حدیث کساء در علوم حدیث: تفاوت میان نسخه‌ها

از منظر دیدگاه اول، هیچ قرینه و نشانه ای جز [[درستی]] سند وثاقت نمی‌آورد و غیر از سند راهی برای سنجه اعتبار [[روایت]] وجود ندارد. بنا بر این مبنا، حتی وجود یک [[راوی]] [[ضعیف]] در سند، روایت را از درجه اعتبار ساقط می‌کند<ref>ر.ک: برزگر، مهدی، «ملاک پذیرش خبر و تأملی بر دیدگاه آیت‌الله خویی»، فصلنامه فقه، شماره ۶۸، ص۹۸؛ ربانی بیرجندی، محمدحسن، «وثوق صدوری و وثوق سندی و دیدگاه‌ها»، فصلنامه فقه، شماره ۱۹ و ۲۰، ص۱۴۸.</ref>. [[شهید ثانی]]، [[محقق اردبیلی]]، شیخ [[حسن عاملی]]، [[سید محمد عاملی]] و از معاصران [[سید ابوالقاسم خویی]] سرآمد شخصیتهای [[مکتب]] سندی‌اند<ref>نک: ربانی بیرجندی، محمدحسن، «وثوق صدوری و وثوق سندی و دیدگاه‌ها»، فصلنامه فقه، شماره ۱۹ و ۲۰، ص۱۴۸.</ref>. اما در دیدگاه دوم معیار و تراز عمل به حدیث، [[اطمینان]] به صدور آن از [[معصوم]] است و قوت سند یکی از راه‌های رسیدن به [[وثاقت]] است. بنابراین در صورت [[ضعف سند]]، به کمک قرینه‌ها و نشانه‌های همراه با [[حدیث]] می‌‌توان به وثاقت آن دست یافت<ref>نک: برزگر، مهدی، «ملاک پذیرش خبر و تأملی بر دیدگاه آیت‌الله خویی»، فصلنامه فقه، شماره ۶۸، ص۹۸؛ ربانی بیرجندی، محمدحسن، «وثوق صدوری و وثوق سندی و دیدگاه‌ها»، فصلنامه فقه، شماره ۱۹ و ۲۰، ص۱۴۸.</ref>.

آقا [[جمال خوانساری]]، [[علامه کرکی]]، [[محمد تقی مجلسی]]، [[علامه مجلسی]]، [[شیخ بهایی]]، [[وحید بهبهانی]]، [[بحر العلوم]]، [[نراقی]]، [[میرزای قمی]]، [[شیخ انصاری]]، [[صاحب جواهر]]، [[صاحب ریاض]]، [[حاج آقا رضا همدانی]]، آقای [[بروجردی]] و [[امام خمینی]] از برجسته‌ترین [[اندیشمندان]] [[مکتب]] [[وثاقت صدوری]] هستند<ref>ربانی بیرجندی، محمدحسن، «وثوق صدوری و وثوق سندی و دیدگاه‌ها»، فصلنامه فقه، شماره ۱۹ و ۲۰، ص۱۴۸.</ref>.