پرش به محتوا

سلیمان بن جعفر جعفری: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = راویان امام رضا | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[سلیمان بن جعفر جعفری در معارف و سیره رضوی]]| پرسش مرتبط  = }}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = اصحاب امام رضا | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[سلیمان بن جعفر جعفری در معارف و سیره رضوی]]| پرسش مرتبط  = }}
== آشنایی اجمالی ==
== آشنایی اجمالی ==
[[ابومحمد سلیمان بن جعفر بن ابراهیم جعفری طالبی هاشمی]] از [[اولاد]] [[جعفر طیار]] بود <ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۴۱۲.</ref> و در شمار [[اصحاب]] و [[یاران]] [[امام کاظم]] و [[امام رضا]]{{ع}} قرار داشت<ref>رجال البرقی، ص۴۹ و ۵۳.</ref> و از آن بزرگواران و کسانی همچون [[حماد بن عیسی]]، [[موسی بن حمزه بن بزیع]]، [[سکونی]] و پدرش جعفر [[روایت]] نمود.<ref>معجم رجال الحدیث، ج۸، ص۲۳۹.</ref> ابومحمد از [[محدثان]] [[موثق]] [[شیعه]]<ref>رجال الطوسی، ص۳۵۲ و ۳۷۷.</ref> و دارای [[عقیده]] ای [[نیکو]] و از ملازمان امام رضا{{ع}} بود و از آن [[حضرت]] روایاتی را در [[مذمت]] [[واقفیه]] نقل نموده است. [[امام کاظم]]{{ع}} وی را نه به خاطر انتسابش به [[پیامبر]]{{صل}} و [[علی]]{{ع}}، بلکه به خاطر [[ایمان]] و تقوایش ستوده و آن را موجب [[نجات]] وی در [[آخرت]] دانسته است. <ref>تنقیح المقال، ج۲، ص۵۵.</ref> روایتگرانی نیز مانند [[احمد بن ابی عبدالله]]، [[عبدالله بن مهران]]، [[عبدالله بن محمد بن عیسی]] و [[عبدالرحمان بن ابی نجران]] از او بهره برده‌اند.<ref>جامع الرواة، ج۱، ص۳۷۵.</ref> کتاب الحدیث<ref>الذریعه، ج۶، ص۳۳۶.</ref> و کتاب فضل دعاء اثر وی می‌‌باشد<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۴۱۲.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۳۷۷ - ۳۷۸.</ref>
[[ابومحمد سلیمان بن جعفر بن ابراهیم جعفری طالبی هاشمی]] از [[اولاد]] [[جعفر طیار]] بود <ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۴۱۲.</ref> و در شمار [[اصحاب]] و [[یاران]] [[امام کاظم]] و [[امام رضا]]{{عم}} قرار داشت<ref>رجال البرقی، ص۴۹ و ۵۳.</ref> و از آن بزرگواران و کسانی همچون [[حماد بن عیسی]]، [[موسی بن حمزه بن بزیع]]، [[سکونی]] و پدرش جعفر [[روایت]] نمود.<ref>معجم رجال الحدیث، ج۸، ص۲۳۹.</ref> ابومحمد از [[محدثان]] [[موثق]] [[شیعه]]<ref>رجال الطوسی، ص۳۵۲ و ۳۷۷.</ref> و دارای [[عقیده]] ای [[نیکو]] و از ملازمان امام رضا{{ع}} بود و از آن [[حضرت]] روایاتی را در [[مذمت]] [[واقفیه]] نقل نموده است. [[امام کاظم]]{{ع}} وی را نه به خاطر انتسابش به [[پیامبر]]{{صل}} و [[علی]]{{ع}}، بلکه به خاطر [[ایمان]] و تقوایش ستوده و آن را موجب [[نجات]] وی در [[آخرت]] دانسته است. <ref>تنقیح المقال، ج۲، ص۵۵.</ref> روایتگرانی نیز مانند [[احمد بن ابی عبدالله]]، [[عبدالله بن مهران]]، [[عبدالله بن محمد بن عیسی]] و [[عبدالرحمان بن ابی نجران]] از او بهره برده‌اند.<ref>جامع الرواة، ج۱، ص۳۷۵.</ref> کتاب الحدیث<ref>الذریعه، ج۶، ص۳۳۶.</ref> و کتاب فضل دعاء اثر وی می‌‌باشد<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۴۱۲.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۳۷۷ - ۳۷۸.</ref>


== منابع ==
== منابع ==
خط ۱۲: خط ۱۲:


[[رده:اعلام]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:راویان امام رضا]]
[[رده:اصحاب امام رضا]]
[[رده:اصحاب امام کاظم]]
۱۱۵٬۱۸۳

ویرایش