سوره انشقاق در علوم قرآنی: تفاوت میان نسخه‌ها

سوره انشقاق در علوم قرآنی (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۶ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۵۸

۴ بایت حذف‌شده ، ۶ مارس

←‏محتوای سوره

دیداریویکی‌متن

Bahmani

مدیران

۱۱۲٬۸۶۰

ویرایش

@@ خط ۱۸: / خط ۱۸: @@
 # آیات: {{متن قرآن|إِذَا السَّمَاء انشَقَّتْ وَأَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَحُقَّتْ وَإِذَا الأَرْضُ مُدَّتْ وَأَلْقَتْ مَا فِيهَا وَتَخَلَّتْ وَأَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَحُقَّتْ}}<ref>«هنگامی که آسمان شکاف بردارد، و گوش به (فرمان) پروردگارش بسپارد و (همین) او را سزیده باد، و هنگامی که زمین کشیده شود، و هر چه درون آن است فرا افکند و تهی گردد، و گوش به (فرمان) پروردگارش سپارد و (همین) او را سزیده باد؛ (آنگاه رستخیز برپا شود).» سوره انشقاق، آیه ۱-۵.</ref> با بیان حوادث هولناک پایان این [[جهان]]، به برپایی [[روز قیامت]] اشاره دارد.
 # در آیه {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الْإِنْسَانُ إِنَّكَ كَادِحٌ إِلَى رَبِّكَ كَدْحًا فَمُلَاقِيهِ}}<ref>«ای انسان! بی‌گمان تو به سوی پروردگارت سخت کوشنده‌ای، پس به لقای او خواهی رسید» سوره انشقاق، آیه ۶.</ref> می‌فرماید: برای [[انسان]] سیری است به سوی پروردگارش و او در این مسیر تا آنجا پیش می‌رود که پروردگارش را [[ملاقات]] کند.
-# در آیات: {{متن قرآن| فَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِيَمِينِهِ فَسَوْفَ يُحَاسَبُ حِسَابًا يَسِيرًا وَيَنقَلِبُ إِلَى أَهْلِهِ مَسْرُورًا وَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ وَرَاء ظَهْرِهِ فَسَوْفَ يَدْعُو ثُبُورًا وَيَصْلَى سَعِيرًا }}<ref>«اما آن کس که کارنامه‌اش را به دست راست وی دهند، به زودی با حسابی آسان به حساب او رسیدگی می‌شود، و شادان نزد خانواده‌اش باز می‌گردد، و اما آنکه کارنامه‌اش را از پس پشت وی به او دهند، به زودی (به لابه)، مرگ (خود) را فرا می‌خواند، و بر آتشی افروخته درمی‌آید» سوره انشقاق، آیه ۷-۱۲.</ref> ملاک [[پاداش]] در [[روز رستاخیز]] را [[نامه عمل]] می‌داند که براساس آن به حساب [[انسان‌ها]] رسیدگی می‌شود.
+# در آیات: {{متن قرآن| فَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِيَمِينِهِ فَسَوْفَ يُحَاسَبُ حِسَابًا يَسِيرًا وَيَنقَلِبُ إِلَى أَهْلِهِ مَسْرُورًا وَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ وَرَاء ظَهْرِهِ فَسَوْفَ يَدْعُو ثُبُورًا وَيَصْلَى سَعِيرًا }}<ref>«اما آن کس که کارنامه‌اش را به دست راست وی دهند، به زودی با حسابی آسان به حساب او رسیدگی می‌شود، و شادان نزد خانواده‌اش باز می‌گردد، و اما آنکه کارنامه‌اش را از پس پشت وی به او دهند، به زودی (به لابه)، مرگ (خود) را فرا می‌خواند، و بر آتشی افروخته درمی‌آید» سوره انشقاق، آیه ۷-۱۲.</ref> ملاک [[پاداش]] در [[روز رستاخیز]] را نامه عمل می‌داند که براساس آن به حساب [[انسان‌ها]] رسیدگی می‌شود.
 # در [[آیات]]: {{متن قرآن|إِنَّهُ كَانَ فِي أَهْلِهِ مَسْرُورًا إِنَّهُ ظَنَّ أَن لَّن يَحُورَ بَلَى إِنَّ رَبَّهُ كَانَ بِهِ بَصِيرًا }}<ref>«بی‌گمان، او در میان خانواده‌اش شادان بود، او می‌پنداشت هرگز (به پیشگاه خداوند) باز نمی‌گردد. چرا، (باز می‌گردد) به راستی پروردگارش بر (احوال) او بیناست» سوره انشقاق، آیه ۱۳-۱۵.</ref> [[خوشحالی]] از [[کفر]] و [[گناه]] و نیز [[گمان]] به عدم [[معاد]] و بازگشت پس از [[مرگ]] را دو علّت برای [[عذاب]] بدکاران می‌شمارد و احاطه همه جانبه [[ربّ]] العزّه به تمامی [[رفتارها]] و پندارهای [[انسان]] را یادآور می‌شود.
 # در آیات: {{متن قرآن|فَلا أُقْسِمُ بِالشَّفَقِ وَاللَّيْلِ وَمَا وَسَقَ وَالْقَمَرِ إِذَا اتَّسَقَ لَتَرْكَبُنَّ طَبَقًا عَن طَبَقٍ }}<ref>«پس، نه، سوگند به سرخی شامگاه افق، و سوگند به شب و آنچه فرا پوشاند، و سوگند به ماه چون کامل گردد، که شما از حالی به حالی دیگرگون می‌شوید» سوره انشقاق، آیه ۱۶-۱۹.</ref> با ۴ [[سوگند]]، به مراحل [[سیر]] انسان در [[دنیا]] و [[آخرت]] و انتقالش از حالی به حال دیگر اشاره می‌کند.