کشف معصوم: تفاوت میان نسخه‌ها

==معناشناسی ==

[[کشف]] در لغت به معنی رفع حجاب و در اصطلاح [[عارفان]]، [[اطلاع‌رسانی]] بر ماورای [[حجاب]] از معانی [[غیبی]] و [[حقیقی]] است<ref>جرجانی، ص۲۳۷.</ref>. مکاشفه دارای مراتب و درجاتی است که به حسب مرتبه آن، قلمرو آن نیز گسترش می‌یابد. عارفان به آیاتی از [[قرآن]] و احادیثی از [[پیامبر]]{{صل}} و [[اوصیا]] نیز استشهاد می‌کنند که از کشف [[عوالم]] وجود برای پیامبرانی چون [[حضرت محمد]]{{صل}} و [[حضرت موسی]]{{ع}} و اولیایی چون [[حضرت علی]]{{ع}} حکایت دارد.

در مصادیق [[مکاشفات]] موارد عدیده‌ای گزارش شده است مانند: مشاهده الواح مکتوب؛ شنیدن صدا از [[غیب]]؛ مشاهده افراد غایب و دیدن کارهای آنها در لحظه انجام آن؛ مشاهده حالات و صفات افراد نیکو‌کار و [[گناهکار]] و خبر دادن از [[اعمال]] گذشته و [[آینده]] آنها و...<ref>[[محمد کاظم شاکر|شاکر، محمد کاظم]]، [[آشنایی با علوم قرآنی (کتاب)|آشنایی با علوم قرآنی]]، ص۲۴ - ۲۶.</ref>.

مراد از "شهود" آن‌ است که افرادی بتوانند فراتر از قلمرو حواس، حقایقی از جهان غیب را‌ با‌ قلب‌ خود مشاهده کنند که دیگران قادر به دیدن آنها نیستند، این مشاهده، همان‌ چیزی‌ است‌ که در مباحث [[عرفانی]] از آن به شهود یاد می‌‌شود<ref>ر.ک: [[سید علی هاشمی (زاده ۱۳۵۲)|هاشمی، سید علی]]، [[شهود یکی از روش‌های علم‌آموزی ائمه (مقاله)|شهود یکی از روش‌های علم‌آموزی ائمه]]، [[تحقیقات کلامی (نشریه)|فصلنامه تحقیقات کلامی]]، ص۸۸۱؛ [[منصف علی مطهری|مطهری، منصف علی]]، [[علم ائمه از نظر عقل و نقل (پایان‌نامه)|علم ائمه از نظر عقل و نقل]].</ref> برخی در تعریف شهود گفته‌اند<ref>علیرضا مسجد جامعى، پژوهشى در معارف امامیه، ج ۲، ص۶۷۵.</ref>: "[[علمی]] است که [[خداوند]] به پیامبر{{صل}} عطا فرموده است و بر خلاف ریاضیات و منطق، بی‌‏تحقیق و [[اجتهاد]] و قرائت و کتابت و صناعت کسب شده و به گذشت [[زمان]] نیازمند نیست. این [[علم]] بنا به [[مشیت خداوند]]، از طریق [[تزکیه]] و اشراق نفس حاصل می‌‏شود و با [[توفیق]] و حمایت و [[الهام]] و [[رسالات]] [[الهی]]، به [[حقیقت]] نائل می‌‏شود". راه [[شهود]] که طریقه‌‏ای ربّانی و الهی است، مخصوص افرادی است که دارای [[روحی]] صاف و صیقلی یافته و [[پاک]] و [[مطهر]] می‌‏باشند. در این طریق "معلّم"، خداست و "متعلّم"، ولیِّ بر [[حقّ]] [[خدا]]؛ یعنی [[پیامبر]] یا [[امام]] و "علم" از محضر [[ربوبی]] و نزد [[خداوند]] اخذ می‌‏شود. از این رو، به آن "[[علم لدنّی]]" می‌‏گویند. این علم بی‌‏واسطه بشری، به انسانِ کامل اعطا می‌‏شود<ref>[[محمد اصغری‌نژاد|اصغری نژاد، محمد]]، [[پژوهش در علم پیامبر (مقاله)|پژوهش در علم پیامبر]]، ص۷۱.</ref>.