تأمین معیشت: تفاوت میان نسخه‌ها

{{متن حدیث|وَ تَعَهَّدْ أَهْلَ الْيُتْمِ وَ الزَّمَانَةِ وَ الرِّقَّةِ فِي السِّنِّ مِمَّنْ لَا حِيلَةَ لَهُ وَ لَا يَنْصِبُ لِلْمَسْأَلَةِ نَفْسَهُ فَأَجْرِ لَهُمْ أَرْزَاقاً فَإِنَّهُمْ عِبَادُ اللَّهِ فَتَقَرَّبْ إِلَى اللَّهِ بِتَخَلُّصِهِمْ وَ ضَعْهُمْ مَوَاضِعَهُمْ فِي أَقْوَاتِهِمْ وَ حُقُوقِهِمْ}}<ref>ابن شعبه الحرانی، تحف العقول، ترجمه محمد باقر کمره‌ای، ص۱۳۷.</ref>؛

از [[یتیمان]] و زمین‌گیران و [[پیران]] سالخورده [[دل‌جویی]] کن؛ اینان کسانی بیچاره‌اند که حتی توان ابراز نیاز خود را هم ندارند. برای آنان مقرری بفرست که [[بنده]] خدایند و با رها نمودن‌شان از [[پریشانی]] و تنظیم [[خوراک]] و [[حقوق]] آنان بر [[خداوند]] [[تقرب]] نما.<ref>[[محمد رضا کریمی والا|کریمی والا، محمد رضا]]، [[وظایف متقابل مردم و حکومت در حاکمیت علوی (کتاب)|وظایف متقابل مردم و حکومت در حاکمیت علوی]] ص ۱۶۲.</ref>

== جستارهای وابسته ==