پرش به محتوا

الگو:صفحهٔ اصلی/مدخل برگزیده: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
خط ۱: خط ۱:
'''[[امام جواد|امام جواد]]''' {{ع}} نهمین پیشوای [[مسلمانان]] ۱۰ رجب سال ۱۹۵ هجری در [[شهر]] [[مدینه]] دیده به [[جهان]] گشود. پدر ارجمندش [[امام رضا]] {{ع}} و مادرش [[خیزران سبیکه]] بود که از نظر [[فضایل اخلاقی]] در درجه والایی قرار داشت و از [[برترین]] [[زنان]] زمان خود بوده است. از القاب مشهور امام نهم {{ع}}: جواد و تقی و کنیه گرامی‌اش [[ابو جعفر ثانی]] است. [[سمانه مغربیه]]، [[مادر امام علی النقی]] {{ع}} یکی از کنیزانی است که به دستور امام جواد {{ع}} خریداری شد و حضرت با ایشان [[ازدواج]] کرد و حاصل این ازدواج، [[امام هادی]] {{ع}} است.  
'''[[امام علی| امام علی]]''' {{ع}} روز جمعه سیزدهم [[ماه رجب]]، سی سال پس از [[عام الفیل]] و بیست و سه سال قبل از هجرت در [[مکه]] و درون [[کعبه]] معظمه به دنیا آمد. پدر ایشان [[ابوطالب]] و مادرش [[فاطمه بنت اسد]] بود.


[[امام جواد]] {{ع}} در ۸ سالگی به [[امامت]] رسید و مدت [[امامت]] ایشان حدود ۱۷ سال بوده است. مهم‌ترین برنامه [[امامت]] [[امام محمد تقی]] {{ع}} ادامه راه پدر و پیگیری برنامه‌های ایشان برای گسترش [[مذهب تشیع]] و [[هدایت]] [[امت]] بود. نخستین گام [[امام]] {{ع}} در این راه آن بود که پایتخت [[عباسیان]] را ترک کرد و به [[مدینه]] رفت. این کار به معنای رد مشروعیت حکومت عباسی و نوعی مقابله با آن تلقی می‌گشت. با حضور امام {{ع}} در [[مدینه]]، [[فقیهان]] و [[عالمان]] بسیاری پیرامونشان گرد آمدند و از محضر ایشان کسب فیض کردند.
[[امام علی]] {{ع}} کنیه‌های متعددی بر اساس نام فرزندانش داشته است مثل: ابوالحسن، ابوالحسنین و [[القاب]] فراوان [[امام علی]] {{ع}} نیز همگی بر [[مدح]] و [[شخصیت]] والای ایشان دلالت دارد مانند: [[امیرالمؤمنین]].


در آغاز امامت [[حضرت جواد]] {{ع}}، [[مأمون]] تشکیل مجالس مناظره را ـ که در دوره [[امام رضا]] {{ع}} همگی به نفع [[اهل بیت]] تمام شد ـ دوباره تجربه کرد، به این [[دلیل]] که [[امام نهم]] خردسال است و تجربه پدر را ندارد بلکه بتواند به موقعیّت [[علمی]] او لطمه وارد کند؛ ولی نتیجه برعکس شد. در [[مجلسی]] که بزرگان علمای [[اهل سنت]] از جمله [[یحیی بن اکثم]] ـ قاضی القضاة ـ حضور داشتند، [[امام جواد]] را به مناظره فرا خواند؛ امّا [[شکست]] و انقطاع همگی، باعث ناکامی [[مأمون]] شد. به نقل مجلسی در فصل [[حجّ]] [[فقیهان]] [[بغداد]] و شهرهای دیگر و سایر دانشمندان بلاد که هشتاد تن بودند، به [[حجّ]] رفتند و سپس برای دیدار با امام راهی [[مدینه]] شدند.
فضائل فراوانی برای امیرالمؤمنین {{ع}} بیان شده است، برخی از این [[فضائل]] که از [[پیامبر]] {{صل}} [[نقل]] شده عبارت‌اند از: [[بهترین]] [[بشر]]؛ تقسیم‌کننده [[بهشت و دوزخ]]؛ اولین حامی [[پیامبر]] در [[یوم]] الإنذار؛ فدایی [[رسول خدا]] {{صل}} در [[لیلة المبیت]]؛ [[برادری]] [[پیامبر]]؛ [[شجاعت]] بی نظیر؛ [[سخاوت]] و [[ایثار]]؛ [[جان]] [[پیامبر]]؛ پدر [[امت]]؛ [[میزان]] [[اعمال]] و... .


