن کارگر نباشد، همان گونه که در این زمان برخی اسلحه‌های جدید را مشاهده می‌کنیم.

:::::#رمز پیروزی [[امام زمان]] {{ع}} و سیطره‌ آن حضرت بر جهان یکی از راه "اقبال عمومی مردم" به سوی ایشان است و دیگر از راه "ترس و رعبی" است که خداوند در قلوب مخالفان و ظالمان قرار می‌دهد تا تمام تسلیحات خود را بر زمین گذارده، فرار کرده یا تسلیم می‌شوند، خصوصاً آنکه در ابتدای ظهور، وقتی مقداری از معجزات حضرت را مشاهده کردند می‌فهمند که امداد الهی است و نمی‌توان با مشیت الهی مقابله کرد، بدین جهت تسلیم حضرت می‌شوند و گروه اندکی نیز که به مخالفت و مقابله می‌پردازند شکست می‌خورند.

:::::#معلوم نیست که در زمان ظهور [[حضرت مهدی]] {{ع}} این تسلیحات خطرناک در اختیار بشر باقی مانده باشد؛ زیرا ممکن است در اثر حوادث و آشوب‌ها و جنگ‌های جهانی که پیش از ظهور آن حضرت اتفاق می‌افتد این تسلیحات نابود شود.

:::::#جنگ‌ها و کشتارهای بی‌رحمانه، نتیجه‌ گمراهی، جهل و بی‌خردی بشر است. حال اگر در عصر [[ظهور]]، "عقل" مردم "کامل" شود، بر فرضی که سلاح‌های خطرناک در اختیار داشته باشند آن را بر ضد یکدیگر به کار نمی‌گیرند و نیروهایی که آن سلاح را در اختیار دارند پی به حقانیت حضرت برده و همچنین با ایجاد رعب و وحشت که در دلشان قرارمی‌گیرد از به کار بردن آن بر ضد حضرت خودداری می‌کنند.

:::::#در پایان به دو ویژگی که در جنگ با شمشیر نهفته است اشاره می‌کنیم:

:::::##در جنگ با شمشیر می‌توان در کشتارها گزینشی عمل کرد به خلاف تسلیحات کشتار جمعی که عالم و جاهل و مقصر و بی‌تقصیر و گناهکار و بی‌گناه را همه و همه را با هم از بین می‌برد، که این از مرام و روش اولیای الهی به دور است.

:::::##چنانچه در منابع فقه اسلامی آمده است در احکام جهاد دستور داریم که تا آنجا که ممکن است به محیط زیست آسیب نرسد، لذا جنگ با شمشیر در راستای این حکم شرعی می‌باشد به خلاف جنگ با ادوات نظامی مرسوم فعلی.