سبیل الله در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

این اصطلاح [[قرآنی]]، در [[کلام]] و [[فقه]] نیز کاربرد دارد<ref>فرهنگ معارف اسلامی، ص۹۸۵.</ref>. گاهی نیز مقصود از سبیل‌الله، طریقی [[تکوینی]] است که [[خدا]] پیمودن آن را به موجودی [[الهام]] می‌کند، چنان‌که زنبور عسل پس از خوردن از میوه‌های گوناگون، با [[الهام الهی]] عسل تولید کرده، آن را در کندو ذخیره می‌کند. {{متن قرآن|ثُمَّ كُلِي مِنْ كُلِّ الثَّمَرَاتِ فَاسْلُكِي سُبُلَ رَبِّكِ ذُلُلًا يَخْرُجُ مِنْ بُطُونِهَا شَرَابٌ مُخْتَلِفٌ أَلْوَانُهُ فِيهِ شِفَاءٌ لِلنَّاسِ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَةً لِقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ}}<ref>«سپس از (گل) همه میوه‌ها بخور و راه‌های هموار پروردگارت را بپوی! (آنگاه) از شکمش شهدی با رنگ‌های گوناگون برمی‌آید که در آن برای مردم درمانی است، بی‌گمان در این، نشانه‌ای است برای گروهی که می‌اندیشند» سوره نحل، آیه ۶۹.</ref><ref>التفسیر الکبیر، ج۲۰، ص۲۳۷-۲۳۸؛ المیزان، ج۱۲، ص۲۹۳.</ref>.

در برابر [[سبیل الله]]، [[سبیل]] [[طاغوت]] {{متن قرآن|سَبِيلِ الطَّاغُوتِ}}<ref> سوره نساء، آیه ۷۶.</ref> و [[سبیل]] غی و [[گمراهی]] است {{متن قرآن|سَبِيلَ الْغَيِّ}}<ref> سوره اعراف، آیه ۱۴۶.</ref>. در [[آیات]] یاد شده، ضمن [[ستایش]] فراوان از پیمودن [[سبیل الله]] به مباحث دیگری مانند [[تبیین]] ماهیت و ذکر برخی از مصادیق آن، آثار پیمودن [[راه خدا]] و نکوهش و بیان پیامدهای رویگردانی، بازداشتن و [[انحراف]] از آن پرداخته شده است.