رجب: تفاوت میان نسخه‌ها

{{مدخل مرتبط

| موضوع مرتبط = ماه‌های قمری

| مداخل مرتبط =  

| پرسش مرتبط  =  

}}

== ماه رجب و مهدویت ==

[[رسول خدا]] {{صل}} فرمود: چه حادثه بزرگ و شگفت‌انگیزی بین ماه [[جمادی]] و رجب اتفاق خواهد افتاد! و در [[روایت]] دیگری [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} فرمود: "چه حادثه عجیبی بین ماه [[جمادی]] و رجب روی می‌‌دهد! صعصعه پرسید: این چه حادثه بزرگ و غریبی است که شما پیاپی از آن یاد می‌‌نمایید؟ حضرت فرمود: چگونه این حادثه عجیب نباشد در حالی که گروهی از مردگان دوباره زنده می‌‌شوند و به [[دنیا]] برگشته و با [[مردم]] زنده‌ای که [[دشمنان]] [[خدا]] هستند می‌‌جنگند؛ گویا آنان را می‌‌بینم که چگونه [[شمشیر]] از نیام کشیده و بر شانه‌هایشان گذاشته‌اند و [[کافران]] و کسانی که [[برتری]] ما [[اهل بیت]] را قبول ندارند، به [[قتل]] می‌‌رسانند"<ref>{{متن حدیث|يَا عَجَباً كُلَّ الْعَجَبِ بَيْنَ جُمَادَى وَ رَجَبٍ فَقَالَ رَجُلٌ مِنْ شُرْطَةِ الْخَمِيسِ مَا هَذَا الْعَجَبُ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ قَالَ وَ مَا لِيَ لَا أَعْجَبُ وَ سَبَقَ الْقَضَاءُ فِيكُمْ وَ مَا تَفْقَهُونَ الْحَدِيثَ إِلَّا صَوْتَاتٍ بَيْنَهُنَّ مَوْتَاتٌ حَصْدُ نَبَاتٍ وَ نَشْرُ أَمْوَاتٍ وَا عَجَبَا كُلَّ الْعَجَبِ بَيْنَ جُمَادَى وَ رَجَبٍ قَالَ أَيْضاً رَجُلٌ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ مَا هَذَا الْعَجَبُ الَّذِي لَا تَزَالُ تَعْجَبُ مِنْهُ قَالَ ثَكِلَتِ الْآخَرَ أُمُّهُ وَ أَيُّ عَجَبٍ يَكُونُ أَعْجَبَ مِنْهُ أَمْوَاتٌ يَضْرِبُونَ هَامَ «1» الْأَحْيَاءِ قَالَ أَنَّى يَكُونُ ذَلِكَ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ قَالَ وَ الَّذِي فَلَقَ الْحَبَّةَ وَ بَرَأَ النَّسَمَةَ كَأَنِّي أَنْظُرُ قَدْ تَخَلَّلُوا سِكَكَ الْكُوفَةِ وَ قَدْ شَهَرُوا سُيُوفَهُمْ عَلَى مَنَاكِبِهِمْ يَضْرِبُونَ كُلَّ عَدُوٍّ لِلَّهِ وَ لِرَسُولِهِ وَ لِلْمُؤْمِنِين...}}؛ ‏بحار الأنوار، ج ۵۳، ص ۸۱ و نوائب الدهور، ج ۳، ص ۲۷۳ و ج ۲، ص ۳۲۴.</ref>.

در سالی که [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} [[ظهور]] می‌کند، بیست و چهار [[باران]] [[رحمت]] می‌بارد که به وسیله آن‌ها [[زمین]] مرده را زنده می‌سازد، یکی از آن‌ها در ماه [[جمادی]] الثانیه می‌بارد و دیگری در [[ماه رجب]] که ده روز تمام طول می‌کشد و اثر آن در همه‌جا دیده می‌شود و [[برکت]] آن در همه‌جا ظاهر می‌گردد<ref>الزام الناصب، ص ۱۸۵؛ روزگار رهایی، ج ۲، ص ۸۲۸.</ref>.