فراگیر شدن ظلم و فساد: تفاوت میان نسخه‌ها
←معناشناسی
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
معنای [[فراگیر شدن فساد]] و [[ظلم و ستم]] این است که بدی‌‌ها بر خوبی‌ها و ضد ارزش‌ها بر [[ارزش‌ها]] [[غلبه]] یابد و شعله [[آتش فتنه]]، دامن همه را بگیرد و [[جامعه انسانی]] در باتلاق [[فساد]] فرو رود که یکی از مهم ترین مظاهر این [[فساد]] گسترش [[حاکمیت]] [[استکبار]] و محرومیت و ضعیف شدن اهل دین است<ref>ر.ک: [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۵۳۴؛ [[محمد علی رضایی اصفهانی|رضایی اصفهانی، محمد علی]]، [[مهدویت ۱ (کتاب)|مهدویت]]، ص۸۱-۹۱.</ref>. فراگیر شدن [[ظلم]] و [[فساد]] آن است که هر یک از سعید، [[شقی]]، گروه [[حق]] و [[باطل]]، به اوج کار خود می‌رسند، [[ستم]] کاران به نهایت [[ستم کاری]] و [[صالحان]] در نهایت مظلومیت و [[استضعاف]]<ref>ر.ک: [[مرتضی مطهری|مطهری، مرتضی]]، [[قیام و انقلاب مهدی از دیدگاه فلسفه تاریخ (کتاب)|قیام و انقلاب مهدی از دیدگاه فلسفه تاریخ]]، ص۶۶؛ [[محمد علی رضایی اصفهانی|رضایی اصفهانی، محمد علی]]، [[مهدویت ۱ (کتاب)|مهدویت]]، ص۸۱-۹۱.</ref>. | معنای [[فراگیر شدن فساد]] و [[ظلم و ستم]] این است که بدی‌‌ها بر خوبی‌ها و ضد ارزش‌ها بر [[ارزش‌ها]] [[غلبه]] یابد و شعله [[آتش فتنه]]، دامن همه را بگیرد و [[جامعه انسانی]] در باتلاق [[فساد]] فرو رود که یکی از مهم ترین مظاهر این [[فساد]] گسترش [[حاکمیت]] [[استکبار]] و محرومیت و ضعیف شدن اهل دین است<ref>ر.ک: [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۵۳۴؛ [[محمد علی رضایی اصفهانی|رضایی اصفهانی، محمد علی]]، [[مهدویت ۱ (کتاب)|مهدویت]]، ص۸۱-۹۱.</ref>. فراگیر شدن [[ظلم]] و [[فساد]] آن است که هر یک از سعید، [[شقی]]، گروه [[حق]] و [[باطل]]، به اوج کار خود می‌رسند، [[ستم]] کاران به نهایت [[ستم کاری]] و [[صالحان]] در نهایت مظلومیت و [[استضعاف]]<ref>ر.ک: [[مرتضی مطهری|مطهری، مرتضی]]، [[قیام و انقلاب مهدی از دیدگاه فلسفه تاریخ (کتاب)|قیام و انقلاب مهدی از دیدگاه فلسفه تاریخ]]، ص۶۶؛ [[محمد علی رضایی اصفهانی|رضایی اصفهانی، محمد علی]]، [[مهدویت ۱ (کتاب)|مهدویت]]، ص۸۱-۹۱.</ref>. | ||
منشأ این [[ظلم]] و [[فساد]] اعمال و [[رفتار]] ناشایست و [[انتخاب]] غیر صحیح خود [[مردم]] است. [[خداوند]] در [[قرآن کریم]] می‌فرماید: {{متن قرآن|ظَهَرَ الْفَسَادُ فِي الْبَرِّ وَالْبَحْرِ بِمَا كَسَبَتْ أَيْدِي النَّاسِ}} | منشأ این [[ظلم]] و [[فساد]] اعمال و [[رفتار]] ناشایست و [[انتخاب]] غیر صحیح خود [[مردم]] است. [[خداوند]] در [[قرآن کریم]] می‌فرماید: {{متن قرآن|ظَهَرَ الْفَسَادُ فِي الْبَرِّ وَالْبَحْرِ بِمَا كَسَبَتْ أَيْدِي النَّاسِ}}<ref>سوره روم، آیه۴۱؛ «به خاطر دستاورد مردم، در خشکى و دریا فساد و تباهی آشکار شد».</ref>. [[فراگیر شدن فساد]]، و [[ظلم و ستم]] از نشانه‌های قبل از ظهور است چنانچه فراگیر شدن عدالت از نشانه‌های اصلی [[حکومت حضرت مهدی]] است. این فراگیر شدن ظلم و [[فساد]]<ref>ر.ک: [[محمد علی رضایی اصفهانی|رضایی اصفهانی، محمد علی]]، [[مهدویت ۱ (کتاب)|مهدویت]]، ص۸۱-۹۱.</ref> در [[حقیقت]] تشبیه است نه شرطیّت و علیّت، یعنی علت تامّه برای [[ظهور]] نیست<ref>ر.ک: [[علی اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[موعودشناسی و پاسخ به شبهات (کتاب)|موعودشناسی و پاسخ به شبهات]]، ص۳۷۵، ۴۱۹؛ [[محمد علی رضایی اصفهانی|رضایی اصفهانی، محمد علی]]، [[مهدویت ۱ (کتاب)|مهدویت]]، ص۸۱-۹۱.</ref>. بلکه نشانۀ قبل از [[ظهور]] است که به دنبال آن [[ظهور]] صورت می‌گیرد<ref>ر.ک: [[محمد علی رضایی اصفهانی|رضایی اصفهانی، محمد علی]]، [[مهدویت ۱ (کتاب)|مهدویت]]، ص۸۱-۹۱.</ref>. | ||
== دو دیدگاه دربارۀ فراگیر شدن ظلم == | == دو دیدگاه دربارۀ فراگیر شدن ظلم == | ||