اسرافیل در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

== مقدمه ==

واژه إسرافیل را به صورت‌های دیگری نیز از قبیل "اسرافین"، "سرافین" و "سرافیل" ذکر کرده‌اند.<ref> لسان‌العرب، ج ۵، ص ۲۴۵؛ مجمع‌البحرین، ج ۲، ص ۳۶۶، "سرفل"؛ تاج‌العروس، ج ۲۳، ص ۴۳۱، "سرف".</ref> برخی واژه إسرافیل را رباعی و گروهی با اصلی دانستن همزه، آن را خماسی می‌دانند.<ref>لسان‌العرب، ج ۵، ص ۲۴۵، "سرفل"؛ ریاض‌السالکین، ج ۱، ص ۸۵.</ref> بیشتر لغت‌دانان [[اسرافیل]] را واژه‌ای غیر [[عربی]] دانسته‌اند؛<ref> تاج‌العروس، ج ۲۳، ص ۴۳۱، "سرف"؛ المعرب، ج ۱، ص ۹۷؛ ریاض‌السالکین، ج ۱، ص ۸۵.</ref> برخی آن را برگرفته از [[سریانی]] و مرکب از [[اسرا]] ([[بنده]]) و ایل ([[خدا]]) می‌دانند.<ref>لغت‌نامه، ج ۲، ص ۱۹۲۵، "اسرافیل".</ref> نام‌های دیگر اسرافیل (عبدالله،<ref>بحارالانوار، ج ۱۵، ص ۳۵۲.</ref> عبیدالله،<ref> بحارالانوار، ج ۵۶، ص ۲۵۰.</ref> عبدالرّحمن)<ref>الدرالمنثور، ج ۱، ص ۲۲۵.</ref> نیز با این معنا انطباق دارند. در روایاتی به نقل از [[پیامبر]] {{صل}}، [[امام سجاد]] {{ع}}، [[صحابه]] و [[تابعان]] گفته شده است: هر اسم مرکبی که بخش دوم آن واژه ایل باشد (مانند [[جبرئیل]]، [[میکائیل]] و [[عزرائیل]]) به نحوی [[بندگی خدا]] را می‌رساند.<ref>ریاض‌السالکین، ج ۱، ص ۸۵.</ref> برخی دیگر، احتمال داده‌اند مأخذ این واژه، لغت عبریِ "سرافیم" باشد <ref>الملائکه، ص۴۵؛ المعرب، ص۹۷ـ۹۸؛ دائره‌المعارف الاسلامیه، ج ۲، ص ۱۱۳.</ref> که بر اساس [[تورات]]، نام جمعی از [[فرشتگان]] است که بر بالای [[کرسی]] [[خداوند]] ایستاده و دارای ۶ بال هستند که با دو بال روی خود را و با دو بال دیگر پاهای خود را پوشانیده‌اند و با دو بال دیگر پرواز می‌کنند و هنگام آواز جمله "قدّوس قدّوس، پروردگارِ لشکرهاست، تمامی [[زمین]] از جلال او مملوّ است" را بر زبان می‌آورند.<ref>کتاب مقدس، اشعیاء نبی، ۶: ۲ ـ ۷.</ref>

# در فرهنگ اسلامی [[مسئولیت]] اسرافیل، [[ابلاغ پیام الهی]] به دیگر فرشتگان <ref>التوحید، ص ۲۶۴؛ مجمع‌البیان، ج ۱۰، ص ۶۵۲.</ref> و دمیدن در [[صور]] معرفی شده است؛ ولی در تورات، نه تنها فرشتگان تسبیح‌گوی سرافیم چنین مسئولیت‌هایی ندارند، بلکه از هیچ فرشته‌ای حتی با لفظی دیگر برای چنین مسئولیتی، نامی به میان نیامده است. بر اساس روایات، همچنین اسرافیل [[ولیّ]] [[لوح محفوظ]] <ref>عالم الملائکه، ص ۶۳؛ البدایة والنهایه، ج ۱، ص ۵۹.</ref> و واسطه [[امین]] بین خداوند و سه فرشته برگزیده دیگر معرفی شده است <ref>الدرالمنثور، ج ۱، ص ۲۳۰؛ بحارالانوار، ج ۵۶، ص ۲۶۰.</ref> و بر این نکته تصریح شده که [[وحی]] [[خدا]] بر [[جبرئیل]] توسط او [[ابلاغ]] می‌گردد.<ref>بحارالانوار، ج ۵۴، ص ۳۶۶، ۳۶۸؛ التوحید، ص ۲۶۴.</ref>

