الواح موسی در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها
←محتوای الواح
| خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
==محتوای الواح== | ==محتوای الواح== | ||
محتوای الواح [[پند]] و [[اندرز]] و بیان همه امور معرفی شده است: «و | محتوای الواح [[پند]] و [[اندرز]] و بیان همه امور معرفی شده است: {{متن قرآن|وَكَتَبْنَا لَهُ فِي الْأَلْوَاحِ مِنْ كُلِّ شَيْءٍ مَوْعِظَةً وَتَفْصِيلًا لِكُلِّ شَيْءٍ فَخُذْهَا بِقُوَّةٍ وَأْمُرْ قَوْمَكَ يَأْخُذُوا بِأَحْسَنِهَا سَأُرِيكُمْ دَارَ الْفَاسِقِينَ}}<ref>«و برای او در «الواح» (تورات) در هر زمینه پندی و برای هر چیز تفصیلی نوشتیم؛ پس (گفتیم) آن را با توانمندی بستان و به قوم خود فرمان ده تا نیکوترین آن را برگزینند؛ به زودی سرای نافرمانان را به شما نشان خواهم داد» سوره اعراف، آیه 145.</ref> مفسران درباره نسبت کتابت به خداوند در این [[آیه]] گفته‌اند: این نسبت یا بدین جهت است که [[کتابت]] به صورت نقش در [[الواح]] به [[قدرت خداوند]] بوده است <ref>البحرالمحیط، ج۵، ص۱۶۹؛ نمونه، ج۶، ص۳۶۳.</ref> یا اینکه این کار به امر و [[وحی]] [[خدا]] صورت گرفته و کاتب آن فرشته‌ای بوده است.<ref>التفسیر الکبیر، ج ۱۴، ص۲۳۶؛ البحرالمحیط، ج ۵، ص۱۶۹؛ روح‌المعانی، مج ۶، ج ۹، ص۸۵.</ref> در [[کتاب مقدس]] نیز آمده است: هنگامی که خدا در کوه سینا گفت وگوی خود را با [[موسی]] به پایان رسانید آن دو [[لوح]] سنگی را که با انگشت خود [[ده فرمان]] بر روی آنها نوشته بود، به موسی داد؛<ref>کتاب مقدس، خروج ۳۱: ۱۸.</ref> ولی به نظر می‌رسد نسبت «کتابت» در این [[آیه]] به [[خداوند]]، مانند دیگر مواردی که در [[قرآن]] خداوند کارها را به خود نسبت می‌دهد، به معنای وقوع این کار به [[امر الهی]] است. | ||
امّا در [[تفسیر]] | امّا در [[تفسیر]] {{متن قرآن|مِنْ كُلِّ شَيْءٍ مَوْعِظَةً وَتَفْصِيلًا لِكُلِّ شَيْءٍ}}. برخی از [[مفسران]] به بیان مصادیق {{متن قرآن|كُلِّ شَيْءٍ}} پرداخته و آن را شامل دستوراتی مانند [[شرک نورزیدن]] به خداوند، خودداری از [[سوگند دروغ]] و [[بزرگداشت]] [[والدین]]، می‌دانند.<ref>جامع‌البیان، مج ۶، ج ۹، ص۷۸؛ البحر المحیط، ج ۵، ص۱۷۰.</ref> گروهی دیگر گفته‌اند: {{متن قرآن|مِنْ كُلِّ شَيْءٍ}} عبارت از هر چیز مورد نیاز در امر [[دین]] موسی و {{متن قرآن|مَوْعِظَةً وَتَفْصِيلًا لِكُلِّ شَيْءٍ}} تفسیر {{متن قرآن|كُلِّ شَيْءٍ}} است؛ یعنی خداوند همه [[اوامر و نواهی]]، حلالها و حرامها، عبرتها و [[اخبار]] و جز آنها را برای موسی فرستاده است؛<ref>جامع‌البیان، مج ۶، ج ۹، ص۷۷؛ مجمع‌البیان، ج ۴، ص۷۳۳؛ التفسیر الکبیر، ج ۱۴، ص۲۳۷.</ref> امّا ظاهرا خداوند محتویات الواح را در دو بخش تنظیم کرده است: بخشی [[پند]] و [[اندرز]]: {{متن قرآن|مَوْعِظَةً}}. و بخشی دیگر تفصیل هر آنچه دانستن آن لازم است: {{متن قرآن|وَتَفْصِيلًا لِكُلِّ شَيْءٍ}}؛ زیرا کلمه {{متن قرآن|مِنْ}} در تعبیر {{متن قرآن|مِنْ كُلِّ شَيْءٍ}} با توجّه به [[سیاق]] جمله [[تبعیض]] را می‌رساند و واژه {{متن قرآن|مَوْعِظَةً}} بیان {{متن قرآن|كُلِّ شَيْءٍ}} بوده، و جمله {{متن قرآن|وَتَفْصِيلًا لِكُلِّ شَيْءٍ}} عطف بر آن است و به‌کار‌گیری {{متن قرآن|تَفْصِيلًا}} به صورت نکره، برای افاده ابهام و [[تبعیض]] است، چون نه [[موسی]]، [[خاتم انبیا]] و نه آیینش، آخرین و [[کامل‌ترین]] [[آیین]] بوده و مسلما در آن هنگام به مقدار نیاز و [[استعداد]] [[مردم]] [[احکام الهی]] نازل شده است، ازاین‌رو می‌توان معنای [[آیه]] را چنین دانست که ما برای موسی {{ع}} در [[الواح]] گزیده‌ای از هرچیز نگاشتیم؛ یعنی برای او مقداری [[موعظه]] و مقداری لازم از هر مطلب [[اعتقادی]] و عملی فرو فرستادیم، پس اگر مراد از الواح،[[تورات]] باشد آیه به خوبی بر [[نقص]] و ناکافی بودن این کتاب نسبت به [[معارف]] و [[شرایع]] مورد نیاز [[بشر]]، دلالت دارد <ref>روح‌المعانی، مج ۶، ج ۹، ص۸۴؛ المیزان، ج ۸، ص۲۴۵؛ نمونه، ج ۶، ص۳۶۴.