پرش به محتوا

تفسیر میثم تمار: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[میثم تمار]]''' است. </div>
| موضوع مرتبط = میثم تمار
| عنوان مدخل  =
| مداخل مرتبط =
| پرسش مرتبط  =
}}


== مقدمه ==
== مقدمه ==
[[آقا بزرگ تهرانی]] از این کتاب خبر داده و در معرفی آن گفته است: «[[تفسیر]] [[میثم تمار]] بعضی از مطالبی است که وی از [[امیر مؤمنان]] {{ع}} آموخته است»<ref>ر. ک: آقا بزرگ تهرانی، الذریعة، ج۴، ص۳۱۷، رقم ۱۳۳۹.</ref> برحسب نقل برخی [[روایات]]، [[پسران]] میثم «صالح» و «یعقوب» گاهی سخنی از [[امام علی]] {{ع}} را به‌عنوان مطلبی که در کتاب [[پدر]] خود یافته‌اند، نقل می‌کرده‌اند؛ برای مثال، در [[امالی شیخ صدوق]] از یعقوب - فرزند میثم - نقل شده که گفت: بر [[ابو جعفر امام باقر]] {{ع}} وارد شدم، به آن [[حضرت]] عرض کردم: فدایت شوم ای [[پسر رسول خدا]]! من در کتاب‌های پدرم یافتم که [[امام علی]] {{ع}} به پدرم میثم فرمود: {{متن حدیث|أَحْبِبْ حَبِيبَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ إِنْ كَانَ فَاسِقاً زَانِياً، وَ أَبْغِضْ مُبْغِضَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ إِنْ كَانَ صَوَّاماً قَوَّاماً، فَإِنِّي سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ {{صل}} وَ هُوَ يَقُول {{متن قرآن|الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ أُولَئِكَ هُمْ خَيْرُ الْبَرِيَّةِ}}<ref>«بی‌گمان آنانکه ایمان آورده‌اند و کردارهایی شایسته کرده‌اند، بهترین آفریدگانند» سوره بینه، آیه ۷.</ref>، ثُمَّ الْتَفَتَ إِلَيَّ وَ قَالَ: هُمْ وَ اللَّهِ أَنْتَ وَ شِيعَتُكَ يَا عَلِيُّ، وَ مِيعَادُكَ وَ مِيعَادُهُمُ الْحَوْضُ غَداً، غُرّاً مُحَجَّلِينَ، مُكْتَحِلِينَ مُتَوَّجِينَ}} [[ابو جعفر]] {{ع}} فرمود این مطلب، به همین صورت در «[[کتاب علی]]» دیده می‌شود<ref>حویزی، نورالثقلین، ج۵، ص۶۴۴ ح۱۳؛ نمونه دیگر را در همان، ج۴، ص۲۳۴، ح۶ بنگرید.</ref>. به نظر می‌رسد منظور از کتاب میثم در این روایات همان تفسیر میثم است، به‌خصوص که برخی مطالب نقل شده در آن، [[روایات تفسیری]] و مربوط‍ به [[آیات]] است.<ref>[[علی اکبر بابایی|بابایی، علی اکبر]]، [[تاریخ تفسیر قرآن (کتاب)|تاریخ تفسیر قرآن]]، ص ۳۷۰.</ref>
[[آقا بزرگ تهرانی]] از این کتاب خبر داده و در معرفی آن گفته است: «[[تفسیر]] [[میثم تمار]] بعضی از مطالبی است که وی از [[امیر مؤمنان]] {{ع}} آموخته است»<ref>ر. ک: آقا بزرگ تهرانی، الذریعة، ج۴، ص۳۱۷، رقم ۱۳۳۹.</ref> برحسب نقل برخی [[روایات]]، [[پسران]] میثم «صالح» و «یعقوب» گاهی سخنی از [[امام علی]] {{ع}} را به‌عنوان مطلبی که در کتاب [[پدر]] خود یافته‌اند، نقل می‌کرده‌اند؛ برای مثال، در [[امالی شیخ صدوق]] از یعقوب - فرزند میثم - نقل شده که گفت: بر [[ابو جعفر امام باقر]] {{ع}} وارد شدم، به آن [[حضرت]] عرض کردم: فدایت شوم ای [[پسر رسول خدا]]! من در کتاب‌های پدرم یافتم که [[امام علی]] {{ع}} به پدرم میثم فرمود: {{متن حدیث|أَحْبِبْ حَبِيبَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ إِنْ كَانَ فَاسِقاً زَانِياً، وَ أَبْغِضْ مُبْغِضَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ إِنْ كَانَ صَوَّاماً قَوَّاماً، فَإِنِّي سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ {{صل}} وَ هُوَ يَقُول {{متن قرآن|الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ أُولَئِكَ هُمْ خَيْرُ الْبَرِيَّةِ}}<ref>«بی‌گمان آنانکه ایمان آورده‌اند و کردارهایی شایسته کرده‌اند، بهترین آفریدگانند» سوره بینه، آیه ۷.</ref>، ثُمَّ الْتَفَتَ إِلَيَّ وَ قَالَ: هُمْ وَ اللَّهِ أَنْتَ وَ شِيعَتُكَ يَا عَلِيُّ، وَ مِيعَادُكَ وَ مِيعَادُهُمُ الْحَوْضُ غَداً، غُرّاً مُحَجَّلِينَ، مُكْتَحِلِينَ مُتَوَّجِينَ}} [[ابو جعفر]] {{ع}} فرمود این مطلب، به همین صورت در «[[کتاب علی]]» دیده می‌شود<ref>حویزی، نورالثقلین، ج۵، ص۶۴۴ ح۱۳؛ نمونه دیگر را در همان، ج۴، ص۲۳۴، ح۶ بنگرید.</ref>. به نظر می‌رسد منظور از کتاب میثم در این روایات همان تفسیر میثم است، به‌خصوص که برخی مطالب نقل شده در آن، [[روایات تفسیری]] و مربوط‍ به [[آیات]] است.<ref>[[علی اکبر بابایی|بابایی، علی اکبر]]، [[تاریخ تفسیر قرآن (کتاب)|تاریخ تفسیر قرآن]]، ص ۳۷۰.</ref>


{{تفسیر}}
== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
خط ۱۵: خط ۲۰:
== پانویس ==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
{{تفسیر}}


[[رده:تفسیر]]
[[رده:تفسیر]]
[[رده:تفسیر میثم تمار]]
[[رده:میثم تمار]]
۱۰۷٬۱۹۴

ویرایش