تفسیر میثم تمار: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = میثم تمار | |||
| عنوان مدخل = | |||
| مداخل مرتبط = | |||
| پرسش مرتبط = | |||
}} | |||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
[[آقا بزرگ تهرانی]] از این کتاب خبر داده و در معرفی آن گفته است: «[[تفسیر]] [[میثم تمار]] بعضی از مطالبی است که وی از [[امیر مؤمنان]] {{ع}} آموخته است»<ref>ر. ک: آقا بزرگ تهرانی، الذریعة، ج۴، ص۳۱۷، رقم ۱۳۳۹.</ref> برحسب نقل برخی [[روایات]]، [[پسران]] میثم «صالح» و «یعقوب» گاهی سخنی از [[امام علی]] {{ع}} را بهعنوان مطلبی که در کتاب [[پدر]] خود یافتهاند، نقل میکردهاند؛ برای مثال، در [[امالی شیخ صدوق]] از یعقوب - فرزند میثم - نقل شده که گفت: بر [[ابو جعفر امام باقر]] {{ع}} وارد شدم، به آن [[حضرت]] عرض کردم: فدایت شوم ای [[پسر رسول خدا]]! من در کتابهای پدرم یافتم که [[امام علی]] {{ع}} به پدرم میثم فرمود: {{متن حدیث|أَحْبِبْ حَبِيبَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ إِنْ كَانَ فَاسِقاً زَانِياً، وَ أَبْغِضْ مُبْغِضَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ إِنْ كَانَ صَوَّاماً قَوَّاماً، فَإِنِّي سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ {{صل}} وَ هُوَ يَقُول {{متن قرآن|الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ أُولَئِكَ هُمْ خَيْرُ الْبَرِيَّةِ}}<ref>«بیگمان آنانکه ایمان آوردهاند و کردارهایی شایسته کردهاند، بهترین آفریدگانند» سوره بینه، آیه ۷.</ref>، ثُمَّ الْتَفَتَ إِلَيَّ وَ قَالَ: هُمْ وَ اللَّهِ أَنْتَ وَ شِيعَتُكَ يَا عَلِيُّ، وَ مِيعَادُكَ وَ مِيعَادُهُمُ الْحَوْضُ غَداً، غُرّاً مُحَجَّلِينَ، مُكْتَحِلِينَ مُتَوَّجِينَ}} [[ابو جعفر]] {{ع}} فرمود این مطلب، به همین صورت در «[[کتاب علی]]» دیده میشود<ref>حویزی، نورالثقلین، ج۵، ص۶۴۴ ح۱۳؛ نمونه دیگر را در همان، ج۴، ص۲۳۴، ح۶ بنگرید.</ref>. به نظر میرسد منظور از کتاب میثم در این روایات همان تفسیر میثم است، بهخصوص که برخی مطالب نقل شده در آن، [[روایات تفسیری]] و مربوط به [[آیات]] است.<ref>[[علی اکبر بابایی|بابایی، علی اکبر]]، [[تاریخ تفسیر قرآن (کتاب)|تاریخ تفسیر قرآن]]، ص ۳۷۰.</ref> | [[آقا بزرگ تهرانی]] از این کتاب خبر داده و در معرفی آن گفته است: «[[تفسیر]] [[میثم تمار]] بعضی از مطالبی است که وی از [[امیر مؤمنان]] {{ع}} آموخته است»<ref>ر. ک: آقا بزرگ تهرانی، الذریعة، ج۴، ص۳۱۷، رقم ۱۳۳۹.</ref> برحسب نقل برخی [[روایات]]، [[پسران]] میثم «صالح» و «یعقوب» گاهی سخنی از [[امام علی]] {{ع}} را بهعنوان مطلبی که در کتاب [[پدر]] خود یافتهاند، نقل میکردهاند؛ برای مثال، در [[امالی شیخ صدوق]] از یعقوب - فرزند میثم - نقل شده که گفت: بر [[ابو جعفر امام باقر]] {{ع}} وارد شدم، به آن [[حضرت]] عرض کردم: فدایت شوم ای [[پسر رسول خدا]]! من در کتابهای پدرم یافتم که [[امام علی]] {{ع}} به پدرم میثم فرمود: {{متن حدیث|أَحْبِبْ حَبِيبَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ إِنْ كَانَ فَاسِقاً زَانِياً، وَ أَبْغِضْ مُبْغِضَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ إِنْ كَانَ صَوَّاماً قَوَّاماً، فَإِنِّي سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ {{صل}} وَ هُوَ يَقُول {{متن قرآن|الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ أُولَئِكَ هُمْ خَيْرُ الْبَرِيَّةِ}}<ref>«بیگمان آنانکه ایمان آوردهاند و کردارهایی شایسته کردهاند، بهترین آفریدگانند» سوره بینه، آیه ۷.</ref>، ثُمَّ الْتَفَتَ إِلَيَّ وَ قَالَ: هُمْ وَ اللَّهِ أَنْتَ وَ شِيعَتُكَ يَا عَلِيُّ، وَ مِيعَادُكَ وَ مِيعَادُهُمُ الْحَوْضُ غَداً، غُرّاً مُحَجَّلِينَ، مُكْتَحِلِينَ مُتَوَّجِينَ}} [[ابو جعفر]] {{ع}} فرمود این مطلب، به همین صورت در «[[کتاب علی]]» دیده میشود<ref>حویزی، نورالثقلین، ج۵، ص۶۴۴ ح۱۳؛ نمونه دیگر را در همان، ج۴، ص۲۳۴، ح۶ بنگرید.</ref>. به نظر میرسد منظور از کتاب میثم در این روایات همان تفسیر میثم است، بهخصوص که برخی مطالب نقل شده در آن، [[روایات تفسیری]] و مربوط به [[آیات]] است.<ref>[[علی اکبر بابایی|بابایی، علی اکبر]]، [[تاریخ تفسیر قرآن (کتاب)|تاریخ تفسیر قرآن]]، ص ۳۷۰.</ref> | ||
{{تفسیر}} | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
خط ۱۵: | خط ۲۰: | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:تفسیر]] | [[رده:تفسیر]] | ||