حسن بن عبدالرحیم تمار: تفاوت میان نسخه‌ها
←شرح حال راوی
جز (جایگزینی متن - 'تأویل الآیات الظاهرة' به 'تأویل الآیات الظاهرة') |
|||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
==شرح حال [[راوی]]== | ==شرح حال [[راوی]]== | ||
[[روایت]] یادشده، نخست در کتاب [[المناقب ]]اثر [[محمد بن علی بن حسین علوی]] -از [[محدثان]] [[قرن پنجم هجری]]- است. سند و بخش آغازین روایت در این کتاب چنین آمده است: {{متن حدیث|روی الحسن بن عبدالرحمن التمار، عن | [[روایت]] یادشده، نخست در کتاب [[المناقب ]] اثر [[محمد بن علی بن حسین علوی]] -از [[محدثان]] [[قرن پنجم هجری]]- است. سند و بخش آغازین روایت در این کتاب چنین آمده است: {{متن حدیث|روی الحسن بن عبدالرحمن التمار، عن الشافعي المطلبي في الزلزلة أنه قال: حدثني قرشي عن قرشي إلی أن بلغ ستة، قال: أرجفت قبور البقیع علی عهد عمر بن الخطاب وضج أهل المدینة من ذلك...}}<ref>المناقب، علوی، ص۱۱۲.</ref>. | ||
سپس روایت مذکور در کتاب [[الثاقب فی المناقب]] اثر [[محمد بن علی بن حمزة طوسی]] یاد شده که از | سپس روایت مذکور در کتاب [[الثاقب فی المناقب]] اثر [[محمد بن علی بن حمزة طوسی]] یاد شده که از حدیث نگاران [[قرن ششم هجری]] است و در سال ۵۶۶ زنده بوده است. سند و بخشی از روایت چنین است: {{عربی|عن الحسين بن عبد الرحمن التمار، قال انصرفت عن مجلس بعض الفقهاء، فمررت بسليمان الشاذكوني، فقال لي: من أین أقبلت؟ قلت: من مجلس فلان العالم. قال: فما قوله؟ قلت: شیئاً من مناقب أمير المؤمنین{{ع}}- فقال: والله! لأحدثتك بفضيلة سمعتها من قرشي عن قرشي...}}<ref>الثاقب فی المناقب، ص۲۷۳ – ۲۷۴.</ref>. | ||
منبع بعدی در یادکرد از روایت یادشده، کتاب [[شرح مائة کلمة لأمیر المؤمنین]]{{ع}} اثر [[ابن میثم بحرانی]] [[محدث]] [[قرن هفتم هجری]] است؛ سند و بخشی از روایت چنین است: {{عربی|قال | منبع بعدی در یادکرد از روایت یادشده، کتاب [[شرح مائة کلمة لأمیر المؤمنین]]{{ع}} اثر [[ابن میثم بحرانی]] [[محدث]] [[قرن هفتم هجری]] است؛ سند و بخشی از روایت چنین است: {{عربی|قال الحسين بن عبدالرحمن التمار: انصرفت عن مجلس بعض الفقهاء فمررت بسليم الشاذكوني فقال لي: من أين أقبلت؟ فقلت من مجلس فلان العالم قال: فما قوله؟ قلت: شيء من كرامات علي، قال: والله! لأحدثتك بعظيمة سمعتها من قرشي عن قرشي عن قرشي قال: رجفت قبور البقيع علي عهد عمر بن الخطاب فضج أهل المدينة من ذلك...}}<ref>شرح مائة کلمة لأمیر المؤمنین، ص۲۵۸ - ۲۵۹.</ref>. | ||
در منابع [[قرن دهم]] و پس از آن مانند [[تأویل الآیات الظاهرة]]<ref>تأویل الآیات الظاهره، ص۸۰۷.</ref> (منبع دریافت [[روایت]])، [[البرهان فی تفسیر القرآن]]<ref>البرهان فی تفسیر القرآن، ج۵، ص۷۲۹.</ref>، | در منابع [[قرن دهم]] و پس از آن مانند [[تأویل الآیات الظاهرة]]<ref>تأویل الآیات الظاهره، ص۸۰۷.</ref> (منبع دریافت [[روایت]])، [[البرهان فی تفسیر القرآن]]<ref>البرهان فی تفسیر القرآن، ج۵، ص۷۲۹.</ref>، [[مدینة معاجز الائمة الاثنی عشر]]<ref>مدینة معاجز الائمه، ج۲، ص۱۰۰.</ref> و [[بحار الأنوار]]<ref>بحار الانوار، ج۱، ص۲۴۲.</ref> از [[راوی]] با نام «الحسن بن عبدالرحیم التمار» یاد شده، از این رو، در نام راوی و پدر او ناهمخوانیای دیده می‌شود که سرچشمه [[دگرگونی]] در نام راوی کتاب تأویل الآیات الظاهرة است. | ||
