ابوحبیب نباجی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ابن شهر آشوب' به 'ابنشهرآشوب') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
ابوجبیب نباجی<ref>عیون أخبار الرضا، ج۲، ص۲۱۰؛ الفصول المهمة، حر عاملی، ج۲، ص۹۷۷؛ کشف الغمه، ج۲، ص۸۳۱.</ref>، از دیار نباج، دهکدهای در [[سرزمین]] [[بصره]] منسوب به [[نباج بن عامر بن کریز]]، و یکی از منازل [[حاجیان]] بصره<ref>معجم البلدان، ج۵، ص۲۵۵؛ مسند الإمام الرضا {{ع}}، ص۵۴؛ مقدمه؛ جغرافیای تاریخی هجرت امام رضا {{ع}}، ص۲۶.</ref>، صاحب [[کتابی]] است که ابنمسکان آن را [[روایت]] کرده است<ref>رجال النجاشی، ص۴۵۸.</ref>. بسیاری دیگر از [[علمای رجال]]، به استناد داده او، به همین معرفی مختصر بسنده کردهاند<ref>خاتمة المستدرک، ج۹، ص۲۵۶؛ معجم رجال الحدیث، ج۲۲، ص۱۱۲؛ قاموس الرجال، ج۱۱، ص۲۶۹.</ref>. آقابزرگ این کتاب را در حوزه [[حدیث]] میداند که [[نجاشی]] آن را با شش واسطه نقل کرده است<ref>الذریعة إلی تصانیف الشیعة، ج۶، ص۳۰۷.</ref>. برخی وی را با تعابیر الناجیه<ref>نقد الرجال، ج۵، ص۱۳۷.</ref>، النباحی<ref>معجم رجال الحدیث، ج۲۲، ص۱۱۳.</ref>، الناجی<ref>طرائف المقال، ج۱، ص۶۳۸.</ref> و النیاحی<ref>قاموس الرجال، ج۱۰، ص۳۳۱.</ref> نیز [[شناسایی]] کردهاند که به نظر میرسد ناشی از خطای در استنساخ یا خلط میان افراد است که توضیح آن در ادامه میآید. | |||
[[شیخ طوسی]] در کتاب الرجال و الفهرست نامی از [[ابوحبیب]] به میان نیاورده که به [[زعم]] برخی ناشی از [[غفلت]] او بوده است<ref>قاموس الرجال، ج۱۱، ص۲۶۹.</ref>. به هر حال، از زیستنامه او اطلاع چندانی در دست نیست. نام وی تنها در یک روایت نسبتاً مفصل دیده میشود که [[شیخ صدوق]] آن را در زمره اخباری آورده است که دلالت بر [[امامت]] [[حضرت رضا]] {{ع}} دارد. این روایت ماجرای [[خواب]] ابوحبیب نباجی است که [[احمد بن زیاد بن جعفر همدانی]] از [[علی بن ابراهیم بن هاشم]] از [[محمد بن عیسی]] از او روایت کرده که شبی [[رسول خدا]] {{صل}} را به خواب دید که در مسجدی در روستای نباج که حاجیان هر سال [[منزل]] میکنند، آمد و او [[خدمت]] آن [[حضرت]] رسید و در مقابلش طبقی از خرمای صیحانی [[مدینه]] را دید. [[پیامبر]] {{صل}} مشتی از آن را که هجده عدد بود، به او داد. او میگوید: من پس از [[بیداری]]، آن را به مقدار [[عمر]] باقی ماندهام تعبیر کردم. به هر حال، بیست [[روز]] بعد از این ماجرا، وقتی مشغول [[کار در مزرعه]] بودم، خبر از آمدن [[امام رضا]] {{ع}} دادند و همچون دیگر [[مردم]] به دیدارش شتافتم. [[امام]] در همان [[مسجد]] و در همان محلی که [[پیامبر]] {{صل}} نشسته بود، جلوس کرد و طبقی از خرما پیش رویش نهاده شده بود. پیش رفتم و [[سلام]] کردم. امام مرا پیش خواند و مشتی از خرما به من داد که به همان تعداد، یعنی هجده عدد، بود و چون بیشتر [[طلب]] کردم، فرمود: اگر [[رسول خدا]] {{صل}} بیش از این به تو داده بود، ما نیز چنین میکردیم<ref>عیون أخبار الرضا {{ع}}، ج۲، ص۲۲۷؛ المناقب، ابنشهرآشوب، ج۳، ص۴۵۳؛ کشف الغمة، ج۲، ص۸۳۱.</ref>. | [[شیخ طوسی]] در کتاب الرجال و الفهرست نامی از [[ابوحبیب]] به میان نیاورده که به [[زعم]] برخی ناشی از [[غفلت]] او بوده است<ref>قاموس الرجال، ج۱۱، ص۲۶۹.</ref>. به هر حال، از زیستنامه او اطلاع چندانی در دست نیست. نام وی تنها در یک روایت نسبتاً مفصل دیده میشود که [[شیخ صدوق]] آن را در زمره اخباری آورده است که دلالت بر [[امامت]] [[حضرت رضا]] {{ع}} دارد. این روایت ماجرای [[خواب]] ابوحبیب نباجی است که [[احمد بن زیاد بن جعفر همدانی]] از [[علی بن ابراهیم بن هاشم]] از [[محمد بن عیسی]] از او روایت کرده که شبی [[رسول خدا]] {{صل}} را به خواب دید که در مسجدی در روستای نباج که حاجیان هر سال [[منزل]] میکنند، آمد و او [[خدمت]] آن [[حضرت]] رسید و در مقابلش طبقی از خرمای صیحانی [[مدینه]] را دید. [[پیامبر]] {{صل}} مشتی از آن را که هجده عدد بود، به او داد. او میگوید: من پس از [[بیداری]]، آن را به مقدار [[عمر]] باقی ماندهام تعبیر کردم. به هر حال، بیست [[روز]] بعد از این ماجرا، وقتی مشغول [[کار در مزرعه]] بودم، خبر از آمدن [[امام رضا]] {{ع}} دادند و همچون دیگر [[مردم]] به دیدارش شتافتم. [[امام]] در همان [[مسجد]] و در همان محلی که [[پیامبر]] {{صل}} نشسته بود، جلوس کرد و طبقی از خرما پیش رویش نهاده شده بود. پیش رفتم و [[سلام]] کردم. امام مرا پیش خواند و مشتی از خرما به من داد که به همان تعداد، یعنی هجده عدد، بود و چون بیشتر [[طلب]] کردم، فرمود: اگر [[رسول خدا]] {{صل}} بیش از این به تو داده بود، ما نیز چنین میکردیم<ref>عیون أخبار الرضا {{ع}}، ج۲، ص۲۲۷؛ المناقب، ابنشهرآشوب، ج۳، ص۴۵۳؛ کشف الغمة، ج۲، ص۸۳۱.</ref>. |