بوء: تفاوت میان نسخه‌ها

بوء: رجوع<ref>ابنفارس، معجم مقاییس اللغة، ج۱، ص۳۱۲.</ref>، ساکن‌ کردن، مسکن‌ دادن<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۱، ص۳۵۰.</ref>، استقرار بخشیدن، جای‌دادن<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۳۲.</ref>، منزل‌دادن<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۸، ص۴۱۱.</ref>. {{متن قرآن|وَالَّذِينَ هَاجَرُوا فِي الله مِنْ بَعْدِ مَا ظُلِمُوا لَنُبَوِّئَنَّهُمْ فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً}}<ref>«و کسانی را که پس از ستم دیدن در راه خداوند هجرت کردند در این جهان در جایی نیکو جا می‌دهیم» سوره نحل، آیه ۴۱.</ref>.

در [[نهج البلاغه]] آمده است: "تا [[ثواب]] [[پاداش]] و [[قصاص]] برابر باشد"<ref>{{متن حدیث|فَيَكُونَ الثَّوَابُ جَزَاءً وَ الْعِقَابُ بَوَاءً}}</ref>؛ ولی مجمع‌البیان و المنار و غیره معنای اصلی آن را رجوع گفته‌اند.

فرق بین تبوئه و اسکان: تبوئه نازل‌ کردن است، به صورت مطلق و اسکان نازل‌ کردن است به اعتبار نزول در مسکن. اسکان و تهیه اقامتگاه برای [[مردم]] از [[وظایف]] اصلی یک [[حکومت]] و [[دولت]] است. ایجاد مجتمعی ایمن با تأمین حدأقل نیازهای مادی [[مردم]] از اصولی است که [[قرآن کریم]] بارها از آن در قالب [[نعمت]] و [[رزق]] یاد کرده است. {{متن قرآن|أَوَلَمْ نُمَكِّنْ لَهُمْ حَرَمًا آمِنًا يُجْبَى إِلَيْهِ ثَمَرَاتُ كُلِّ شَيْءٍ}}<ref>«آیا ما به آنان در حرمی امن جایگاه ندادیم که فرآورده‌های هر چیز را که رزقی از نزد ماست به سوی آن می‌آورند؟» سوره قصص، آیه ۵۷.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص۱۵۳.</ref>