زبور: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[زبور در قرآن]] - [[زبور در کلام اسلامی]] - [[زبور در معارف مهدوی]]| پرسش مرتبط = }} | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[زبور در قرآن]] - [[زبور در کلام اسلامی]] - [[زبور در معارف مهدوی]]| پرسش مرتبط = }} | ||
== | |||
== معناشناسی == | |||
زبور از نظر لغوی به معنای نوشته و کتاب و در اصطلاح نام کتابی است که بر [[حضرت داوود]] {{ع}} از [[پیامبران بنی‌اسرائیل]] نازل گشت. زبور به زبان عبری است و سراسر، [[اندرز]] و [[دعا]] و [[مناجات]] با [[خداوند متعال]] و [[تجلیل]] [[مقام]] ربوبی است و پس از تورات [[نزول]] شده است<ref>اعلام القرآن، ص۳۴۶ ـ ۳۴۷؛ معارف و معاریف، ج۳، ص۱۱۱۳.</ref>. بنابر [[روایات اسلامی]]، وجه تسمیۀ این کتاب آن است که به صورت مجموعه‌ای مکتوب بر [[الواح]] فرود آمده است<ref>مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج۱۴، ص۳۳.</ref>. [[قرآن کریم]] سه بار از زبور یاد کرده و از برخی ویژگی‌های آن سخن گفته است. در [[آیات قرآنی]] تصریح شده است زبور، کتاب [[داوود]] {{ع}} است<ref>{{متن قرآن|إِنَّا أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ كَمَا أَوْحَيْنَا إِلَى نُوحٍ وَالنَّبِيِّينَ مِنْ بَعْدِهِ وَأَوْحَيْنَا إِلَى إِبْرَاهِيمَ وَإِسْمَاعِيلَ وَإِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ وَالْأَسْبَاطِ وَعِيسَى وَأَيُّوبَ وَيُونُسَ وَهَارُونَ وَسُلَيْمَانَ وَآتَيْنَا دَاوُودَ زَبُورًا}}«ما به تو همان‌گونه وحی فرستادیم که به نوح و پیامبران پس از وی، و به ابراهیم و اسماعیل و اسحاق و یعقوب و اسباط و عیسی و ایوب و یونس و هارون و سلیمان وحی فرستادیم و به داود زبور دادیم» سوره نساء، آیه ۱۶۳.</ref>.<ref>ر. ک: [[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۲۷۵.</ref> | زبور از نظر لغوی به معنای نوشته و کتاب و در اصطلاح نام کتابی است که بر [[حضرت داوود]] {{ع}} از [[پیامبران بنی‌اسرائیل]] نازل گشت. زبور به زبان عبری است و سراسر، [[اندرز]] و [[دعا]] و [[مناجات]] با [[خداوند متعال]] و [[تجلیل]] [[مقام]] ربوبی است و پس از تورات [[نزول]] شده است<ref>اعلام القرآن، ص۳۴۶ ـ ۳۴۷؛ معارف و معاریف، ج۳، ص۱۱۱۳.</ref>. بنابر [[روایات اسلامی]]، وجه تسمیۀ این کتاب آن است که به صورت مجموعه‌ای مکتوب بر [[الواح]] فرود آمده است<ref>مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج۱۴، ص۳۳.</ref>. [[قرآن کریم]] سه بار از زبور یاد کرده و از برخی ویژگی‌های آن سخن گفته است. در [[آیات قرآنی]] تصریح شده است زبور، کتاب [[داوود]] {{ع}} است<ref>{{متن قرآن|إِنَّا أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ كَمَا أَوْحَيْنَا إِلَى نُوحٍ وَالنَّبِيِّينَ مِنْ بَعْدِهِ وَأَوْحَيْنَا إِلَى إِبْرَاهِيمَ وَإِسْمَاعِيلَ وَإِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ وَالْأَسْبَاطِ وَعِيسَى وَأَيُّوبَ وَيُونُسَ وَهَارُونَ وَسُلَيْمَانَ وَآتَيْنَا دَاوُودَ زَبُورًا}}«ما به تو همان‌گونه وحی فرستادیم که به نوح و پیامبران پس از وی، و به ابراهیم و اسماعیل و اسحاق و یعقوب و اسباط و عیسی و ایوب و یونس و هارون و سلیمان وحی فرستادیم و به داود زبور دادیم» سوره نساء، آیه ۱۶۳.</ref>.<ref>ر. ک: [[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۲۷۵.</ref> | ||
| خط ۸: | خط ۹: | ||
