بنی‌ردمان: تفاوت میان نسخه‌ها

بنی رَدمان از [[اعراب قحطانی]]<ref>کحاله، معجم قبائل العرب، ج۲، ص۴۳۱.</ref> و از شاخه‌های [[قبیله]] [[بنی مراد]] مذحج‌اند که [[نسب]] از [[ردمان بن ناجیة بن مراد]] می‌برند<ref>ابن کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج‌۱، ص۳۳۴؛ ابن درید، الاشتقاق، ج۱، ص۴۱۴؛ عوتبی صحاری، الانساب، ج۱، ص۳۳۴.</ref>. از ردمان بن ناجیه، پسرانی به نام‌های قرن و قانیه متولد شدند<ref>ابن کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج‌۱، ص۳۳۴؛ ابن حزم؛ جمهرة انساب العرب، ص۴۰۷.</ref> که هر یک از آنان بعدها سر شاخه‌های [[طوایف]] بزرگی چون بنی قرن و بنی قانیه قرار گرفتند<ref>ابن حزم؛ جمهرة انساب العرب، ص۴۰۷.</ref>. از [[تاریخ]] [[جاهلی]] این [[قوم]] خبری در دست نیست اما از تاریخ [[اسلامی]] بنی ردمان می‌توان معدود اخباری را ذیل شرح حال برخی از [[رجال]] مشهور آن جست که حضور برخی از آنان در [[جنگ صفین]]<ref>ر.ک: خلیفة بن خیاط، طبقات، ص۲۴۶؛ حاکم نیشابوری، المستدرک، ج۲، ص۳۶۶؛ ابن‌حجر، الاصابه، ج۱، ص۳۶۲.</ref> از آن جمله است. ردمانی‌ها اصالتی [[یمنی]] داشته و پیش از [[اسلام]] در زمین‌های بی‌آب و علف و ریگزارهای آن [[سرزمین]] ساکن بوده‌اند<ref>ر.ک: زرکلی، الاعلام، ج۲،ص۳۲. نیز ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۶، ص۲۰۶؛ زبیدی، تاج العروس، ج۱۸، ص۴۴۵.</ref>. پس از [[فتوحات اسلامی]]، برخی از آنان به مناطق مفتوحه از جمله [[کوفه]] نقل مکان کردند و در آن سکنی گزیدند<ref>ر.ک: ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۶، ص۲۰۴؛ سمعانی، الانساب، ج۱۰، ص۳۹۲.</ref>. از مشهورترین رجال و شخصیت‌های این قوم می‌توان به نام خیر التابعین<ref>بر اساس روایتی از رسول خاتم{{صل}} در کتب روایی اهل سنت، اویس بهترین و برترینِ تابعیان معرفی شده است‌. مسلم نیشابوری، صحیح مسلم، ج۷، ص۱۸۹؛ احمد بن حنبل، مسند احمد، ج۱، ص۳۸.</ref> و  سید التابعین<ref>ابن اعثم کوفی، الفتوح، ج۲، ص۵۴۴؛ ابن عماد حنبلی، شذرات الذهب، ج۱، ص۲۱۴.</ref> أویس بن عمرو (عامر) بن جزء بن مالک بن عمرو بن سعد بن عصوان بن قرن بن ردمان معروف به [[اویس قرنی]] اشاره کرد<ref>ابن کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج‌۱، ص۳۳۴؛ ابن حزم؛ جمهرة انساب العرب، ص۴۰۷.</ref>. [[اویس]] از [[افضل]] [[اصحاب]] و [[حواریان علی]]{{ع}}<ref>ابن داود، رجال ابن داود، ص۵۳</ref> و از زهاد هشتگانه<ref>شیخ طوسی، اختیار معرفه الرجال، ج۱، ص۳۱۵؛ علامه حلی، خلاصة الاقوال، ص۷۷.</ref> به شمار آمده و با عباراتی نظیر «ذو مناقب الشهیره» و «[[سید الزهاد زمانه]]» [[ستوده]] شده است<ref>ابن عماد حنبلی، شذرات الذهب، ج۱، ص۲۱۴.</ref>. او که از منزلتی رفیع نزد [[پیامبر]]{{صل}} و [[اهل بیت]]{{عم}} برخوردار بود، در [[نبرد صفین]] در کنار علی{{ع}} در حالی که از شدت [[پیکار]]، شمشیرش شکسته شده بود و [[سپاه کوفه]] را به [[نبرد]] علیه [[شامیان]] [[تحریض]] می‌کرد، به [[شهادت]] رسید<ref>حاکم نیشابوری، المستدرک، ج۲، ص۳۶۶؛ ابن‌حجر، الاصابه، ج۱، ص۳۶۲.</ref>. از [[عمرو بن مره]] - از [[محدثان اهل سنت]] - هم، به عنوان دیگر [[رجال]] معروف بنی ردمان یاد شده است<ref>ابن حزم؛ جمهرة انساب العرب، ص۴۰۷.</ref>.<ref>[[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، مکاتبه اختصاصی با [[دانشنامه مجازی امامت و ولایت]].</ref>