شأن نزول آیه محبت: تفاوت میان نسخه‌ها

# برخی دیگر بر آن‌اند که مورد نزول [[آیه شریفه]] «[[ایرانیان]]» هستند (به جهت [[حدیثی]] که پیرامون [[مناقب]] [[سلمان]] ذکر شده است).

# به گفته [[سدی]] مورد نزول آن [[انصار]] هستند.

# [[امامیه]] بر این [[عقیده]] است که، به استناد روایتی که از [[عمار]]، [[حذیفه]] و [[ابن عباس]] و همچنین [[امام باقر]] و [[امام صادق]] {{عم}} نقل شده است، این آیه شریفه در [[شأن]] [[امیرمؤمنان علی]] {{ع}} و [[یاران]] وی دباره پیکار ایشان با «[[ناکثین]]، [[قاسطین]] و [[مارقین]]»<ref>منظور از «ناکثین» طلحه و زبیر و اصحاب جمل است که بیعت علی {{ع}} را شکستند. منظور از «قاسطین» اصحاب معاویه هستند که جنگ صفین را به پا کردند. و منظور از مارقین نیز خوارج است.</ref> نازل شده است<ref>ر. ک: بحارالانوار، ج۳۶، ص۳۲-۳۴؛ المراجعات، ص۲۳۸؛ البته درباره شأن نزول آیه یاد شده اقوال دیگری نیز نقل شده است از جمله: نزول آیه یاد شده در شأن «ابوموسی اشعری» و قوم وی که به اعتقاد نویسنده المنار در واقع این دیدگاه همان دیدگاهی است که مورد نزول آیه شریفه را اهل یمن معرفی نموده است؛ چراکه اشعریون همان اهل یمن می‌باشند.</ref>. بسیاری از بزرگان [[امامیه]] متعرض دیدگاه فوق شده، بر آن تأکید کرده‌اند<ref>مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج۲، ص۲۰۸؛ احقاق الحق و ازهاق الباطل، ج۳، ص۱۹۸؛ ج۱۴، ص۲۴۸؛ التبیان فی تفسیر القرآن، ج۳، ص۵۵۵؛ نهج البیان عن کشف المعانی القرآن، ج۲، ص۲۲۸؛ البرهان فی تفسیر القرآن، ج۲، ص۴۷۴؛ تفسیر نورالثقلین، ج۲، ص۲۵۳؛ تفسیر فرات الکوفی، ص۱۲۳، حدیث ۱۳۳؛ مناقب آل ابی طالب، ج۳، ص۲۵۲؛ الصافی فی تفسیر القرآن، ج۲، ص۴۳۱ و ۴۳۲.</ref>.