اثبات امامت امام علی در معارف و سیره فاطمی: تفاوت میان نسخه‌ها

در تبیین مسئلۀ [[وصایت]] در اندیشۀ فاطمه{{س}}، به این مسئله تأکید می‌شود که [[تعیین وصی]] توسط [[رسول اکرم]]، از دیدگاه [[فاطمه زهرا]]{{س}} یک امر مسلم و انکارناپذیر بوده است که [[رسول خدا]]{{صل}} همانند [[پیامبران]] قبل از خود، این [[سنّت الهی]] را انجام داده است. از جهت مصداق‌شناسی نیز آن حضرت، نه تنها یک‌بار، بلکه بارها [[علی بن ابی‌طالب]]{{ع}} را به [[امر خداوند]] به عنوان وصیِّ پس از خود معرفی نموده است. پس از [[رحلت پیامبر]]{{صل}} برخی [[صحابه]] گرفتار [[قدرت‌طلبی]] و [[تعصبات]] [[قوم‌گرایی]] گردیده و [[سخنان پیامبر]]{{صل}} را نسبت به وصایت [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} نادیده انگاشتند. فاطمه{{س}} برای [[اتمام حجت]] و نیز [[آگاه]] نمودن [[مسلمانان]] از خطرات و فتنه‌هایی که در حال رخ دادن بود، بارها به جریان وصایت اشاره و [[خلافت]] [[خلیفه]] معاصر خود را غیر [[مشروع]] معرفی نمود. به عنوان نمونه در یکی از جریانات، روزی [[امّ‌سلمه]] برای [[عیادت]] نزد [[حضرت فاطمه]]{{س}} آمده و گفت: یا بنت [[رسول الله]]! امشب را چگونه صبح کردی؟ فرمود:

{{متن حدیث|فُقِدَ النَّبِيُّ{{صل}} وَ ظُلِمَ الْوَصِيُّ وَ [هُتِكَ‌] وَ اللَّهِ حُجُبُهُ أَصْبَحَتْ إِمَامَتُهُ مُقْتَصَّةً عَلَى غَيْرِ مَا شَرَعَ اللَّهُ فِي التَّنْزِيلِ وَ سَنَّهَا النَّبِيُّ فِي التَّأْوِيلِ}}<ref>مناقب آل ابی‌طالب، ج۲، ص٢٠۶؛ غرر الأخبار، ص۳۱۹؛ عوالم العلوم، ج۱۱، ص۲۲۸.</ref>؛

در این [[حدیث]]، فاطمه{{س}} قبل از همه چیز به مسئلۀ [[وصایت]] و نادیده گرفتن [[ظالمانه]] آن، اشاره کرده است.