آتش در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها
←سرد شدن آتش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
== سرد شدن آتش == | == سرد شدن آتش == | ||
[[طبیعت]] آتش، سوزانندگی آن است؛ امّا در [[آیه]] {{متن قرآن|قُلْنَا يَا نَارُ كُونِي بَرْدًا وَسَلَامًا عَلَى إِبْرَاهِيمَ}}<ref>«گفتیم: ای آتش! بر ابراهیم سرد و بی‌گزند باش» سوره انبیاء، آیه ۶۹.</ref> از سرد شدن آن سخن به میان آمده. بعضی مقصود از سرد شدن آتش را تبدیل حرارت آن به سردی از سوی [[خداوند]] دانسته‌اند<ref>مجمع‌البیان، ج ۷، ص ۸۷.</ref> و بعضی گفته‌اند: خداوند، طبیعت آتش (حرارت و سوزانندگی) را از آن گرفت.<ref>جوامع‌الجامع، ج ۳، ص ۲۱؛ الکشّاف، ج ۳، ص ۱۲۶؛ التفسیرالکبیر، ج۲۲، ص ۱۸۹؛ روح‌المعانی، مج ۱۰، ج ۱۷، ص ۱۰۳.</ref> [[سیدقطب]]، بدون ذکر وجوه و احتمالات، آن را کار [[خدا]] دانسته و گفته است: کسی که به آتش [[دستور]] [[سوزاندن]] داد، [[فرمان]] سرد شدن را نیز داد و چنین عملی، با [[موازین]] بشری قابل تحلیل نیست.<ref>فی‌ظلال، ج ۴، ص ۲۳۸۸؛ الفرقان، ج ۱۶ و ۱۷، ص ۳۲۸.</ref><ref>[[محمد مرادی|مرادی، محمد]]، [[آتش (مقاله)|مقاله «آتش»]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۱ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]، ج۱، ص.</ref> | [[طبیعت]] آتش، سوزانندگی آن است؛ امّا در [[آیه]] {{متن قرآن|قُلْنَا يَا نَارُ كُونِي بَرْدًا وَسَلَامًا عَلَى إِبْرَاهِيمَ}}<ref>«گفتیم: ای آتش! بر ابراهیم سرد و بی‌گزند باش» سوره انبیاء، آیه ۶۹.</ref> از سرد شدن آن سخن به میان آمده. بعضی مقصود از سرد شدن آتش را تبدیل حرارت آن به سردی از سوی [[خداوند]] دانسته‌اند<ref>مجمع‌البیان، ج ۷، ص ۸۷.</ref> و بعضی گفته‌اند: خداوند، طبیعت آتش (حرارت و سوزانندگی) را از آن گرفت.<ref>جوامع‌الجامع، ج ۳، ص ۲۱؛ الکشّاف، ج ۳، ص ۱۲۶؛ التفسیرالکبیر، ج۲۲، ص ۱۸۹؛ روح‌المعانی، مج ۱۰، ج ۱۷، ص ۱۰۳.</ref> [[سیدقطب]]، بدون ذکر وجوه و احتمالات، آن را کار [[خدا]] دانسته و گفته است: کسی که به آتش [[دستور]] [[سوزاندن]] داد، [[فرمان]] سرد شدن را نیز داد و چنین عملی، با [[موازین]] بشری قابل تحلیل نیست.<ref>فی‌ظلال، ج ۴، ص ۲۳۸۸؛ الفرقان، ج ۱۶ و ۱۷، ص ۳۲۸.</ref><ref>[[محمد مرادی|مرادی، محمد]]، [[آتش (مقاله)|مقاله «آتش»]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۱ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]، ج۱، ص 74.</ref> | ||
== آتش گرفتن دریاها == | == آتش گرفتن دریاها == | ||