عزم: تفاوت میان نسخه‌ها

== مقدمه ==

#{{متن قرآن|فَإِذَا عَزَمْتَ فَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُتَوَكِّلِينَ}}<ref>«و چون آهنگ (کاری) کردی به خداوند توکل کن که خداوند توکل کنندگان (به خویش) را دوست می‌دارد» سوره آل عمران، آیه ۱۵۹.</ref>.

#{{متن قرآن|فَاصْبِرْ كَمَا صَبَرَ أُولُو الْعَزْمِ مِنَ الرُّسُلِ وَلَا تَسْتَعْجِلْ لَهُمْ كَأَنَّهُمْ يَوْمَ يَرَوْنَ مَا يُوعَدُونَ لَمْ يَلْبَثُوا إِلَّا سَاعَةً مِنْ نَهَارٍ بَلَاغٌ فَهَلْ يُهْلَكُ إِلَّا الْقَوْمُ الْفَاسِقُونَ}}<ref>«بنابراین شکیبا باش همان‌گونه که پیامبران اولوا العزم شکیبایی ورزیدند و برای آنان (عذاب را به) شتاب مخواه که آنان روزی که آنچه را وعده‌شان داده‌اند بنگرند، چنانند که گویی جز ساعتی از یک روز (در جهان) درنگ نکرده‌اند، این، پیام‌رسانی است؛ پس آیا جز بزهکاران نابود می‌گردند؟» سوره احقاف، آیه ۳۵.</ref>. '''نکته''': [[خداوند]] به [[پیامبر]] گرامی‌اش [[دستور]] می‌دهد که [[صبر]] کند، همچنان که [[پیامبران]] [[اولواالعزم]] [[صبر]] کردند {{متن قرآن|فَاصْبِرْ كَمَا صَبَرَ أُولُو الْعَزْمِ مِنَ الرُّسُلِ}} و این خود اشاره به این معنا است که او نیز از [[اولواالعزم]] است، پس باید مانند آنان [[صبر]] کند. و معنای عزم در اینجا یا [[صبر]] است، همچنان که بعضی از مفسرین‌گفته‌اند و به [[آیه]] {{متن قرآن|وَلَمَنْ صَبَرَ وَغَفَرَ إِنَّ ذَلِكَ لَمِنْ عَزْمِ الْأُمُورِ}}<ref>«و هر آنکه شکیب ورزد و درگذرد بی‌گمان این از کارهایی است که آهنگ آن می‌کنند» سوره شوری، آیه ۴۳.</ref> استشهاد کرده‌اند. و یا به معنای عزم بر [[وفای به عهد]] است، عهدی که از [[انبیاء]] گرفته شده، همچنان که [[آیه]] {{متن قرآن|وَلَقَدْ عَهِدْنَا إِلَى آدَمَ مِنْ قَبْلُ فَنَسِيَ وَلَمْ نَجِدْ لَهُ عَزْمًا}}<ref>«و ما از پیش به آدم سفارش کردیم اما او از یاد برد و در وی عزمی نیافتیم» سوره طه، آیه ۱۱۵.</ref> به آن اشاره دارد. و یا به معنای عزیمت یعنی [[حکم]] و [[شریعت]] است. و بنا بر معنای سوم که [[حق]] هم همان است و در [[روایات ائمه اهل بیت]] {{عم}} به این معنا [[تفسیر]] شده، صاحبان [[حکم]] و [[شریعت]] پنج نفرند: [[نوح]]، [[ابراهیم]]، [[موسی]]، [[عیسی]] و [[محمد]] {{صل}}، برای اینکه [[قرآن]] صاحبان [[شریعت]] را همین پنج نفر دانسته می‌فرماید {{متن قرآن|شَرَعَ لَكُمْ مِنَ الدِّينِ مَا وَصَّى بِهِ نُوحًا وَالَّذِي أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ وَمَا وَصَّيْنَا بِهِ إِبْرَاهِيمَ وَمُوسَى وَعِيسَى}}<ref>«از دین، همان را برای شما بیان داشت که نوح را بدان سفارش کرده بود و نیز آنچه را که به تو وحی کردیم و آنچه را که به ابراهیم و موسی و عیسی، سفارش کردیم» سوره شوری، آیه ۱۳.</ref><ref>ترجمه تفسیر المیزان، ج۱۸، ص۳۳۱.</ref>.