عصمت قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

=== اهمیت یافتن دلالت‌های لفظی===

#'''نفی کافی انگاری کتاب آسمانی:''' [[لزوم عصمت]] تفسیری قرآن، مستلزم نفی انگاره کفایت کتاب آسمانی، بدون تبیین و تفسیرهای [[پیامبر]] و [[جانشینان]] [[معصوم]] آن حضرت است؛ لاجرم به لحاظ روش [[شناختی]] توجه به تفسیرهای رسیده از [[اهل بیت]]{{عم}} اهمیت به سزایی می‌یابند. به عبارت دیگر در این نگاه تبیین و [[تفسیر]] [[وحی]] توسط پیامبر و دیگر حجت‌های معصوم [[الهی]] معتبرترین تفسیر آموزه‌های [[وحیانی]] [[قرآن]] است. آنچه گفته آمد بر آمده از [[عصمت]] تا مرحله ششم است. با عصمت در مرحله هفتم هر آنچه در نتایج وحی زبانی قرآن گفته آمد، [[ابدی]] و مستمر در پهنه [[تاریخ]] می‌شود. به عبارت دیگر بروندادهای یاد شده پیشین، عمدتا برای مخاطبان عصر [[نزول قرآن]] کاربرد دارد؛ اما برای پسینیان تنها با افزودن اصل عصمت دایمی قرآن، می‌توان آن نتایج را تعمیم [[تاریخی]] داد<ref>[[حمید رضا شاکرین|شاکرین، حمید رضا]]، [[عصمت تام قرآن و برون داده‌ای آن (مقاله)|عصمت تام قرآن و برون داده‌ای آن]]؛ ص۵ ـ ۷.</ref>.