یا علی: تفاوت میان نسخه‌ها

{{امامت}}

'''یا علی''' تکیه [[کلام]] [[پیروان اهل بیت]]، هنگام مددخواهی برای انجام کاری دشوار، یا برداشتن باری سنگین، یا برخاستن از [[زمین]]. [[شیعه]]، این تمرین را با [[کودکان]] نیز دارد و از آنجا که [[امام علی|امیر المؤمنین]] {{ع}} را [[مظهر]] [[قدرت الهی]] می‌داند، هنگام [[استغاثه]]، [[امام علی|علی]] {{ع}} را فریاد می‌کند<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۶۱۱.</ref>.

* شیفتگان [[حضرت]]، عاشقانه نام و یاد او را در هرمناسبت و مقامی بر زبان می‌آورند. شب‌وروز، [[ساعت]] و دقیقه‌ای نیست که نام [[امام علی|حضرت علی]] در نقطه‌ای از این مرزوبوم از زبان پیر و [[جوان]] و هرطبقه از [[مردم]] طنین نیفکند. کارگری که با پتک بر آهن و فولاد می‌کوبد "یا علی" می‌گوید. پیرزنی ضعیف و رنجور که می‌خواهد از جای خود برخیزد، کوهنوردی که پای بر صخره‌های [[عظیم]] می‌گذارد، از "[[علی]]" مدد می‌جوید. راننده‌ای که پشت [[فرمان]] اتومبیل نشسته است و در این روزگار سرشار از حادثه و جنجال از خیابان‌های شلوغ یا گردنۀ کوهستان‌ها می‌گذرد [[علی]] را به [[یاری]] می‌طلبد. شناگری که در آب [[غوطه]] می‌خورد، کشتی‌گیری که در جستجوی [[افتخار]] و [[سربلندی]] برای [[ملت]] و مملکت خویش است، تازه [[عروسی]] که در [[انتظار]] تولّد نوزاد است، سیاستمداری که در [[تعیین]] [[سرنوشت]] [[دولت]] و ملّتی سهیم است، پزشکی که کارد جرّاحی را در [[قلب]] و سینۀ [[نوجوانی]] آرزومند فرو می‌برد، همه و همه با بانگ یا علی [[دست]] به کار می‌شوند و جای شگفتی نیست که تمام موفقیت و [[پیروزی]] خود و بستگان خویش را مدیون همین نام [[مقدس]] می‌دانند. [[دلبستگی]] و [[باور]] [[مردم]] به [[مولا]] [[امام علی|علی]] {{ع}} به حدّی است که همواره مورد تعجّب کسانی قرار گرفته که از [[فرهنگ]] و [[زندگی]] و [[باور]] این [[مردم]] دور می‌باشند. یکی از حریف‌های مرحوم تختی، قهرمان کشتی [[ایران]] و [[جهان]] روزی به وی می‌گوید: تو چرا هرگاه در کشتی در [[مخمصه]] می‌افتی، "یا علی" می‌گویی؟ تختی در جواب گفت: این نام، [[زور]] مرا دوبرابر می‌کند. آن حریف می‌پرسد: هرکسی "یا علی" بگوید زورش دوبرابر می‌شود؟ مرحوم تختی گفت: فقط کسی که از سر [[اخلاص]] و [[باور]] در [[دعای فرج]] نیز با تعبیر "یا [[محمّد]] [[یا علیّ]]" از این دو [[حجت]] [[الهی]] کمک خواسته می‌شود، چراکه مجرای [[فیض]] الهی‌اند. به فرمودۀ [[پیامبر]]، "یا علی" طنین صدایی است که هنگام کوبیدن کوبۀ در [[بهشت]] به گوش می‌رسد: {{عربی|إنّ حلقة باب الجنّة من یاقوتة حمراء علی صفائح الذّهب فإذا دقّت الحلقة علی الصّفحة طنّت و قالت: یا علیّ}}<ref> بحارالأنوار، ج ۸ ص ۱۲۲</ref> از آنجا که [[امام علی|علی]] {{ع}} در [[فرهنگ دینی]] ما [[مظهر]] [[یاری‌رسانی]] و [[حمایت]] از درماندگان است، ندای یا علی مدد [[ورد]] زبان [[شیعه]] است و چه در [[ناتوانی]] جسمی و چه در آزردگی و خستگی [[روحی]] از او مدد می‌گیرند: در [[تاریخ]] حکومت‌های [[شیعی]] در جنوب [[هند]] نیز آمده است که وقتی رام‌جیا با ارتشی قدرتمند و متشکّل از دویست‌هزار سرباز [[هندو]] برای نابودی کامل حکومت‌های [[شیعه]] و [[ایرانی]] روانۀ مرزهای حکومت‌های [[شیعه]] شدند، [[لشکر]] [[شیعه]] و [[ایرانی]] که تعداد آنها مقابل [[لشکر]] قدرتمند "ویجانگر" محدود بود، با رمز [[مبارک]] یا علی به [[ارتش]] ویجانگر حمله بردند و توانستند مهاجمان را تنها در چهار [[ساعت]] تارومار نمایند. این [[پیروزی]] [[تاریخی]] [[لشکر]] [[شیعه]] و [[ایرانی]] که با نام [[مقدّس]] یا علی به دست آمد، مسیر [[تاریخ]] قرون وسطای [[هند]] را کاملا [[تغییر]] داد<ref>مجله «مشکوة»، آستان قدس رضوی، شماره ۶۸، ۶۹، ص ۸۰</ref> این [[اعتقادات]] و سنّت‌های مردمی، ریشه در [[باورهای دینی]] و [[احادیث اسلامی]] دارد و در [[روایات]]، یاد [[امام علی|علی]] {{ع}} هم [[عبادت]] به شمار آمده است و هیچ منافاتی با [[توحید]] ندارد. هرچند وهّابیان، صدا زدن غیر [[خدا]] را در [[دعا]] [[شرک]] می‌پندارند، ولی در [[فرهنگ شیعی]]، [[توحید]] محض، توجّه به ابواب [[فیض الهی]] است و نام [[مقدس]] [[ائمه]] از جملۀ این ابواب است<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۶۱۱.</ref>

* [[پرونده:1368987.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|'''فرهنگ غدیر''']].

[[رده:یا علی]]

[[رده:یا علی]]