سوء استفاده از بیت المال: تفاوت میان نسخه‌ها

در همین رابطه این داستان بسیار آموزنده است. [[شریح بن حارث]]، به [[فرمان امام]]{{ع}} به [[منصب قضا]] نشسته بود. روزی به [[حضرت علی]]{{ع}} خبر رسید که وی، خانه‌ای به هشتاد دینار خریداری کرده است. وی را فراخواند و فرمود: ای [[شریح]]! مبادا که این [[خانه]] را جز با مال خویش خریده باشی و بهای آن، جز از مال [[حلال]] خود پرداخته باشی. و گرنه، هم در این سرا و هم در آن سرا، [[زیان]] کرده‌ای<ref>نهج‌البلاغه، نامه ۳.</ref>.<ref>[[خلیل منصوری|منصوری، خلیل]]، [[احکام و آثار تصرف در بیت المال مسلمین (مقاله)|احکام و آثار تصرف در بیت المال مسلمین]].</ref>

کسی که حتی اندکی از [[بیت‌المال]] را [[مصرف]] کند خود را به [[آتش دوزخ]] آماده کند؛ زیرا موجبات [[خشم الهی]] و [[لعن]] و [[نفرین]] [[خداوند]] را برای خود فراهم کرده است. «[[مدعم]]» از خدمتکاران [[پیامبر]]{{صل}} در یکی از [[جنگ‌ها]]، همراه ایشان بود. او، در آن [[جنگ]]، به تیر [[دشمن]] [[شهید]] شد. [[مسلمانان]]، کنار پیکر او گرد آمده، می‌گفتند، [[بهشت]] بر تو گوارا باد! ولی پیامبر سخنی نمی‌فرمود و [[خشمناک]] به نظر می‌رسید. حاضران، علت [[خشم]] را نمی‌دانستند که ناگهان پیامبر فرمود: نه هرگز؛ [[سوگند]] به خداوندی که [[جان]] محمد در دست اوست! روپوش او هم اکنون وی را در میان [[آتش]] شعله‌ور خود می‌سوزاند؛ چون، او، آن روپوش را از بیت‌المال مسلمانان (بدون رعایت مقررات) و از روی [[خیانت]] برداشته بود<ref>سیره ابن هشام، ج ۳، ص۳۵۴.</ref>.<ref>[[خلیل منصوری|منصوری، خلیل]]، [[احکام و آثار تصرف در بیت المال مسلمین (مقاله)|احکام و آثار تصرف در بیت المال مسلمین]].</ref>