باید توجه داشت [[کتاب‌های آسمانی]] بر دو دسته‌اند: یک دسته [[احکام]] [[تشریعی]] ویژه‌ای دارند و از آیینی نو سخن می‌گویند و دیگر، کتاب‌هایی که [[احکام]] جدیدی در خود ندارند؛ بلکه بیش‌تر به موضوعات و مسائل [[اخلاقی]] می‌پردازند. زبور از دستۀ دوم است<ref>[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی، ناصر]]، [[تفسیر نمونه (کتاب)|تفسیر نمونه]]، ج ۴، ص ۲۱۴.</ref>. [[گواه]] بر این [[حقیقت]] این است که، [[مزامیر]] در ضمن [[عهد]] عتیق و پس از [[تورات]] جای دارد و حالت مستقل ندارد<ref>کتاب مقدس، ۸۳۰.</ref>. | باید توجه داشت [[کتاب‌های آسمانی]] بر دو دسته‌اند: یک دسته [[احکام]] [[تشریعی]] ویژه‌ای دارند و از آیینی نو سخن می‌گویند و دیگر، کتاب‌هایی که [[احکام]] جدیدی در خود ندارند؛ بلکه بیش‌تر به موضوعات و مسائل [[اخلاقی]] می‌پردازند. زبور از دستۀ دوم است<ref>[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی، ناصر]]، [[تفسیر نمونه (کتاب)|تفسیر نمونه]]، ج ۴، ص ۲۱۴.</ref>. [[گواه]] بر این [[حقیقت]] این است که، [[مزامیر]] در ضمن [[عهد]] عتیق و پس از [[تورات]] جای دارد و حالت مستقل ندارد<ref>کتاب مقدس، ۸۳۰.</ref>. | ||
[[یهودیان]] و [[مسیحیان]] خود معترف اند که از ۱۵۰ مزمور در [[عهد عتیق]]، تنها ۷۱ یا ۷۳ مزمور را می‌توان به [[داوود]] {{ع}} نسبت داد و دیگر [[مزامیر]] در سالیان دیگر افزوده شده‌اند<ref>قاموس کتاب مقدس، ۸۰۰ ـ۷۹۶؛ تاریخ مختصر ادیان بزرگ، ص ۲۷۹ ـ ۲۸۰.</ref>. [[مزامیر]] از آغاز تا انجام به صورت [[شعر]] است و بخش بزرگ آن به [[دعا]] و [[پرستش]] می‌پردازد. [[مزامیر]] را نمی‌توان مجموعه‌ای مدون از آموزه‌های الهیاتی دانست. الهیات [[مزامیر]]، بیش‌تر بر حالت اعتراف و مبتنی بر [[حمد]] و ثنا است نه نظام‌مند و استدلالی، از این رو نمی‌توان با خلاصه کردن این الهیات یا [[بیان]] آن به گونۀ عینی، تصویری درست از آن به دست داد؛ زیرا هر گونه جمع‌بندی [[مزامیر]]، مشکلاتی ایجاد میکند. [[مزامیر]]، مجموعه‌ای بزرگ از قطعات مستقل و مختلفی است که برای اهداف گوناگون و در قرون متمادی نوشته شده‌اند با فراهم آوردن تلخیصی از [[مزامیر]] نه تنها کامل نمی‌شود بلکه از پاره‌ای جهات هم تصنعی جلوه میکند<ref>دائرة المعارف کتاب مقدس، ۱۹۶.</ref>. این همه، حکایت از آن دارد که کتاب زبور فعلی را نمی‌توان یک کتاب [[شریعت]] و کاملًا آسمانی پنداشت<ref>ر. ک: [[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۲۷۶.</ref>. | [[یهودیان]] و [[مسیحیان]] خود معترف اند که از ۱۵۰ مزمور در [[عهد عتیق]]، تنها ۷۱ یا ۷۳ مزمور را می‌توان به [[داوود]] {{ع}} نسبت داد و دیگر [[مزامیر]] در سالیان دیگر افزوده شده‌اند<ref>قاموس کتاب مقدس، ۸۰۰ ـ۷۹۶؛ تاریخ مختصر ادیان بزرگ، ص ۲۷۹ ـ ۲۸۰.</ref>. [[مزامیر]] از آغاز تا انجام به صورت [[شعر]] است و بخش بزرگ آن به [[دعا]] و [[پرستش]] می‌پردازد. [[مزامیر]] را نمی‌توان مجموعه‌ای مدون از آموزه‌های الهیاتی دانست. الهیات [[مزامیر]]، بیش‌تر بر حالت اعتراف و مبتنی بر [[حمد]] و ثنا است نه نظام‌مند و استدلالی، از این رو نمی‌توان با خلاصه کردن این الهیات یا [[بیان]] آن به گونۀ عینی، تصویری درست از آن به دست داد؛ زیرا هر گونه جمع‌بندی [[مزامیر]]، مشکلاتی ایجاد میکند. [[مزامیر]]، مجموعه‌ای بزرگ از قطعات مستقل و مختلفی است که برای اهداف گوناگون و در قرون متمادی نوشته شده‌اند با فراهم آوردن تلخیصی از [[مزامیر]] نه تنها کامل نمی‌شود بلکه از پاره‌ای جهات هم تصنعی جلوه میکند<ref>دائرة المعارف کتاب مقدس، ۱۹۶.</ref>. این همه، حکایت از آن دارد که کتاب زبور فعلی را نمی‌توان یک کتاب [[شریعت]] و کاملًا آسمانی پنداشت<ref>ر.ک: [[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۲۷۶.</ref>. | ||