به هر روی حسن بن عبدالرحیم تمار در [[کتب رجالی]] شناسانده نشده؛ ولی از | به هر روی حسن بن عبدالرحیم تمار در [[کتب رجالی]] شناسانده نشده؛ ولی از «الحسن بن عبدالرحیم» در دو روایت نام برده شده است: | ||
#{{متن حدیث|حَدَّثَنِي الشَّيْخُ الْفَقِيهُ أَبُو مُحَمَّدٍ قَالَ: حَدَّثَنَا أَبُو سَهْلٍ مُحَمَّدُ بْنُ أَحْمَدَ بْنِ إِبْرَاهِيمَ الْفُلْفُلِيُّ قَالَ: حَدَّثَنَا الْحُسَيْنُ بْنُ الْحَسَنِ قَالَ: حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ إِدْرِيسَ الْحَنْظَلِيُّ قَالَ: أَخْبَرَنَا الْحَسَنُ بْنُ عَبْدِ الرَّحِيمِ قَالَ: حَدَّثَنَا سَعِيدُ بْنُ أَبِي النَّصْرِ السَّكُونِيُّ عَنِ ابْنِ أَبِي لَيْلَى عَنِ الْحَكَمِ عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ أَبِي لَيْلَى عَنْ أَبِيهِ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ{{صل}}: لَا يُؤْمِنُ عَبْدٌ حَتَّى أَكُونَ أَحَبَّ إِلَيْهِ مِنْ نَفْسِهِ وَ أَهْلِي أَحَبَّ إِلَيْهِ مِنْ أَهْلِهِ وَ عِتْرَتِي أَحَبَّ إِلَيْهِ مِنْ عِتْرَتِهِ وَ ذَاتِي أَحَبَّ إِلَيْهِ مِنْ ذَاتِهِ}}<ref>بشارة المصطفی لشیعة المرتضی، ص۵۲.</ref>. این [[حدیث]]، در [[الأمالی]] [[صدوق]] نیز گزارش شده؛ ولی نام راوی در آن الحسن بن عبدالرحمن ثبت گردیده است<ref>الأمالی، صدوق، ص۳۳۴، ح۹.</ref>. [[طبرانی]] [[سنی]] نیز این حدیث را با سند خود چنین گزارش کرده است: {{متن حدیث|حدثنا محمد بن عبدالله الحضرمی قال: حدثنا الحسن بن عبدالرحمن ابن أبی لیلی قال: ثنا سعید بن عمرو بن أبینصر السکونی عن محمد بن أبی لیلی عن الحکم بن عتیبة عن عبدالرحمن بن أبی لیلی عن أبیه قال: قال: رسول الله{{صل}}: لا یؤمن عبد حتی أکون أحب إلیه من نفسه و أهلی أحب إلیه من أهله و عترتی أحب إلیه من عترته و ذاتی أحب إلیه من ذاته}}<ref>المعجم الأوسط، ج۶، ص۵۹.</ref>. بر این اساس، عنوان الحسن بن عبدالرحیم در سند بشارة المصطفی [[مصحّف]] [[الحسن بن عبد الرحمن]] و مقصود از آن، [[حسن بن عبدالرحمن ابن ابی لیلی]] است؛ گواهش عبارت [[ابن ابی‌حاتم]] است به هنگام یادکرد عنوان سعید بن ابی نصر السکونی که [[حسن بن عبدالرحمن بن محمد بن عبدالرحمن بن ابی لیلی]] را از روایت کنندگان [[سعید بن ابی نصر السکونی]] برشمرده است. | #{{متن حدیث|حَدَّثَنِي الشَّيْخُ الْفَقِيهُ أَبُو مُحَمَّدٍ قَالَ: حَدَّثَنَا أَبُو سَهْلٍ مُحَمَّدُ بْنُ أَحْمَدَ بْنِ إِبْرَاهِيمَ الْفُلْفُلِيُّ قَالَ: حَدَّثَنَا الْحُسَيْنُ بْنُ الْحَسَنِ قَالَ: حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ إِدْرِيسَ الْحَنْظَلِيُّ قَالَ: أَخْبَرَنَا الْحَسَنُ بْنُ عَبْدِ الرَّحِيمِ قَالَ: حَدَّثَنَا سَعِيدُ بْنُ أَبِي النَّصْرِ السَّكُونِيُّ عَنِ ابْنِ أَبِي لَيْلَى عَنِ الْحَكَمِ عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ أَبِي لَيْلَى عَنْ أَبِيهِ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ{{صل}}: لَا يُؤْمِنُ عَبْدٌ حَتَّى أَكُونَ أَحَبَّ إِلَيْهِ مِنْ نَفْسِهِ وَ أَهْلِي أَحَبَّ إِلَيْهِ مِنْ أَهْلِهِ وَ عِتْرَتِي أَحَبَّ إِلَيْهِ مِنْ عِتْرَتِهِ وَ ذَاتِي أَحَبَّ إِلَيْهِ مِنْ ذَاتِهِ}}<ref>بشارة المصطفی لشیعة المرتضی، ص۵۲.