نقش مردم در نظریه انتصاب ولی فقیه چیست؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۹ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۳۳
، ۲۹ مارس ۲۰۲۴←پاسخها و دیدگاههای متفرقه
خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
== پاسخها و دیدگاههای متفرقه == | == پاسخها و دیدگاههای متفرقه == | ||
{{پاسخ پرسش | {{پاسخ پرسش | ||
| عنوان پاسخدهنده = 1. | | عنوان پاسخدهنده = 1. اصغرآقا مهدوی؛ | ||
| تصویر = 1100771.jpg | |||
آقایان دکتر '''[[اصغرآقا مهدوی]]''' و حجت الاسلام '''[[سید محمد صادق کاظمی]]''' در کتاب ''«[[کلیات فقه سیاسی (کتاب)|کلیات فقه سیاسی]]»'' در اینباره گفتهاند: | | پاسخدهنده = اصغرآقا مهدوی | ||
| پاسخ = آقایان دکتر '''[[اصغرآقا مهدوی]]''' و حجت الاسلام '''[[سید محمد صادق کاظمی]]''' در کتاب ''«[[کلیات فقه سیاسی (کتاب)|کلیات فقه سیاسی]]»'' در اینباره گفتهاند: | |||
«[[نظریه نصب]] یا [[انتصاب]] در مقابل [[نظریه انتخاب]] قرار دارد. تفاوت این دو نظریه ریشه در نوع نگرش آنها به [[مشروعیت]] دارد. نظریه نصب، مشروعیت را [[الهی]] میداند و نظریه انتخاب، الهی – مردمی<ref>پیشتر در این باره مباحثی مطرح شده است.</ref>. در [[نظریه انتصاب]]، [[فقهای جامعالشرایط]] از جانب [[امامان معصوم]] {{عم}} به عنوان ولی [[منصوب]] میشوند. این [[نصب]] با بیان ویژگیها و شرایط ولی است؛ به این معنا که [[امام]] [[معصوم]] {{عم}} ویژگیهایی را ذکر میکنند و بعد میفرمایند دارنده این ویژگیها ولی [[شیعیان]] در [[عصر غیبت]] است. این شیوه انتصاب را [[نصب عام]] میگویند. نصب عام در مقابل [[نصب خاص]] قرار دارد. در نصب خاص، امام معصوم {{عم}} فردی را به صورت مشخص [[نماینده]] خود و ولی [[مردم]] معرفی میکند. نصب خاص با پایان یافتن [[دوران غیبت صغری]] تمام شد. در نظریه نصب عام، [[قیام]] یکی از [[فقها]] برای [[اعمال]] [[ولایت]] و [[تشکیل حکومت]]، به [[سقوط]] این [[تکلیف]] از دیگر [[فقیهان]] دارای شرایط ولایت میانجامد و در صورتی که [[حکومت اسلامی]] [[حاکم]] باشد، ویژگیهای ولی در افراد را فقهای [[خبره]] [[کشف]] میکنند. این نظریه با تشکیل مجلس خبرگان [[رهبری]] در [[نظام جمهوری اسلامی]] عینیت یافته است. مطابق با این نظریه، خبرگان یا فقهایی که این شرایط را در یکی از فقها کشف میکنند، نه به آن [[فقیه]] ولایت میدهند و نه وی را به عنوان ولی [[انتخاب]] میکنند، بلکه تنها اعلام میکنند ویژگیهای ولایت را در یک فقیه یافتهاند. اگر [[ولی فقیه]] صفات و ویژگیهای مذکور را از دست بدهد، منعزل میشود و حتی نیازی به [[اقدام]] فقهای دیگر با مردم برای برکنار کردن وی نیست<ref>ر.ک: مصباح یزدی، نگاهی گذرا به نظریه ولایت فقیه، ص۷۲-۷۴.</ref>. | «[[نظریه نصب]] یا [[انتصاب]] در مقابل [[نظریه انتخاب]] قرار دارد. تفاوت این دو نظریه ریشه در نوع نگرش آنها به [[مشروعیت]] دارد. نظریه نصب، مشروعیت را [[الهی]] میداند و نظریه انتخاب، الهی – مردمی<ref>پیشتر در این باره مباحثی مطرح شده است.</ref>. در [[نظریه انتصاب]]، [[فقهای جامعالشرایط]] از جانب [[امامان معصوم]] {{عم}} به عنوان ولی [[منصوب]] میشوند. این [[نصب]] با بیان ویژگیها و شرایط ولی است؛ به این معنا که [[امام]] [[معصوم]] {{عم}} ویژگیهایی را ذکر میکنند و بعد میفرمایند دارنده این ویژگیها ولی [[شیعیان]] در [[عصر غیبت]] است. این شیوه انتصاب را [[نصب عام]] میگویند. نصب عام در مقابل [[نصب خاص]] قرار دارد. در نصب خاص، امام معصوم {{عم}} فردی را به صورت مشخص [[نماینده]] خود و ولی [[مردم]] معرفی میکند. نصب خاص با پایان یافتن [[دوران غیبت صغری]] تمام شد. در نظریه نصب عام، [[قیام]] یکی از [[فقها]] برای [[اعمال]] [[ولایت]] و [[تشکیل حکومت]]، به [[سقوط]] این [[تکلیف]] از دیگر [[فقیهان]] دارای شرایط ولایت میانجامد و در صورتی که [[حکومت اسلامی]] [[حاکم]] باشد، ویژگیهای ولی در افراد را فقهای [[خبره]] [[کشف]] میکنند. این نظریه با تشکیل مجلس خبرگان [[رهبری]] در [[نظام جمهوری اسلامی]] عینیت یافته است. مطابق با این نظریه، خبرگان یا فقهایی که این شرایط را در یکی از فقها کشف میکنند، نه به آن [[فقیه]] ولایت میدهند و نه وی را به عنوان ولی [[انتخاب]] میکنند، بلکه تنها اعلام میکنند ویژگیهای ولایت را در یک فقیه یافتهاند. اگر [[ولی فقیه]] صفات و ویژگیهای مذکور را از دست بدهد، منعزل میشود و حتی نیازی به [[اقدام]] فقهای دیگر با مردم برای برکنار کردن وی نیست<ref>ر.ک: مصباح یزدی، نگاهی گذرا به نظریه ولایت فقیه، ص۷۲-۷۴.</ref>. |