احتکار در فقه تطبیقی: تفاوت میان نسخه‌ها
←حکم تکلیفی
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
برخی از [[فقهای امامیه]]، با استناد به چندین متن، باور دارند که احتکار [[حرام]] است. به عنوان مثال، در حدیثی منقول از [[امام صادق]]{{ع}} [[راوی]] می‌گوید: «من به عنوان فروشنده گندم فعالیت می‌کنم و گاهی با رواج یا [[کسادی]] [[بازار]] مواجه می‌شوم که مجبورم گندم را ذخیره کنم. [[امام]] پرسید: اطرافیان چه می‌گویند در این باره؟ من پاسخ دادم: آنها مرا [[محتکر]] می‌نامند. امام پرسید: آیا کسی دیگری به جز تو این کالا را می‌فروشد؟ من پاسخ دادم: من حتی یک هزارم این کالا را نیز نمی‌فروشم. امام فرمود: این مورد مشکلی ندارد. محتکری که مورد [[ذم]] قرار می‌گیرد، مردی از [[قریش]] به نام [[حکیم بن حزام]] است که هرگاه غذا به [[مدینه]] می‌رسید، همه آن را می‌خرید. پس [[پیامبر]] صلی [[الله]] علیه وآله به او گذشت و فرمود: ای حکیم بن حزام، مواظب باش که احتکار نکنی!» | برخی از [[فقهای امامیه]]، با استناد به چندین متن، باور دارند که احتکار [[حرام]] است. به عنوان مثال، در حدیثی منقول از [[امام صادق]]{{ع}} [[راوی]] می‌گوید: «من به عنوان فروشنده گندم فعالیت می‌کنم و گاهی با رواج یا [[کسادی]] [[بازار]] مواجه می‌شوم که مجبورم گندم را ذخیره کنم. [[امام]] پرسید: اطرافیان چه می‌گویند در این باره؟ من پاسخ دادم: آنها مرا [[محتکر]] می‌نامند. امام پرسید: آیا کسی دیگری به جز تو این کالا را می‌فروشد؟ من پاسخ دادم: من حتی یک هزارم این کالا را نیز نمی‌فروشم. امام فرمود: این مورد مشکلی ندارد. محتکری که مورد [[ذم]] قرار می‌گیرد، مردی از [[قریش]] به نام [[حکیم بن حزام]] است که هرگاه غذا به [[مدینه]] می‌رسید، همه آن را می‌خرید. پس [[پیامبر]] صلی [[الله]] علیه وآله به او گذشت و فرمود: ای حکیم بن حزام، مواظب باش که احتکار نکنی!» | ||
با توجه به ظهور عبارت «مواظب باش که احتکار نکنی» در [[سخنان امام]]، می‌توان فهمید که [[حکم]] [[نهی]] از [[احتکار]] | با توجه به ظهور عبارت «مواظب باش که احتکار نکنی» در [[سخنان امام]]، می‌توان فهمید که [[حکم]] [[نهی]] از [[احتکار]] تحریمی است. همچنین، [[استدلال]] [[امام صادق]]{{ع}} با استفاده از [[سخنان پیامبر اکرم]] صلی [[الله]] علیه وآله، نشان می‌دهد که این حکم به صورت کلی برای همه موارد صادق است. این دیدگاه را فقهای اکثر [[مذاهب]] پذیرفته‌اند. | ||
برای این [[باور]]، به [[آیه شریفه]] {{متن قرآن|وَمَنْ يُرِدْ فِيهِ بِإِلْحَادٍ بِظُلْمٍ}}<ref>«بی‌گمان به کسانی که کفر ورزیده‌اند».. سوره حج، آیه 25.</ref> و احادیثی که بیان می‌کنند: «[[محتکر]] [[ملعون]] است» استدلال شده‌است<ref>ر.ک: [[سید محمود هاشمی شاهرودی|هاشمی شاهرودی، سید محمود]]، [[الموسوعة الفقهیة المقارنة (کتاب)|الموسوعة الفقهیة المقارنة]] ج۱، ص۲۹۲.</ref>. | برای این [[باور]]، به [[آیه شریفه]] {{متن قرآن|وَمَنْ يُرِدْ فِيهِ بِإِلْحَادٍ بِظُلْمٍ}}<ref>«بی‌گمان به کسانی که کفر ورزیده‌اند».. سوره حج، آیه 25.</ref> و احادیثی که بیان می‌کنند: «[[محتکر]] [[ملعون]] است» استدلال شده‌است<ref>ر.ک: [[سید محمود هاشمی شاهرودی|هاشمی شاهرودی، سید محمود]]، [[الموسوعة الفقهیة المقارنة (کتاب)|الموسوعة الفقهیة المقارنة]] ج۱، ص۲۹۲.</ref>. | ||