خضوع: تفاوت میان نسخه‌ها
←رابطه خضوع با زیارت
(←پانویس) |
|||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط| موضوع مرتبط = ادب زیارت| عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} | {{مدخل مرتبط| موضوع مرتبط = ادب زیارت| عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} | ||
== رابطه خضوع با [[زیارت]] == | == رابطه خضوع با [[زیارت]] == | ||
از جمله [[آداب زیارت]]، داشتن خضوع و | از جمله [[آداب زیارت]]، داشتن خضوع و خشوع هنگام زیارت است. [[خشوع]]، حالتی [[قلبی]] و روانی است که از [[معرفت]] و [[محبت]] نسبت به یک مقام و [[شخصیت]] در [[دل]] ایجاد می‌شود. تأثیر [[عظمت]] او در [[قلب]]، حالتی را پدید می‌آورد که رعایت [[احترام]] در ظاهر را در پی دارد. حتی نوع ایستادن، نشستن، نگاه کردن، [[سخن گفتن]]، وارد و خارج شدن، همه تحت تأثیر آن حالت درونی است. پس [[خشوع قلبی]] خضوع اعضا و جوارح را پدید می‌آورد<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ زیارت (کتاب)|فرهنگ زیارت]]، ص۳۴۳، ۳۴۴.</ref>. | ||
هرچه [[معرفت نسبت به مقام پیشوا]] زیادتر باشد، [[خشوع دل]] هم عمیق‌تر و بیشتر است و [[رعایت ادب]] و [[خضوع ظاهری]] هم افزون‌تر خواهد شد. اینکه بعضی هنگام [[خروج از حرم]]، عقب عقب می‌روند و حاضر نیستند پشت به [[ضریح]] کنند و بیرون روند، جلوه‌ای از همین خضوع و [[ادب ظاهری]] است که ریشه در درون دارد. همچنان که در [[نماز]]، اگر [[حضور قلب]] باشد، رعایت و [[وقار ظاهری]] را در پی خواهد داشت، در [[زیارت]] هم چنین است. در [[زیارتگاه‌ها]] تنها با [[جسم]] و [[بدن]] به یک [[امام]] [[معصوم]] {{ع}} نزدیک نمی‌شویم، بلکه [[قرب روحی]] هم باید پیدا کنیم. [[زائر]] باید خود را در [[محضر امام]] [[حس]] کند و [[امام]] را ناظر و مراقب رفتارش ببیند و چنین [[تصور]] کند که از راه دور آمده و اجازه یافته به [[حضور معصوم]] برسد. چه حالتی خواهد داشت؟<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ زیارت (کتاب)|فرهنگ زیارت]]، ص۳۴۳، ۳۴۴.</ref>. | هرچه [[معرفت نسبت به مقام پیشوا]] زیادتر باشد، [[خشوع دل]] هم عمیق‌تر و بیشتر است و [[رعایت ادب]] و [[خضوع ظاهری]] هم افزون‌تر خواهد شد. اینکه بعضی هنگام [[خروج از حرم]]، عقب عقب می‌روند و حاضر نیستند پشت به [[ضریح]] کنند و بیرون روند، جلوه‌ای از همین خضوع و [[ادب ظاهری]] است که ریشه در درون دارد. همچنان که در [[نماز]]، اگر [[حضور قلب]] باشد، رعایت و [[وقار ظاهری]] را در پی خواهد داشت، در [[زیارت]] هم چنین است. در [[زیارتگاه‌ها]] تنها با [[جسم]] و [[بدن]] به یک [[امام]] [[معصوم]] {{ع}} نزدیک نمی‌شویم، بلکه [[قرب روحی]] هم باید پیدا کنیم. [[زائر]] باید خود را در [[محضر امام]] [[حس]] کند و [[امام]] را ناظر و مراقب رفتارش ببیند و چنین [[تصور]] کند که از راه دور آمده و اجازه یافته به [[حضور معصوم]] برسد. چه حالتی خواهد داشت؟<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ زیارت (کتاب)|فرهنگ زیارت]]، ص۳۴۳، ۳۴۴.</ref>. | ||