== [[اسرافیل]] در [[قرآن]] ==

## اوصاف و [[افعال]] فرشتگان: {{متن قرآن|الْحَمْدُ لِلَّهِ فَاطِرِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ جَاعِلِ الْمَلَائِكَةِ رُسُلًا أُولِي أَجْنِحَةٍ مَثْنَى وَثُلَاثَ وَرُبَاعَ يَزِيدُ فِي الْخَلْقِ مَا يَشَاءُ إِنَّ اللَّهَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ}}<ref>«سپاس خداوند را، آفریننده آسمان‌ها و زمین، همان که فرشتگان دارنده دو دو، و سه سه، و چهار چهار، بال را پیام‌رسان گمارده است؛ در آفرینش هر چه بخواهد می‌افزاید، بی‌گمان خداوند بر هر کاری تواناست» سوره فاطر، آیه ۱.</ref>، {{متن قرآن|وَإِذْ قُلْنَا لِلْمَلَائِكَةِ اسْجُدُوا لِآدَمَ فَسَجَدُوا إِلَّا إِبْلِيسَ أَبَى وَاسْتَكْبَرَ وَكَانَ مِنَ الْكَافِرِينَ}}<ref>«و (یاد کنید) آنگاه را که به فرشتگان گفتیم: برای آدم فروتنی کنید، همه فروتنی کردند جز ابلیس که سرباز زد و سرکشی کرد و از کافران شد» سوره بقره، آیه ۳۴.</ref><ref>تفسیر قرطبی، ج ۱۴، ص ۲۰۴ ـ ۲۰۵؛ الدرالمنثور، ج ۱، ص ۱۲۳.</ref>

## [[برتری]] فرشتگان برگزیده بر [[بنی‌آدم]]: {{متن قرآن|وَلَقَدْ كَرَّمْنَا بَنِي آدَمَ وَحَمَلْنَاهُمْ فِي الْبَرِّ وَالْبَحْرِ وَرَزَقْنَاهُمْ مِنَ الطَّيِّبَاتِ وَفَضَّلْنَاهُمْ عَلَى كَثِيرٍ مِمَّنْ خَلَقْنَا تَفْضِيلًا}}<ref>«و به راستی ما فرزندان آدم را ارجمند داشته‌ایم و آنان را در خشکی و دریا (بر مرکب) سوار کرده‌ایم و به آنان از چیزهای پاکیزه روزی داده‌ایم و آنان را بر بسیاری از آنچه آفریده‌ایم، نیک برتری بخشیده‌ایم» سوره اسراء، آیه ۷۰.</ref><ref>روض‌الجنان، ج ۱۲، ص ۲۵۱.</ref>.

== جایگاه اسرافیل ==

براساس ظاهرِ گونه‌هایی از روایات، اسرافیل با جبرئیل و میکائیل همسان و این سه از گرامی‌ترین آفریده‌ها نزد خداوند،<ref> الدرالمنثور، ج ۱، ص ۲۳۰.</ref> [[آفریده]] شده از گوهری واحد،<ref>بحارالانوار، ج ۵۶، ص ۱۷۵.</ref> از رؤسای فرشتگان،<ref>الاختصاص، ص ۴۶؛ اعلام القرآن، ص ۸۹.</ref> و هر سه از کروبیان [[فرشتگان مقرب]] هستند.<ref>المفصل، ج ۲، ص ۲۶۹.</ref> شایان ذکر است که فضیلت‌های مشترک یاد شده در پاره‌ای از این‌ روایات و به دنبال آن فرشتگان برخوردار از آنها می‌توانند دارای مراتب باشند، بنابراین، بین این روایات و روایاتی که مفاد آنها [[برتری]] اسرافیل بر سایر فرشتگان برگزیده است تنافی نیست.