</ref> و به همین سبب [[خداوند]] در آیه‌ای دیگر، [[قرآن]] را [[مهیمن]] و کامل کننده [[تورات]] و [[انجیل]] دانسته است: {{متن قرآن|وَأَنْزَلْنَا إِلَيْكَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ مُصَدِّقًا لِمَا بَيْنَ يَدَيْهِ مِنَ الْكِتَابِ وَمُهَيْمِنًا عَلَيْهِ فَاحْكُمْ بَيْنَهُمْ بِمَا أَنْزَلَ اللَّهُ وَلَا تَتَّبِعْ أَهْوَاءَهُمْ عَمَّا جَاءَكَ مِنَ الْحَقِّ لِكُلٍّ جَعَلْنَا مِنْكُمْ شِرْعَةً وَمِنْهَاجًا وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ لَجَعَلَكُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَلَكِنْ لِيَبْلُوَكُمْ فِي مَا آتَاكُمْ فَاسْتَبِقُوا الْخَيْرَاتِ إِلَى اللَّهِ مَرْجِعُكُمْ جَمِيعًا فَيُنَبِّئُكُمْ بِمَا كُنْتُمْ فِيهِ تَخْتَلِفُونَ}}<ref>«و ما این کتاب را به سوی تو به درستی فرو فرستاده‌ایم که کتاب پیش از خود را راست می‌شمارد و نگاهبان بر آن است؛ پس میان آنان بنابر آنچه خداوند فرو فرستاده است داوری کن و به جای آنچه از حق به تو رسیده است از خواسته‌های آنان پیروی مکن، ما به هر یک از شما شریعت و راهی داده‌ایم و اگر خداوند می‌خواست شما را امّتی یگانه می‌گردانید لیک (نگردانید) تا شما را در آنچه‌تان داده است بیازماید؛ پس در کارهای خیر بر یکدیگر پیشی گیرید، بازگشت همه شما به سوی خداوند است بنابراین شما را از آنچه در آن اختلاف می‌ورزیدید آگاه می‌گرداند» سوره مائده، آیه ۴۸.</ref> برخی از [[روایات]] نیز در ذیل این آیه گفته‌اند: خداوند همه چیز را برای موسی ننوشت. درباره [[عیسی]] {{ع}} نیز می‌فرماید: {{متن قرآن|وَلَمَّا جَاءَ عِيسَى بِالْبَيِّنَاتِ قَالَ قَدْ جِئْتُكُمْ بِالْحِكْمَةِ وَلِأُبَيِّنَ لَكُمْ بَعْضَ الَّذِي تَخْتَلِفُونَ فِيهِ فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ}}<ref>«و چون عیسی برهان‌ها (ی روشن) آورد گفت: برای شما حکمت آورده‌ام و (آمده‌ام) تا برای شما چیزی را که در آن اختلاف دارید روشن گردانم پس، از خداوند پروا کنید و از من فرمان برید!» سوره زخرف، آیه ۶۳.</ref>، از این آیه برمی‌آید که [[شریعت]] عیسی نسبت به آیین موسی نقش مکمل داشته یا به عبارت دقیق‌تر پاره‌ای از [[عقاید]] و [[احکام دینی]] مورد [[اختلاف]] [[یهود]] را [[اصلاح]] و تصحیح کرده است، در حالی که در مورد [[پیامبر اکرم]] {{صل}} می‌فرماید: {{متن قرآن|وَجِئْنَا بِكَ شَهِيدًا عَلَى هَؤُلَاءِ وَنَزَّلْنَا عَلَيْكَ الْكِتَابَ تِبْيَانًا لِكُلِّ شَيْءٍ وَهُدًى وَرَحْمَةً وَبُشْرَى لِلْمُسْلِمِينَ}}<ref>« تو را بر اینان گواه آوریم و بر تو این کتاب را فرو فرستادیم که بیانگر هر چیز و رهنمود و بخشایش و نویدبخشی برای مسلمانان است» سوره نحل، آیه ۸۹.</ref>، از این آیه می‌توان برداشت کرد که قرآن به شکل کامل‌تر و جامع‌تری نسبت به تورات و انجیل به بیان عقاید، [[احکام]] و ارزشهای [[اخلاقی]] مورد نیاز برای [[سعادت انسان]] در [[دنیا]] و [[آخرت]] پرداخته است، ازاین‌رو [[آیات]] یاد شده می‌تواند دلیل [[برتری]] [[شریعت پیامبر اکرم]] {{صل}} بر [[آیین]] [[موسی]] و [[عیسی]] {{ع}} باشد.<ref>نورالثقلین، ج۲، ص۶۸ـ۶۹؛ الفرقان، ج۹، ص۳۰۲؛ نمونه، ج ۶، ص۳۶۴.</ref>.<ref>[[ابوالفضل روحی|روی، ابوالفضل]]، [[الواح موسی - روحی (مقاله)|مقاله «الواح موسی»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۴ (کتاب)|دائرة المعارف قرآن کریم]]، ج۴، ص189-191.</ref> | ||
==[[وظیفه]] موسی{{ع}} درباره [[الواح]]== | ==[[وظیفه]] موسی{{ع}} درباره [[الواح]]== | ||