== زبور و [[مهدویت]] == | == زبور و [[مهدویت]] == | ||
کتاب زبور جزء اموالی است که [[میراث]] [[انبیاء]] محسوب می‌‌شود و به [[پیامبر اسلام]] {{صل}} رسیده و اکنون نزد [[امام زمان]] {{ع}} است و در [[زمان ظهور]] آن [[حضرت]]، کتاب زبور را به همراه سایر [[کتب آسمانی]] از غاری در [[انطاکیه]] خارج خواهد نمود. در کتاب زبور فعلی که میان کتب [[عهد عتیق]] پراکنده است به [[ظهور منجی]] در [[آخرالزمان]] اشاره میکند و [[قرآن کریم]] نیز این [[بشارت]] را یادآور شده است: {{متن قرآن|وَلَقَدْ كَتَبْنَا فِي الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الْأَرْضَ يَرِثُهَا عِبَادِيَ الصَّالِحُونَ}}<ref>«و در زبور پس از تورات نگاشته‌ایم که بی‌گمان زمین را بندگان شایسته من به ارث خواهند برد» سوره انبیاء، آیه ۱۰۵.</ref>. در زبور نیز بدین گونه یاد شده است: «شرورها نابود می‌‌شوند و کسانی که به [[خداوند]] تکیه دارند [[وارث زمین]] خواهند شد»<ref>عهد عتیق: کتاب مزامیر، مزمور ۳۷.</ref>.<ref>ر. ک: [[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص ۳۲۹.</ref> از این [[حقیقت]] روشن می‌‌شود بخش‌هایی از زبور هنوز در [[کتاب مقدس]] وجود دارد که از [[تحریف]] دور مانده است<ref>[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی، ناصر]]، [[تفسیر نمونه (کتاب)|تفسیر نمونه]]، ج۱۳، ص ۵۲۰.</ref>.<ref>ر. ک: [[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۲۷۶.</ref> | کتاب زبور جزء اموالی است که [[میراث]] [[انبیاء]] محسوب می‌‌شود و به [[پیامبر اسلام]] {{صل}} رسیده و اکنون نزد [[امام زمان]] {{ع}} است و در [[زمان ظهور]] آن [[حضرت]]، کتاب زبور را به همراه سایر [[کتب آسمانی]] از غاری در [[انطاکیه]] خارج خواهد نمود. در کتاب زبور فعلی که میان کتب [[عهد عتیق]] پراکنده است به [[ظهور منجی]] در [[آخرالزمان]] اشاره میکند و [[قرآن کریم]] نیز این [[بشارت]] را یادآور شده است: {{متن قرآن|وَلَقَدْ كَتَبْنَا فِي الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الْأَرْضَ يَرِثُهَا عِبَادِيَ الصَّالِحُونَ}}<ref>«و در زبور پس از تورات نگاشته‌ایم که بی‌گمان زمین را بندگان شایسته من به ارث خواهند برد» سوره انبیاء، آیه ۱۰۵.</ref>. در زبور نیز بدین گونه یاد شده است: «شرورها نابود می‌‌شوند و کسانی که به [[خداوند]] تکیه دارند [[وارث زمین]] خواهند شد»<ref>عهد عتیق: کتاب مزامیر، مزمور ۳۷.</ref>.<ref>ر. ک: [[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص ۳۲۹.</ref> از این [[حقیقت]] روشن می‌‌شود بخش‌هایی از زبور هنوز در [[کتاب مقدس]] وجود دارد که از [[تحریف]] دور مانده است<ref>[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی، ناصر]]، [[تفسیر نمونه (کتاب)|تفسیر نمونه]]، ج۱۳، ص ۵۲۰.</ref>.<ref>ر.ک: [[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۲۷۶.</ref> | ||
== پرسش مستقیم == | == پرسش مستقیم == | ||
| خط ۱۹: | خط ۲۰: | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
#[[پرونده:1414.jpg|22px]] [[فرهنگ شیعه (کتاب)|'''فرهنگ شیعه''']] | #[[پرونده:1414.jpg|22px]] [[فرهنگ شیعه (کتاب)|'''فرهنگ شیعه''']] | ||
#[[پرونده:13681151.jpg|22px]] [[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|'''فرهنگنامه آخرالزمان''']] | #[[پرونده:13681151.jpg|22px]] [[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|'''فرهنگنامه آخرالزمان''']] | ||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||