خاتمیت در لغت و اصطلاح به چه معناست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها
خاتمیت در لغت و اصطلاح به چه معناست؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۴ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۰۵
، ۴ ژانویهٔ ۲۰۲۴بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
== پاسخ نخست == | == پاسخ نخست == | ||
[[پرونده:11172.jpg|بندانگشتی|راست|100px|[[عبدالحسین خسروپناه|خسروپناه]]]] | [[پرونده:11172.jpg|بندانگشتی|راست|100px|[[عبدالحسین خسروپناه|خسروپناه]]]] | ||
حجت الاسلام و المسلمین''' [[عبدالحسین خسروپناه]]''' در کتاب ''«[[کلام نوین اسلامی | حجت الاسلام و المسلمین''' [[عبدالحسین خسروپناه]]''' در کتاب ''«[[کلام نوین اسلامی ج۲ (کتاب)|کلام نوین اسلامی ج۲]]»'' در این باره گفته است: | ||
== معنای لغوی == | == معنای لغوی == | ||
«ختم در لغت به معنای پایان است <ref>لغتنامه دهخدا، ج۶، خاتم</ref> و آنچه را که پایان بخش چیزی است؛ خاتم می‌خوانند. [[خاتم النبیین]] یعنی پایان بخش [[انبیا]]. همچنین چیزی که به منزله علامت پایان یافتن شیء یا [[مهر]] پایان چیزی باشد- تا از دخالت و ورود چیز دیگری بر آن جلوگیری کند- خاتم نامیده می‌شود. | «ختم در لغت به معنای پایان است <ref>لغتنامه دهخدا، ج۶، خاتم.</ref> و آنچه را که پایان بخش چیزی است؛ خاتم می‌خوانند. [[خاتم النبیین]] یعنی پایان بخش [[انبیا]]. همچنین چیزی که به منزله علامت پایان یافتن شیء یا [[مهر]] پایان چیزی باشد- تا از دخالت و ورود چیز دیگری بر آن جلوگیری کند- خاتم نامیده می‌شود. | ||
بدین ترتیب برای ختم دو معنا ارائه شد: | بدین ترتیب برای ختم دو معنا ارائه شد: | ||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
# دوم اثر برآمده از چیزی که بر پایان [[دلالت]] می‌کند. | # دوم اثر برآمده از چیزی که بر پایان [[دلالت]] می‌کند. | ||
در معنای نخست، خود اثر شیء مانند مهر پایان مفصود است و در معنای دوم، مقصود اثری است که بر پایان [[بخشنده]] مترتب می‌گردد؛ مانند [[امتناع]] بروز [[تغییر]] و تبدیل در آنچه مهر پایان خورده است | در معنای نخست، خود اثر شیء مانند مهر پایان مفصود است و در معنای دوم، مقصود اثری است که بر پایان [[بخشنده]] مترتب می‌گردد؛ مانند [[امتناع]] بروز [[تغییر]] و تبدیل در آنچه مهر پایان خورده است<ref>احمد بن یوسف، عبدالدائم، عمدة الحفاظ، ج۱، ص۴۸۹.</ref>. | ||
== معنای اصطلاح [[قرآنی]] == | == معنای اصطلاح [[قرآنی]] == | ||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
این واژه به معنای [[ختم نبوت]] به طور کاملا صریح، در [[آیه]] ۴۰ [[سوره احزاب]] [[ذکر]] شده است. کاربردهای دیگر آن در [[قرآن]] عبارت است از: مهر نهادن و قفل [[زدن]] بر [[دل]] [[کفار]]: [[سوره بقره]]، آیه۷ و [[سوره انعام]]، آیه ۴۶؛ همچنین نهادن مهر [[سکوت]] بر زبان برای جلوگیری از [[سخن گفتن]] شخص و [[شهادت]] گرفتن از دست و پاهای او در [[قیامت]]: [[سوره یس]]، آیه۶۵؛ [[تهدید]] [[پیامبر]] بر مهر نهادن بر دل او در صورت [[تخلف]] از [[حق]]: [[سوره شوری]]، آیه۲۴؛ مهر نهادن بر دل و [[گوش ]][[هواپرستان]] و [[گمراهان]]: [[سوره جاثیه]]، آیه۲۳؛ همچنین علامت دست نخوردگی شراب ویژه [[بهشتیان]]: [[سوره مطففین]]، آیه۲۵ و ۲۶. | این واژه به معنای [[ختم نبوت]] به طور کاملا صریح، در [[آیه]] ۴۰ [[سوره احزاب]] [[ذکر]] شده است. کاربردهای دیگر آن در [[قرآن]] عبارت است از: مهر نهادن و قفل [[زدن]] بر [[دل]] [[کفار]]: [[سوره بقره]]، آیه۷ و [[سوره انعام]]، آیه ۴۶؛ همچنین نهادن مهر [[سکوت]] بر زبان برای جلوگیری از [[سخن گفتن]] شخص و [[شهادت]] گرفتن از دست و پاهای او در [[قیامت]]: [[سوره یس]]، آیه۶۵؛ [[تهدید]] [[پیامبر]] بر مهر نهادن بر دل او در صورت [[تخلف]] از [[حق]]: [[سوره شوری]]، آیه۲۴؛ مهر نهادن بر دل و [[گوش ]][[هواپرستان]] و [[گمراهان]]: [[سوره جاثیه]]، آیه۲۳؛ همچنین علامت دست نخوردگی شراب ویژه [[بهشتیان]]: [[سوره مطففین]]، آیه۲۵ و ۲۶. | ||
بدین ترتیب، معنای ختم همان معنای پایان یافتن، در مقابل آغاز و ابتداست که خود نتیجه نهایت و [[کمال]] آن چیز می‌باشد <ref>التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، سید حسن مصطفوی، ج۳، | بدین ترتیب، معنای ختم همان معنای پایان یافتن، در مقابل آغاز و ابتداست که خود نتیجه نهایت و [[کمال]] آن چیز می‌باشد<ref>التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، سید حسن مصطفوی، ج۳، ختم.</ref> پس اطلاق [[خاتم انبیا]] بر [[پیامبر اسلام]]{{صل}} بع معنای پایان بخش بودن ایشان بر [[سلسله]] [[انبیای الهی]] و کمال [[نبوت]] با ارسال ایشان است<ref>کشف الاسرار و عدة الابرار، ج۸، ص۶۲ و ۶۳، ابوالفضل رشیدالدین میبدی «خواجه عبدالله انصاری»، تهران، امیرکبیر، ۱۳۶۱ش.</ref>. | ||
البته تلفظ خاتِم به کسر تاء نیز به معنای پایان دهنده بوده و خاتَم با [[فتح]] تاء به معنای کسی است که [[نبوت]] با او به پایان رسیده است <ref>تفسیر تبیان، شیخ طوسی، ج۸، ص۳۴۶، بیروت، دار احیاء التراث العربی.</ref> پس از او، [[پیامبری]] نخواهد آمد و [[شریعت]] او تا [[قیامت]] برقرار و [[باقی]] است <ref>مجمع البیان، ج۴، ص۴۳۷ و ج۸، ص۵۶۷، فضل بن حسن طبرسی، بیروت، دارالمعرفة؛ طباطبائی، سید محمد حسین، المیزان، ج۱۶، ص۳۲۵</ref> این همان مهناست که در [[آیه]] چهلم [[سوره احزاب]] [[ذکر]] شده است» | البته تلفظ خاتِم به کسر تاء نیز به معنای پایان دهنده بوده و خاتَم با [[فتح]] تاء به معنای کسی است که [[نبوت]] با او به پایان رسیده است<ref>تفسیر تبیان، شیخ طوسی، ج۸، ص۳۴۶، بیروت، دار احیاء التراث العربی.</ref> پس از او، [[پیامبری]] نخواهد آمد و [[شریعت]] او تا [[قیامت]] برقرار و [[باقی]] است<ref>مجمع البیان، ج۴، ص۴۳۷ و ج۸، ص۵۶۷، فضل بن حسن طبرسی، بیروت، دارالمعرفة؛ طباطبائی، سید محمد حسین، المیزان، ج۱۶، ص۳۲۵.</ref> این همان مهناست که در [[آیه]] چهلم [[سوره احزاب]] [[ذکر]] شده است»<ref>[[عبدالحسین خسروپناه|خسروپناه، عبدالحسین]]، [[کلام نوین اسلامی ج۲ (کتاب)|کلام نوین اسلامی ج۲]]، ص۲۷۷ تا ۲۷۹.</ref>. | ||
== [[:رده:آثار ختم نبوت|منبع‌شناسی جامع ختم نبوت]] == | == [[:رده:آثار ختم نبوت|منبع‌شناسی جامع ختم نبوت]] == | ||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
[[رده:پرسش]] | [[رده:پرسش]] | ||
[[رده:پرسمان ختم نبوت]] | [[رده:پرسمان ختم نبوت]] | ||