ابن بطوطه: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'زبان فارسی' به 'زبان فارسی'
جز (جایگزینی متن - 'زبان فارسی' به 'زبان فارسی')
خط ۴: خط ۴:
[[شمس الدین ابو عبدالله محمد بن عبد الدین محمد الطنجی]]، معروف به «ابن بطوطه»، در [[سال ۷۰۳ هجری]] قمری مطابق با سال ۱۳۰۴ میلادی، در [[شهر]] طنجه واقع در [[کشور]] [[مغرب]] (مراکش) به [[دنیا]] آمد. وی در [[سال ۷۲۵ هجری]] قمری، به قصد [[زیارت]] [[خانه خدا]]، به سوی [[مکه]] عزیمت نمود و [[مصر]]، [[شام]]، [[حجاز]]، [[عراق]]، [[ایران]]، [[یمن]]، [[بحرین]]، ترکستان، می‌انرودان و بخشی از [[هند]] و چین، جاوه و [[شرق]] [[آفریقا]] را پیمود و سرانجام به مغرب نزد شاه ابی عنان از شاهان بنی مرین برگشت. [[سفر]] او ۲۷ سال به درازا کشید و سرانجام در مراکش و در [[سال ۷۷۹ هجری]] قمری مطابق با سال ۱۳۷۷ میلادی، درگذشت<ref>ویکی پدیا.</ref>.
[[شمس الدین ابو عبدالله محمد بن عبد الدین محمد الطنجی]]، معروف به «ابن بطوطه»، در [[سال ۷۰۳ هجری]] قمری مطابق با سال ۱۳۰۴ میلادی، در [[شهر]] طنجه واقع در [[کشور]] [[مغرب]] (مراکش) به [[دنیا]] آمد. وی در [[سال ۷۲۵ هجری]] قمری، به قصد [[زیارت]] [[خانه خدا]]، به سوی [[مکه]] عزیمت نمود و [[مصر]]، [[شام]]، [[حجاز]]، [[عراق]]، [[ایران]]، [[یمن]]، [[بحرین]]، ترکستان، می‌انرودان و بخشی از [[هند]] و چین، جاوه و [[شرق]] [[آفریقا]] را پیمود و سرانجام به مغرب نزد شاه ابی عنان از شاهان بنی مرین برگشت. [[سفر]] او ۲۷ سال به درازا کشید و سرانجام در مراکش و در [[سال ۷۷۹ هجری]] قمری مطابق با سال ۱۳۷۷ میلادی، درگذشت<ref>ویکی پدیا.</ref>.


این جهانگرد معروف، بیش از ۵ بار به ایران سفر نمود و در تمام سفرهای شرقی خود از [[زبان فارسی]] برای [[ارتباط]] با غیر [[عرب‌ها]] استفاده نمود. سفرهای او در دو سوی سواحل دریای [[فارس]] (خلیج فارس کنونی) و شهرهای فارس از جمله [[شیراز]]، خوزیه ([[خوزستان]])، [[تستر]](شوشتر)، تبریز و [[خراسان]] بود که به صورت سفرنامه‌ای خواندنی به نام «تحفة الأنظار فی غرائب الاسفار» نام دارد که در [[قرن هفتم هجری]] و به [[دستور]] یکی از امرای مغرب نگاشته شده است<ref>سفرنامه ابن بطوطه، ج۱، ترجمه محمد علی موحد.</ref>.
این جهانگرد معروف، بیش از ۵ بار به ایران سفر نمود و در تمام سفرهای شرقی خود از زبان فارسی برای [[ارتباط]] با غیر [[عرب‌ها]] استفاده نمود. سفرهای او در دو سوی سواحل دریای [[فارس]] (خلیج فارس کنونی) و شهرهای فارس از جمله [[شیراز]]، خوزیه ([[خوزستان]])، [[تستر]](شوشتر)، تبریز و [[خراسان]] بود که به صورت سفرنامه‌ای خواندنی به نام «تحفة الأنظار فی غرائب الاسفار» نام دارد که در [[قرن هفتم هجری]] و به [[دستور]] یکی از امرای مغرب نگاشته شده است<ref>سفرنامه ابن بطوطه، ج۱، ترجمه محمد علی موحد.</ref>.


ابن بطوطه در [[زمان]] [[حکومت]] [[سربداران]] وارد شهر [[مشهد]] شده است و [[حرم امام رضا]] {{ع}} را زیارت نمود. وی در سفرنامه خویش درباره شهر توس و [[مشهد الرضا]] {{ع}} چنین می‌نویسد: «یکی از شهرهای بزرگ و پر [[جمعیت]] خراسان و موطن [[امام]] [[محمد غزالی]]، شهر توس می‌باشد. از توس به مشهد الرضا رفتم که [[مدفن]] [[امام علی بن موسی الرضا]] {{ع}} می‌باشد شهری است آباد با انواع میوه‌ها و آب‌های جاری و آسیاب‌های دایر. روی [[قبر]] [[امام رضا]] {{ع}} صندوقی از چوب که با صفحات نقره پوشیده شده و بر بالای آن قندیل‌های سیمین آویخته و دری که به زیر گنبد باز می‌شود از نقره می‌باشد و پرده‌ای از حریر زربفت بر آن درگاه آویخته و داخل گنبد با انواع قالی مفروش بود. در مقابل [[قبر]] [[امام رضا]] {{ع}}، قبر [[هارون الرشید]] است که بر روی آن صندوقی و شمعدانی قرار دارد و وقتی رافضیان برای [[زیارت]] وارد می‌شوند، نخست با پا لگدی بر قبر هارون می‌زنند و آنگاه به [[زیارت امام رضا]] {{ع}} می‌روند»<ref>تاریخ مشهد الرضا {{ع}}، ص۱۳۱ و ۱۳۲ به نقل از سفرنامه ابن بطوطه.</ref><ref>[[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|رضانامه]] ص ۴۴.</ref>
ابن بطوطه در [[زمان]] [[حکومت]] [[سربداران]] وارد شهر [[مشهد]] شده است و [[حرم امام رضا]] {{ع}} را زیارت نمود. وی در سفرنامه خویش درباره شهر توس و [[مشهد الرضا]] {{ع}} چنین می‌نویسد: «یکی از شهرهای بزرگ و پر [[جمعیت]] خراسان و موطن [[امام]] [[محمد غزالی]]، شهر توس می‌باشد. از توس به مشهد الرضا رفتم که [[مدفن]] [[امام علی بن موسی الرضا]] {{ع}} می‌باشد شهری است آباد با انواع میوه‌ها و آب‌های جاری و آسیاب‌های دایر. روی [[قبر]] [[امام رضا]] {{ع}} صندوقی از چوب که با صفحات نقره پوشیده شده و بر بالای آن قندیل‌های سیمین آویخته و دری که به زیر گنبد باز می‌شود از نقره می‌باشد و پرده‌ای از حریر زربفت بر آن درگاه آویخته و داخل گنبد با انواع قالی مفروش بود. در مقابل [[قبر]] [[امام رضا]] {{ع}}، قبر [[هارون الرشید]] است که بر روی آن صندوقی و شمعدانی قرار دارد و وقتی رافضیان برای [[زیارت]] وارد می‌شوند، نخست با پا لگدی بر قبر هارون می‌زنند و آنگاه به [[زیارت امام رضا]] {{ع}} می‌روند»<ref>تاریخ مشهد الرضا {{ع}}، ص۱۳۱ و ۱۳۲ به نقل از سفرنامه ابن بطوطه.</ref><ref>[[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|رضانامه]] ص ۴۴.</ref>
۱۱۵٬۱۸۲

ویرایش