تنور: تفاوت میان نسخه‌ها

#برخی از پژوهشگران<ref>حسین عمادزاده، تاریخ انبیاء از آدم تا خاتم، ص۲۰۸.</ref>، نقل می‌کند: «... [[زن]] نوح{{ع}} نان می‌پخت، از تنور آب جوشید. این تنور، در طرف بقعه راست مسجد کوفه بوده است. زن بدوید. نوح را خبر کرد. نوح و [[یاران]] او در کشتی نشستند. هم مرد و زن هشتاد نفر بودند.»...<ref>[[محمد حسن عرب|عرب، محمد حسن]]، [[دانشنامه اماکن جغرافیایی قرآن مجید (کتاب)|دانشنامه اماکن جغرافیایی قرآن مجید]]، ص ۲۰۵.</ref>

از جمع‌بندی اسناد و مدارک ارائه شده می‌توان به این نتیجه رسید؛ که تنور را می‌شود، به عنوان نماد و استعاره‌ای، از [[غضب الهی]]، نسبت به [[قوم نوح]] دانست، که بعد از [[اتمام حجت]] و [[نصایح]] آن حضرت، به عنوان [[تنبیه]] [[مستکبران]]، آن واقعه هولناک اتفاق افتاد. بدین معنی که آب از زمین جوشیدن گرفت و [[باران]] به شدت بارید و با این حادثه وحشتناک، [[گمراهان]] به [[کیفر]] [[گناهان]] خود رسیدند.

از سوی دیگر، با توجه به [[اخبار]] باقی مانده، از گذشتگان و نقل حکایات [[انبیاء]]، می‌توان محل جوشیدن آب را تنوری دانست که در [[حقیقت]] شاخص شروع آن [[طوفان]] [[عظیم]] بود و نوح، با جوشش آن آب، می‌بایست [[اهل]] [[ایمان]] را در کشتی خویش بنشاند و آنان را، از [[مهلکه]] [[قطعی]] [[نجات]] دهد.