|
|
خط ۲۱: |
خط ۲۱: |
| ::::::انکار [[رجعت]] جایز نیست. در روایتی از [[امام صادق]] {{ع}} آمده است: از ما نیست کسی که ایمان به بازگشت ما ندارد<ref>من لایحضره الفقیه، ج۳، ص۴۵۸</ref>. | | ::::::انکار [[رجعت]] جایز نیست. در روایتی از [[امام صادق]] {{ع}} آمده است: از ما نیست کسی که ایمان به بازگشت ما ندارد<ref>من لایحضره الفقیه، ج۳، ص۴۵۸</ref>. |
| ::::::در روایت دیگری از [[امام رضا]] {{ع}} میخوانیم: کسی که به چند چیز اقرار داشته باشد، او مؤمن حقیقی و از شیعیان ما [[اهل بیت]] است: اقرار به یگانگی خدا، رجعت، معراج، سؤال قبر، قیامت، شفاعت، حساب و ...<ref>بحار الانوار، ج۵۳، ص۱۲۱</ref>. | | ::::::در روایت دیگری از [[امام رضا]] {{ع}} میخوانیم: کسی که به چند چیز اقرار داشته باشد، او مؤمن حقیقی و از شیعیان ما [[اهل بیت]] است: اقرار به یگانگی خدا، رجعت، معراج، سؤال قبر، قیامت، شفاعت، حساب و ...<ref>بحار الانوار، ج۵۳، ص۱۲۱</ref>. |
| ::::::برخی از دانشمندان شیعی اعتقاد به رجعت را واجب دانستهاند<ref>نک: رسالة العقائد الجعفریة، شیخ طوسی، ص۲۵۰</ref>. | | ::::::برخی از دانشمندان شیعی اعتقاد به رجعت را واجب دانستهاند<ref>نک: رسالة العقائد الجعفریة، شیخ طوسی، ص۲۵۰</ref>»<ref>[[مهدویت پرسشها و پاسخها (کتاب)|مهدویت پرسشها و پاسخها]]، ص ۴۸۶.</ref>. |
| :::::*'''ویژگیهای رجعت'''
| |
| :::::#'''اختصاصی بودن''': از آیات و [[روایات]] استفاده میشود که رجعت تنها به مؤمنان حقیقی و کافران حقیقی شرور اختصاص دارد. چنان که در قرآن خبر از محشور شدن گروهی از مردم میدهد<ref>سوره نمل، آیه۸۳</ref> و در روایتی [[امام صادق]] {{ع}} تصریح میکند رجعت عمومی نیست، و مختص افرادی است که در نهایت ایمان و کفر هستند<ref>بحار الانوار، ج۵۳، ص۳۹</ref>.
| |
| :::::#'''اختیاری بودن برای مؤمنان''': [[رجعت]] برای مؤمنان اختیاری است. در حدیثی از [[امام صادق]] {{ع}} این گونه آمده است: هنگامی که [[حضرت مهدی]] {{ع}} قیام میکند، مأموران الهی در قبر به مؤمنان میگویند: مولایت ظهور کرده است، اگر میخواهی به او بپیوندی، آزاد هستی، و اگر بخواهی در نعمتهای الهی متنعم بمانی، آزاد هستی<ref>همان، ص۹۱</ref>. از روایت بالا به دست میآید که هنگام ظهور به مؤمنان خالص پیشنهاد رجعت میشود، ولی به نظر میرسد مؤمنی یافت نشود که در برابر این پیشنهاد، جواب منفی دهد. اما در مورد کافران، رجعت اختیاری نیست و آنان برای رسیدن به برخی از ناسپاسیها و ظلمهایی که روا داشته اند، زنده میگردند.
| |
| :::::#'''حتمی بودن''': رجعت همانند ظهور [[امام مهدی]] {{ع}} و [[قیامت]] حتمی است؛ چراکه در قرآن از فرا رسیدن روزی خبر میدهد که گروهی از مردم [در دنیا] محشور میشوند<ref>سوره نمل، آیه۸۳</ref> در روایتی [[امام صادق]] {{ع}} هنگام خبر دادن از رجعت، از عبارت به خدا سوگند روزها و شبها به پایان نمیرسد تا این که خدا مردگان را زنده میکند و ... استفاده میکند؛ این عبارت به و قوع حتمی رجعت اشاره دارد. تواتر روایات (حدود ۶۰۰ حدیث) درباره رجعت، ضروری بودن اندیشه رجعت نزد شیعه و قرار دادن رجعت در کنار معاد<ref>بحار الانوار، ج۵۳، ص۱۲۱</ref> بر هر و قوع حتمی رجعت دلالت دارند.
| |
| :::::#'''عمومی بودن میان امت ها''': رجعت مختص امت اسلامی نیست؛ آیات و [[روایات]] متعددی از قرآن<ref>نک: بحث آیات دال بر رجعت</ref> بر رجعت گروهی از مردم در امتهای پیشین دلالت دارند، حتی [[اهل سنت]] هم [[رجعت]] در امتهای پیشین را پذیرفتهاند. رجعت از این جهت نیز عمومیت دارد که فقط زنده شوندگان در [[آخر الزمان]] از مردگان امت [[پیامبر]] اکرم {{صل}} نیستند، بلکه از امتهای دیگر مثل امت موسی، [[اصحاب کهف]]، برخی پیامبران نیز پس از [[امام مهدی]] {{ع}} رجعت میکنند.
| |
| :::::#'''شخص نبودن زمان رجعت''': زمان رجعت همانند زمان ظهور [[امام مهدی]] {{ع}} و قیامت دقیقاً معلوم نیست؛ در حدیثی وقتی مردم از زمان رجعت پرسیدند، خدا به [[پیامبر]] {{صل}} و حی کرد بگو من نمیدانم؛ آن چه وعده داده شده نزدیک است یا مدت دار<ref>بحار الانوار، ج۵۳، ص۵۳</ref> البته به طور اجمال میتوان گفت رجعت هم زمان با ظهور و همچنین پس از آن (در دو مرحله) صورت میگیرد»<ref>[[مهدویت پرسشها و پاسخها (کتاب)|مهدویت پرسشها و پاسخها]]، ص ۴۸۶.</ref>.
| |
|
| |
|
| ==پرسشهای وابسته== | | ==پرسشهای وابسته== |