عمرو بن مره شحبی: تفاوت میان نسخه‌ها
←مقدمه
(←مقدمه) |
|||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
بنا برآنچه بیان شد، دو تن برای مقابله با بیاع بن قیس اعزام شده‌اند: اسود و عمرو، که هر دو را می‌‌توان جزو [[فرماندهان]] انتظامی [[امام علی]]{{ع}} دانست. شاید این دو در این عملیات حضور داشتند ولی برخی اسود و برخی نیز عمرو را [[فرمانده]] دانسته‌اند. | بنا برآنچه بیان شد، دو تن برای مقابله با بیاع بن قیس اعزام شده‌اند: اسود و عمرو، که هر دو را می‌‌توان جزو [[فرماندهان]] انتظامی [[امام علی]]{{ع}} دانست. شاید این دو در این عملیات حضور داشتند ولی برخی اسود و برخی نیز عمرو را [[فرمانده]] دانسته‌اند. | ||
اکنون مناسب است به گزارش دیگری از [[ابن کلبی]] اشاره کنم که شاید مرتبط با این خبر باشد. وی می‌نویسد: از بنی‌عروه [[ابوطفیل]] است که مردی [[شریف]] بود و اشعاری خطاب به [[علی بن ابی طالب]]{{ع}} گفت: وقتی [[بکر بن وائل]] بر شترهای او [[یورش]] آورده و آنها را به [[کوفه]] بردند، وی نزد علی آمد و ضایع شدن حقش را مطرح و در محضر علی تظلم کرد و گفت: بر من یورش [[سختی]] آورده شد از سوی برخی کم خردان به جهت دریافت باقی مانده یک هفتم از [[مالی]] ([[زکات]]) که قابل دسترسی بود. من آمده‌ام به تو [[شکایت]] کنم از ریختن [[خون]] و مالی که بدون [[خون ریزی]] (کشته شدن قبلی) گرفته‌اند. پس تو بعد از [[خدا]] پناه‌گاه گرفتار و [[ستم دیده]] هستی و گیرنده [[حق]] از قوی‌ترین [[دشمنان]]<ref>ابن کلبی، [[نسب]] معد و [[الیمن]] [[الکبیر]]، ص۵۶۹: {{عربی|أَخشَنَ شُنَّ علی مِنْ بَعْضِ اللَّمم... فِی غَدرةٍ سَبْعاً مِن مالِ الأَمَمأَتاک یَشْکوُ رَقْمَةَ من الرَّقمَ... دَماً ومالاً أَخَذُوا مِنْ غَیرِ دَمِفأَنتَ بَعدَ الله کهفُ المُقْتَصمِ... والآخذ الحَقَّ مِنَ الأقوَی الخَصَمْ}}<ref> | اکنون مناسب است به گزارش دیگری از [[ابن کلبی]] اشاره کنم که شاید مرتبط با این خبر باشد. وی می‌نویسد: از بنی‌عروه [[ابوطفیل]] است که مردی [[شریف]] بود و اشعاری خطاب به [[علی بن ابی طالب]]{{ع}} گفت: وقتی [[بکر بن وائل]] بر شترهای او [[یورش]] آورده و آنها را به [[کوفه]] بردند، وی نزد علی آمد و ضایع شدن حقش را مطرح و در محضر علی تظلم کرد و گفت: بر من یورش [[سختی]] آورده شد از سوی برخی کم خردان به جهت دریافت باقی مانده یک هفتم از [[مالی]] ([[زکات]]) که قابل دسترسی بود. من آمده‌ام به تو [[شکایت]] کنم از ریختن [[خون]] و مالی که بدون [[خون ریزی]] (کشته شدن قبلی) گرفته‌اند. پس تو بعد از [[خدا]] پناه‌گاه گرفتار و [[ستم دیده]] هستی و گیرنده [[حق]] از قوی‌ترین [[دشمنان]]<ref>ابن کلبی، [[نسب]] معد و [[الیمن]] [[الکبیر]]، ص۵۶۹: {{عربی|أَخشَنَ شُنَّ علی مِنْ بَعْضِ اللَّمم... فِی غَدرةٍ سَبْعاً مِن مالِ الأَمَمأَتاک یَشْکوُ رَقْمَةَ من الرَّقمَ... دَماً ومالاً أَخَذُوا مِنْ غَیرِ دَمِفأَنتَ بَعدَ الله کهفُ المُقْتَصمِ... والآخذ الحَقَّ مِنَ الأقوَی الخَصَمْ}}</ref>. | ||
[[امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب]]{{ع}} گفت: شترانت را بشناس؛ آنها از آنِ تو باشد؛ هرجا که یافتی. [[ابوطفیل]] تمام آنها را پیدا کرد و گرفت و با خود برد<ref>{{عربی|قالَ أَمیرالمؤمنین: «أَدللْ إِبلکَ فهیَ لکَ حیثُ وجدتها» فأَخذَ عامَّتها}}</ref>. | [[امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب]]{{ع}} گفت: شترانت را بشناس؛ آنها از آنِ تو باشد؛ هرجا که یافتی. [[ابوطفیل]] تمام آنها را پیدا کرد و گرفت و با خود برد<ref>{{عربی|قالَ أَمیرالمؤمنین: «أَدللْ إِبلکَ فهیَ لکَ حیثُ وجدتها» فأَخذَ عامَّتها}}</ref>. | ||