</ref>. این [[حدیث]]، در [[الأمالی]] [[صدوق]] نیز گزارش شده؛ ولی نام راوی در آن الحسن بن عبدالرحمن ثبت گردیده است<ref>الأمالی، صدوق، ص۳۳۴، ح۹.</ref>. [[طبرانی]] [[سنی]] نیز این حدیث را با سند خود چنین گزارش کرده است: {{متن حدیث|حدثنا محمد بن عبدالله الحضرمی قال: حدثنا الحسن بن عبدالرحمن ابن أبی لیلی قال: ثنا سعید بن عمرو بن أبینصر السکونی عن محمد بن أبی لیلی عن الحکم بن عتیبة عن عبدالرحمن بن أبی لیلی عن أبیه قال: قال: رسول الله{{صل}}: لا یؤمن عبد حتی أکون أحب إلیه من نفسه و أهلی أحب إلیه من أهله و عترتی أحب إلیه من عترته و ذاتی أحب إلیه من ذاته}}<ref>المعجم الأوسط، ج۶، ص۵۹.</ref>. بر این اساس، عنوان الحسن بن عبدالرحیم در سند بشارة المصطفی [[مصحّف]] [[الحسن بن عبد الرحمن]] و مقصود از آن، [[حسن بن عبدالرحمن ابن ابی لیلی]] است؛ گواهش عبارت [[ابن ابی‌حاتم]] است به هنگام یادکرد عنوان سعید بن ابی نصر السکونی که [[حسن بن عبدالرحمن بن محمد بن عبدالرحمن بن ابی لیلی]] را از روایت کنندگان [[سعید بن ابی نصر السکونی]] برشمرده است. | ||
#{{متن حدیث|مُحَمَّدُ بْنُ مَسْعُودٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنِ السِّنْدِيِّ بْنِ الرَّبِيعِ عَنِ الْحُسَيْنِ بْنِ عَبْدِ الرَّحِيمِ قَالَ: قَالَ أَبُو الْحَسَنِ{{ع}} لِعَلِيِّ بْنِ يَقْطِينٍ اضْمَنْ لِي خَصْلَةً أَضْمَنْ لَكَ ثَلَاثاً فَقَالَ عَلِيٌّ جُعِلْتُ فِدَاكَ وَ مَا الْخَصْلَةُ الَّتِي أَضْمَنُهَا لَكَ وَ مَا الثَّلَاثُ اللَّوَاتِي تَضْمَنُهُنَّ لِي قَالَ فَقَالَ أَبُو الْحَسَنِ{{ع}} الثَّلَاثُ اللَّوَاتِي أَضْمَنُهُنَّ لَكَ أَنْ لَا يُصِيبَكَ حَرُّ الْحَدِيدِ أَبَداً بِقَتْلٍ وَ لَا فَاقَةٌ وَ لَا سِجْنُ حَبْسٍ قَالَ فَقَالَ عَلِيٌّ وَ مَا الْخَصْلَةُ الَّتِي أَضْمَنُهَا لَكَ قَالَ فَقَالَ تَضْمَنُ أَلَّا يَأْتِيَكَ وَلِيٌّ أَبَداً إِلَّا أَكْرَمْتَهُ قَالَ فَضَمِنَ عَلِيٌّ الْخَصْلَةَ وَ ضَمِنَ لَهُ أَبُو الْحَسَنِ الثَّلَاثَ}}<ref>رجال الکشی، ص۴۳۳، ش۸۱۸.</ref>. | #{{متن حدیث|مُحَمَّدُ بْنُ مَسْعُودٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنِ السِّنْدِيِّ بْنِ الرَّبِيعِ عَنِ الْحُسَيْنِ بْنِ عَبْدِ الرَّحِيمِ قَالَ: قَالَ أَبُو الْحَسَنِ{{ع}} لِعَلِيِّ بْنِ يَقْطِينٍ اضْمَنْ لِي خَصْلَةً أَضْمَنْ لَكَ ثَلَاثاً فَقَالَ عَلِيٌّ جُعِلْتُ فِدَاكَ وَ مَا الْخَصْلَةُ الَّتِي أَضْمَنُهَا لَكَ وَ مَا الثَّلَاثُ اللَّوَاتِي تَضْمَنُهُنَّ لِي قَالَ فَقَالَ أَبُو الْحَسَنِ{{ع}} الثَّلَاثُ اللَّوَاتِي أَضْمَنُهُنَّ لَكَ أَنْ لَا يُصِيبَكَ حَرُّ الْحَدِيدِ أَبَداً بِقَتْلٍ وَ لَا فَاقَةٌ وَ لَا سِجْنُ حَبْسٍ قَالَ فَقَالَ عَلِيٌّ وَ مَا الْخَصْلَةُ الَّتِي أَضْمَنُهَا لَكَ قَالَ فَقَالَ تَضْمَنُ أَلَّا يَأْتِيَكَ وَلِيٌّ أَبَداً إِلَّا أَكْرَمْتَهُ قَالَ فَضَمِنَ عَلِيٌّ الْخَصْلَةَ وَ ضَمِنَ لَهُ أَبُو الْحَسَنِ الثَّلَاثَ}}<ref>رجال الکشی، ص۴۳۳، ش۸۱۸.</ref>. | ||