حریز بن عبدالله ازدی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[حریز بن عبدالله ازدی در تراجم و رجال]]| پرسش مرتبط = }} | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = اصحاب امام صادق| عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[حریز بن عبدالله ازدی در تراجم و رجال]]| پرسش مرتبط = }} | ||
== آشنایی اجمالی == | == آشنایی اجمالی == | ||
[[ابومحمد حریز بن عبدالله بن حسین سجستانی کوفی أزدی]] از [[موالی]] [[قبیله ازد]]<ref>رجال الطوسی ۸۱.</ref> و از [[اعراب]] [[اهل کوفه]] بود.<ref>اختیار معرفة الرجال ۳۸۵.</ref> [[لقب]] [[سجستانی]] وی بدان سبب است که برای [[تجارت]] روغن و [[زیتون]] سفرهای زیادی به [[سجستان]] (سیستان کنونی) داشته است.<ref>رجال النجاشی ۱/۳۴۰.</ref> حریز از [[اصحاب امام صادق]]{{ع}} بود<ref>رجال الطوسی ۱۸۱.</ref> و از آن حضرت و بزرگانی چون [[زراره]] و [[محمد بن مسلم]] [[روایت]] کرده است.<ref>اختیار معرفة الرجال ۱۶۳، ۱۷۹ و ۲۱۶ الاکمال ۲/۸۶.</ref> برخی معتقدند که از [[امام کاظم]]{{ع}} نیز روایاتی نقل کرده، ولی [[نجاشی]] آن را [[تأیید]] نمی‌کند.<ref>رجال النجاشی ۱/۳۴۰.</ref> الندیم می‌‌نویسد که وی از [[فقهای شیعه]] بود که از [[ائمه]]{{ع}} [[فقه]] را روایت کرده‌اند.<ref>رجال النجاشی ۱/۳۴۰.</ref> [[کشی]] و [[نجاشی]] نقل کرده‌اند که [[امام صادق]]{{ع}} حریز را به حضور خود نپذیرفت<ref>اختیار معرفة الرجال ۳۳۶ و ۳۸۴ رجال النجاشی ۱/۳۴۰.</ref> و شاید به همین سبب وی را [[ضعیف]] دانسته‌اند البته [[علامه]] این عمل [[امام]]{{ع}} را دلیل بر [[ضعف]] او ندانسته و به دلیل آنکه سرّ این کار معلوم نیست، بر وجوه دیگری حمل کرده است.<ref>خلاصة الاقوال ۶۳.</ref> حریز دارای شاگردانی نیز بوده است که از وی [[حدیث]] شنیده و نقل کرده‌اند که برخی از اینان عبارت‌اند از: [[حماد بن عیسی]]<ref>الفهرست (طوسی) ۶۲.</ref> [[محمد بن ابی عمیر]] و [[علی بن رباط]].<ref>الاکمال ۲/۸۶.</ref> نجاشی به حضور وی در [[جنگ با خوارج]] سیستان در [[زمان امام صادق]]{{ع}} اشاره و تصریح دارد. حریز از جمله کسانی است که علیه [[خوارج]] [[سیستان]] [[قیام به سیف]] نمود<ref>رجال النجاشی ۱/۳۴۰.</ref> و به گفته کشّی و [[برقی]]، در همان جا به [[قتل]] رسید.<ref>اختیار معرفة الرجال ۳۸۵ رجال البرقی ۴۱.</ref> او دارای آثاری چند بوده که از اصول [[شیعه]] شمرده‌اند <ref>الذریعه ۲/۱۴۵.</ref> و عبارت‌اند از: «الصیام»، «الزکوة»، «النوادر»<ref>الفهرست (الندیم) ۲۷۷.</ref> و «الصلاة» که اثری بزرگ بوده و کتابی دیگر به همین نام که لطیف‌تر از آن بوده است<ref>رجال النجاشی ۱/۳۴۰.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۲۴۶.</ref> | [[ابومحمد حریز بن عبدالله بن حسین سجستانی کوفی أزدی]] از [[موالی]] [[قبیله ازد]]<ref>رجال الطوسی ۸۱.</ref> و از [[اعراب]] [[اهل کوفه]] بود.<ref>اختیار معرفة الرجال ۳۸۵.</ref> [[لقب]] [[سجستانی]] وی بدان سبب است که برای [[تجارت]] روغن و [[زیتون]] سفرهای زیادی به [[سجستان]] (سیستان کنونی) داشته است.<ref>رجال النجاشی ۱/۳۴۰.</ref> حریز از [[اصحاب امام صادق]]{{ع}} بود<ref>رجال الطوسی ۱۸۱.</ref> و از آن حضرت و بزرگانی چون [[زراره]] و [[محمد بن مسلم]] [[روایت]] کرده است.<ref>اختیار معرفة الرجال ۱۶۳، ۱۷۹ و ۲۱۶ الاکمال ۲/۸۶.</ref> برخی معتقدند که از [[امام کاظم]]{{ع}} نیز روایاتی نقل کرده، ولی [[نجاشی]] آن را [[تأیید]] نمی‌کند.<ref>رجال النجاشی ۱/۳۴۰.</ref> الندیم می‌‌نویسد که وی از [[فقهای شیعه]] بود که از [[ائمه]]{{ع}} [[فقه]] را روایت کرده‌اند.<ref>رجال النجاشی ۱/۳۴۰.</ref> [[کشی]] و [[نجاشی]] نقل کرده‌اند که [[امام صادق]]{{ع}} حریز را به حضور خود نپذیرفت<ref>اختیار معرفة الرجال ۳۳۶ و ۳۸۴ رجال النجاشی ۱/۳۴۰.</ref> و شاید به همین سبب وی را [[ضعیف]] دانسته‌اند البته [[علامه]] این عمل [[امام]]{{ع}} را دلیل بر [[ضعف]] او ندانسته و به دلیل آنکه سرّ این کار معلوم نیست، بر وجوه دیگری حمل کرده است.<ref>خلاصة الاقوال ۶۳.</ref> حریز دارای شاگردانی نیز بوده است که از وی [[حدیث]] شنیده و نقل کرده‌اند که برخی از اینان عبارت‌اند از: [[حماد بن عیسی]]<ref>الفهرست (طوسی) ۶۲.</ref> [[محمد بن ابی عمیر]] و [[علی بن رباط]].<ref>الاکمال ۲/۸۶.</ref> نجاشی به حضور وی در [[جنگ با خوارج]] سیستان در [[زمان امام صادق]]{{ع}} اشاره و تصریح دارد. حریز از جمله کسانی است که علیه [[خوارج]] [[سیستان]] [[قیام به سیف]] نمود<ref>رجال النجاشی ۱/۳۴۰.</ref> و به گفته کشّی و [[برقی]]، در همان جا به [[قتل]] رسید.<ref>اختیار معرفة الرجال ۳۸۵ رجال البرقی ۴۱.</ref> او دارای آثاری چند بوده که از اصول [[شیعه]] شمرده‌اند <ref>الذریعه ۲/۱۴۵.</ref> و عبارت‌اند از: «الصیام»، «الزکوة»، «النوادر»<ref>الفهرست (الندیم) ۲۷۷.</ref> و «الصلاة» که اثری بزرگ بوده و کتابی دیگر به همین نام که لطیف‌تر از آن بوده است<ref>رجال النجاشی ۱/۳۴۰.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۲۴۶.</ref> | ||