پس از [[مأمون]]، [[معتصم]] [[خلیفه]] شد و [[همسر]] [[امام]] را تحریک کرد تا [[حضرت جواد]] {{ع}} را [[مسموم]] کند. [[ام الفضل]]، با وسوسه شوهر جوانش را با انگور مسموم کرده و به [[شهادت]] رساند. [[حضرت جواد]] {{ع}} جوان‌ترین [[امام]] [[شیعه]] بود و هنگام [[شهادت]] ۲۵ سال داشت. روز آخر [[ذی قعده]] سال ۲۲۰ هجری، روز شهادت اوست. [[قبر]] مطهرش در [[کاظمین]]، از شهرهای [[عراق]]، زیارتگاه [[شیعیان]] است.
دوران کودکی امام با قطحی در [[مکه]] هم‌زمان شد، به‌گونه‌ای که [[زندگی]] بر [[ابوطالب]] سخت می‌گذشت. به همین [[دلیل]] [[سرپرستی]] [[علی]] {{ع}} را [[پیامبر]] {{صل}} بر عهده گرفت. [[امام علی]] {{ع}} در [[غار حرا]] و هنگام [[بعثت پیامبر خاتم]] {{صل}} در کنار آن حضرت حضور داشت و صدای ناله [[شیطان]] را هنگام نزول [[وحی]] شنید. بعد از [[بعثت]] [[پیامبر اکرم]] {{صل}} [[امیرالمؤمنین]] لحظه‌ای [[همراهی]] و [[تبعیت]] محض از [[پیامبر اکرم]] {{صل}} را رها نکرد. در سال دوم [[هجرت]]، با [[دختر پیامبر]]، [[فاطمه]] {{ع}} [[ازدواج]] کرد. در کنار [[پیامبر]]، به [[دفاع]] از [[اسلام]] و [[مبارزه]] با [[مشرکان]] و [[منافقان]] پرداخت و در همۀ [[غزوات]] صدر اسلام مانند [[جنگ بدر]]، [[جنگ احد]] و ... ـ جز [[تبوک]] ـ شرکت جست و بارها زخم برداشت و تا مرز [[شهادت]] پیش رفت.‏ [[رسول خدا]] {{صل}} در مسیر بازگشت از آخرین [[حج]] [[عمر]] خویش در [[غدیر خم]]، [[علی]] {{ع}} را به [[جانشینی]] خود تعیین فرمود و همه با آن حضرت [[بیعت]] کردند.


<div class="mainpage_box_more">[[امام جواد|ادامه]]</div>
مهمترین رویداد پس از [[رحلت پیامبر اسلام]] {{صل}} تشکیل [[شورای سقیفه]] و کنار گذاشتن [[امام علی]] {{ع}} از [[خلافت]] بود که [[پیامبر]] بارها در یوم الإنذار، [[منزلت]] و [[غدیر]] از آن یاد کرده بود. پس از کشته شدن [[خلیفۀ سوم]]، [[مردم]] به سوی [[امام علی]] {{ع}} هجوم آوردند، [[امام]] با اصرار [[مردم]] و تمام شدن حجت، [[خلافت]] را قبول کردند.
 
ایشان در دوران کوتاه [[حکومت]] با سه گروه روبرو بود: الف) کسانی که [[بیعت]] کرده بودند، اما به دنبال مقام و منصب بودند، اینها [[ناکثین]] بودند که [[جنگ جمل]] را علیه [[امام]] به راه انداختند؛ ب) [[معاویه]] او مقابل [[امام]] {{ع}} ایستاد و [[جنگ صفین]] میان سپاه امام و [[معاویه]] ([[قاسطین]]) درگرفت؛ ج) [[خوارج]]، گروهی از [[سپاه]] حضرت بودند که به [[دلیل]] کوته‌بینی در مقابل [[امام]] قرار گرفتند و [[جنگ نهروان]] را به [[امام]] [[تحمیل]] کردند.
 
[[امام علی]] {{ع}} در سحرگاه نوزدهم [[ماه مبارک رمضان]] سال چهل هجری در [[محراب]] [[مسجد کوفه]] با ضربت [[شمشیر]] [[ابن ملجم مرادی]] مجروح شد و دو روز بعد در شب بیست و یکم [[ماه رمضان]] در حالی که شصت و سه سال از [[عمر]] ایشان می‌گذشت به [[شهادت]] رسید.
 
<div class="mainpage_box_more">[[امام علی علیه‌السلام|ادامه]]</div>
۱۱۲٬۳۴۹

ویرایش