== ویژگی [[اسرافیل]] ==

== مسئولیت و مأموریت اسرافیل ==

در [[تفسیر آیه]] [[معراج]] [[پیامبر اسلام]] {{صل}}: {{متن قرآن|سُبْحَانَ الَّذِي أَسْرَى بِعَبْدِهِ}}<ref>«پاکا آن (خداوند) که شبی بنده خویش» سوره اسراء، آیه ۱.</ref> از [[همراهی]] اسرافیل و دو [[فرشته]] برگزیده دیگر، [[جبرئیل]] و [[میکائیل]]، با پیامبر[[سخن]] گفته شده است؛<ref> تفسیر قمی، ج ۲، ص ۳.</ref> همچنین در ذیل آیه {{متن قرآن|قُلْ لَوْ كَانَ فِي الْأَرْضِ مَلَائِكَةٌ يَمْشُونَ مُطْمَئِنِّينَ لَنَزَّلْنَا عَلَيْهِمْ مِنَ السَّمَاءِ مَلَكًا رَسُولًا}}<ref>«بگو: اگر بر زمین فرشتگانی می‌بودند که با آرامش راه می‌پیمودند (باز هم) بر آنان از آسمان فرشته‌ای را به پیامبری می‌فرستادیم» سوره اسراء، آیه ۹۵.</ref> بر اساس روایتی، اسرافیل بر [[پیامبر اکرم]] {{صل}} نازل و از سوی [[خداوند]] او را بین پیامبریِ همراه با [[سلطنت]] و [[شوکت]] ظاهری و پیامبریِ همراه با [[عبودیت]]، مخیّر ساخت و پیامبر به اشارت [[جبرئیل]] [[بندگی]] را برگزید. در این [[روایت]] جبرئیل بر [[رفعت]] [[درجه]] [[اسرافیل]] تأکید کرده است.<ref>البدایة و النهایه، ج ۱، ص ۵۸؛ الایمان بالملائکه، ص ۹۰ ـ ۹۱.</ref> برخی از [[مفسران]] در ذیل [[آیه]] {{متن قرآن|يَوْمَ يَقُومُ الرُّوحُ وَالْمَلَائِكَةُ صَفًّا لَا يَتَكَلَّمُونَ إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمَنُ وَقَالَ صَوَابًا}}<ref>«روزی که روح و فرشتگان (دیگر) ردیف ایستند؛ دم برنیاورند مگر آن کس که (خداوند) بخشنده بدو اذن دهد و او سخن درست گوید» سوره نبأ، آیه ۳۸.</ref> که حضور [[فرشتگان]] را در [[قیامت]] گزارش می‌کند از حضور ویژه اسرافیل[[سخن]] گفته‌اند.<ref>روض‌الجنان، ج ۱۲، ص ۱۵۲.</ref> براساس روایتی از [[پیامبر]] {{صل}} در ذیل آیه {{متن قرآن|وَالَّذِينَ آمَنُوا وَاتَّبَعَتْهُمْ ذُرِّيَّتُهُمْ بِإِيمَانٍ أَلْحَقْنَا بِهِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ وَمَا أَلَتْنَاهُمْ مِنْ عَمَلِهِمْ مِنْ شَيْءٍ كُلُّ امْرِئٍ بِمَا كَسَبَ رَهِينٌ}}<ref>«و فرزندان مؤمنانی را که از آنان با ایمان، پیروی کرده‌اند به آنان می‌پیوندیم و از (پاداش) کردارشان چیزی نمی‌کاهیم، هر کس در گرو کرده خویش است» سوره طور، آیه ۲۱.</ref> اسرافیل با سه حلّه از [[نور]] برای [[پوشش]] به نزد [[حضرت فاطمه]] {{س}} آمده، او را برای حضور در [[محشر]] فرا می‌خواند.<ref>تفسیر فرات الکوفی، ص ۴۴۵.</ref> در ذیل آیه {{متن قرآن|فَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَهُمْ فِي رَوْضَةٍ يُحْبَرُونَ}}<ref>«اما کسانی را که ایمان آورده‌اند و کارهای شایسته کرده‌اند در بوستانی شادمان می‌گردانند» سوره روم، آیه ۱۵.</ref> یکی از عوامل [[شادکامی]] [[بهشتیان]]، خواندن اسرافیل با آوازی بسیار خوش معرفی شده است. [[زیبایی]] و جذابیت آواز اسرافیل از همه الحان، [[برتر]] است <ref>روض‌الجنان، ج ۱۵، ص ۲۴۷.</ref> و به هنگام آواز اسرافیل، درختان و حوریان و پرندگان بهشتی نیز با وی همنوا شده او را [[همراهی]] می‌کنند <ref>تفسیر قرطبی، ج ۱۴، ص ۱۰.</ref> و به نقل کشف‌الاسرار وی برای بهشتیان، [[قرآن]] می‌خواند.<ref> کشف‌الاسرار، ج ۷، ص ۴۴۰.</ref> شاید بتوان گفت [[زیبایی]] و جذابیت آواز اسرافیل و همنوا شدن درختان و حوریان و پرندگان بهشتی با وی از آن روست که آواز او، آواز [[احیا]] و زندگی‌آفرین است.

== فرجام اسرافیل ==

== منابع ==