اثبات عصمت اهل بیت در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

# [[ابن کثیر]]: مقصود این [[آیه]] آن است که خداوند [[بندگان]] خویش را از [[منزلت]] (ویژه) [[بنده]] و پیامبرش نزد خود و در ملأ اعلی خبر داده است به این که او نزد فرشتگان بر او درود می‌فرستد، و [[ملائکه]] نیز بر او درود می‌فرستند، سپس خداوند [[اهل]] عالم سفلی را به صلوات و [[سلام]] بر او [[فرمان]] داده است، تا میان ثناء بر او، دو عالم [[علوی]] و سفلی همراه شود”<ref>تفسیر ابن کثیر، ج۵، ص۴۹۵.</ref>.

# [[آلوسی]]: «هنگامی که مؤمنان [[آگاه]] شدند که [[خدای عزوجل]] و فرشتگان او بر پیامبر درود می‌فرستند، و نیز شنیدند که [[مأمور]] به صلوات فرستادن بر او می‌باشند، و دانستند که صلوات خدا و فرشتگان الهی بر پیامبر {{صل}} [[برترین]] صلوات و سلام است، نمی‌دانستند که چه صلوات و درودی از جانب آنان در خور مقام والای [[رسول اکرم]] {{صل}} که [[سید]] اولی‌الالباب است، می‌باشد، لذا از کیفیت آن از [[رسول خدا]] پرسیدند، و [[پیامبر]] آنان را به عالی‌ترین نوع آن [[راهنمایی]] کرد و فرمود بگویید: {{متن حدیث|اللَّهُمَّ‏ صَلِ‏ عَلَى‏ مُحَمَّدٍ وَ عَلَى‏ آلِ‏ مُحَمَّدٍ}}. این پاسخ پیامبر {{صل}} اشاره به آن دارد که شما از فرستادن [[صلوات]] درخور مقام والای رسول اکرم {{صل}} ناتوانید پس آن را از [[خدای عزوجل]] درخواست کنید”<ref>روح المعانی، ج۲۲، ص۱۱۲.</ref>.

==== دلالت آیه بر [[عصمت آل پیامبر]] {{صل}} ====